รักเดียวคือแม่-เลี้ยงลูกน้อยพิการจมน้ำขาดออกซิเจน 8 นาที แต่ไม่คิดทอดทิ้งเพราะ “ลูกคือลูก”

( 10 ส.ค. 61 )  ผู้สื่อข่าวรายงานว่า ที่บ้านเลขที่ 306 ม.7 ต.ท่าชัย อ.เมืองชัยนาท มีแม่หัวใจแกร่ง ชื่อนางสาวสำราญ อายุ 27 ปี เลี้ยงดูลูกสาว  ด.ญ.สุตาภัทร หรือ “น้องแบม”  อายุ 2 ขวบ 1 เดือน เด็กหญิงที่น่าสงสาร เกิดจมน้ำตอนอายุ 1 ขวบ 2 เดือน ขาดอากาศหายใจเป็นเวลา 8 นาที ทำให้สมองขาดออกซิเจน ตอนนี้มีอาการเกร็งแขน ขา ขยับร่างกายไม่ได้ ทำได้แค่นอนลืมตากะพริบตาเฉยๆ  นอนอยู่ที่บ้านเฉยๆ  มาแล้วกว่า 1 ปี จนต้องให้สามีเป็นคนทำงานคนเดียว

ส่วนตนเองนั้นออกจากงานที่เคยทำมาเลี้ยงลูก  ด้วยความรักความเอาใจใส่ไม่คิดที่จะทอดทิ้งหรือหนีหายไปไหน ทั้งยังนำลูกออกไปนอกบ้านเหมือนเด็กทั่วๆ ไป ไม่อยากให้ลูกต้องอยู่แต่ในบ้านอย่างเดียว อยากให้คนทั่วไปที่ผ่านไปมาแถวบ้าน รู้สึกว่าน้องแบมไม่ได้ผิดแปลกไปจากเด็กบ้านอื่นๆ

นางสาวสำราญ  แม่น้องแบม เปิดเผยว่า เมื่อเดือนธันวาคมปีที่แล้ว  น้องแบมมีนิสัยร่าเริง เป็นลูกคนสุดท้อง จาก 3 คน โดยพี่สองคนเป็นผู้ชาย ส่วนน้องแบมเป็นผู้หญิงคนเดียวที่ตนรักมากที่สุด ตอนเกิดเหตุ น้องไปเดินเล่นที่ทุ่งนา รอพ่อและแม่รับจ้างทำนาอยู่ พอเผลอนิดเดียวมองกลับไป น้องก็จมอยู่ในน้ำริมคันนา ด้วยความตกใจจึงรีบนำขึ้นมาเพื่อปั๊มหัวใจและรีบน้ำส่งโรงพยาบาล ปรากฎว่าน้องกลับมามีชีพจรอีกครั้ง แต่หมอบอกว่า น้องรอดชีวิตมาได้คือปาฏิหารย์ แต่ก็ไม่สามารถกลับมาเหมือนเดิมได้ เพราะสมองขาดออกซิเจนนานเกินไป นอนอยู่ 1 เดือน จนลืมตาขึ้นมาได้ แต่ก็ต้องรักษาตัวโดยใช้เครื่องออกซิเจน เครื่องดูดเสมหะ นอนติดเตียงทำอะไรไม่ได้ จึงเลี้ยงมาด้วยความรักเพราะ ลูกก็คือลูก

แม้ว่าในสังคมปัจจุบันพอลูกเกิดเจ็บป่วย หรือมีลูกไม่สมประกอบก็จะอายเพื่อนบ้าน อายคนรู้จัก ไม่อยากเอาออกไปไหนมาไหน แต่ตนไม่อยากให้แม่ทุกคนคิดแบบนั้น อยากฝากเป็นอุทาหรณ์ว่า ลูกเรา เราทำให้เขาเกิดมา เราต้องเลี้ยงดูเขาในฐานะ "แม่"  ต้องให้ความรัก ความเอาใจใส่ลูกของเราให้ถึงที่สุดจนกว่าจะหมดลมหายใจตายไปข้างหนึ่ง

อย่าอายที่มีลูกไม่เหมือนคนอื่น แต่จงอายที่ทอดทิ้งลูกที่ลูกไม่เป็นดั่งใจ ส่วนตัวเองนั้น แม้ว่าน้องแบมจะไม่สามารถรับรู้อะไร แต่ก็พูดคุยและบอกรักน้องทุกวันเหมือนวันแรกที่น้องแบมลืมตาดูโลกขึ้นมา