เศรษฐีนีชุมพรแบ่งที่ดินให้ 2 ยายเหลนประทังชีวิต หลังถูกทอดทิ้งไม่ใยดี (มีคลิป)

ยายเหลนชีวิตสุดรันทด ได้เศรษฐีนีชาวสวนแบ่งที่ดินให้ปลูกบ้านพักพิงไปก่อน อาศัยเงินจากเบี้ยคนสูงอายุ ลูกหลานไม่มาเหลียวแล ทิ้งภาระให้เลี้ยงเหลนซ้ำ วอนหน่วยงานช่วยเหลือ

เมื่อวานนี้ (11 เม.ย.) ผู้สื่อข่าวได้รับแจ้งจาก นายพิเชษฐ์ ศรีสดใส ผู้ประสานงานหลักประกันสุขภาพประชาชน จ.ชุมพร ว่า ที่หมู่ 7 ต.วังใหม่ .เมือง จ.ชุมพร ได้พบสองยายเหลน มีคุณภาพชีวิตที่ต่ำกว่าเกณฑ์ อาศัยอยู่ในบ้านเพิงพักหลังเล็กๆ และคับแคบ บนที่ดินของผู้ใจบุญได้สละพื้นที่ปลูกบ้านให้ โดยคุณยายร่างกายก็ไม่แข็งแรง ประทังชีวิตด้วยเงินจากบัตรผู้พิการและบัตรผู้สูงอายุ และต้องรับภาระเลี้ยงดูเหลน วัย 9 ขวบ ที่กำลังเรียนอยู่

เมื่อไปตรวจสอบก็พบบ้านที่สองยายเหลนอาศัยอยู่ ปลูกอยู่บริเวณสามแยกตรงข้ามป้อมยามห้วยทรายขาว ม.7 ต.วังใหม่ โดยตัวบ้านมีขนาดกว้าง เพียง 2.5 เมตร ตัวบ้านยาวลึกเข้าไปถึงหลังบ้าน 4 เมตร หลังคามุงด้วยกระเบื้อง ส่วนตัวฝาผนังบ้านกันด้วยกระเบื้องแผ่นเรียบ

ส่วนภายในบ้านจัดแบ่งเป็นสองโซน โซนด้านหน้าเปิดประตูด้านขวาก็จะพบเตียงนอน ส่วนอีกโซนเป็นโต๊ะวางอุปกรณ์เครื่องทำอาหาร ติดกันใช้อิฐบล็อกกันสูงเพียง 1.5 ม.เพื่อแยกระหว่างห้องนอนกับห้องน้ำ ไม่มีประตูกันปิด ขณะที่ด้านหน้าบ้าน ทำเพิงหลังคายื่นออกมาจากตัวบ้าน ประมาณ 1.5 เมตร เพื่อใช้เป็นที่นั่งเล่น

ผู้สื่อข่าวพบกับ นางสวาท อายุ 78 ปี เปิดเผยว่า ตนมีลูก 2 คน ลูกชายบวชอยู่วัดแห่งหนึ่งในกรุงเทพฯ โดยลูกชายคนนี้หลังจากบวชก็ไม่ติดต่อมาหลายสิบปีแล้ว ส่วนลูกสาวก็ไม่ค่อยเอาถ่าน ไม่มีที่อยู่เป็นหลักแหล่ง กระทั่งออกลูกมีหลาน ก็กระเซิงกันไปคนละทิศละทาง

ซ้ำร้ายยังทิ้งเหลนเอาไว้ คือ ด.ญ.อภิชญา อายุ 9 ปี ทิ้งเอาไว้ให้ตนเลี้ยงตั้งแต่อายุขวบเศษๆ ปัจจุบันเหลนกำลังเรียนอยู่ในชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 ของโรงเรียนบ้านท่าไม้ลาย ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากบ้านที่ตนอาศัยบนที่ดินของเศรษฐีนีเจ้าของร้านชำและเจ้าสวนทุเรียน ที่แบ่งให้ปลูกบ้านอยู่

ขณะที่ นางสมควร มันวิเศษ อายุ 59 ปี เจ้าของร้านขายของชำและเจ้าของสวนทุเรียน ซึ่งเป็นเศรษฐีนีในพื้นที่ ซึ่งยอมแบ่งที่ดินให้กับนางสวาทได้ปลูกบ้านอาศัยอยู่กับเหลน กล่าวว่า ชีวิตของนางสวาทน่าสงสารมาก ตั้งแต่ย้ายถิ่นฐานมาจากทางใต้ และมาอาศัยอยู่กับลูกสาวและลูกเขยที่มารับจ้างทำสวนในหมู่บ้าน

แต่ต่อมาลูกสาวได้หย่าร้างกับสามี และมีสามีใหม่ นางสวาทจึงได้แยกตัวออกมา และมาอาศัยอยู่ที่ป้อมยามตรงสามแยก ทำให้ชาวบ้านรู้สึกสงสารจับใจ ตนจึงตัดสินใจยอมเจียดพื้นที่ด้านหน้าริมถนนส่วนหนึ่ง ให้นางสวาทได้ปลูกบ้านได้พักพิงกับเหลน โดยมีเงื่อนไขเพียงแค่ชั่วอายุของนางสวาทเท่านั้น และจะไม่มีตกทอดถึงญาติๆ

นางสมควร กล่าวต่อว่า หลังจากที่ทำบ้านให้กับนางสวาท ก็มีผู้นำหมู่บ้านและทางเทศบาลตำบลวังใหม่ รวมทั้งชาวบ้าน ได้ลงขันกันซื้ออุปกรณ์การก่อสร้างมาสร้างบ้านให้นางสวาท จนสามารถอยู่ได้พร้อมมีเครื่องครัวได้ใช้หุงหาอาหาร ต่อมาอยู่ๆทางหลานสาวของลูกสาวของนางสวาท ก็ได้นำเหลนมาให้นางสวาทเลี้ยงอีก โดยไม่มีใครมาเหลียวแลอีกเลย นอกจากวันไหนที่รู้ว่าเงินคนพิการและเงินผู้อายุออก ถึงจะแห่มาหากันที่บ้าน ทำให้ชาวบ้านรู้สึกเอือมระอา

ทางด้าน นายชายชุมพร พ้นภัย ผู้ใหญ่บ้าน ม.7 กล่าวว่า ตนได้ติดต่อประสานงานหน่วยงานที่รับผิดชอบเพื่อเข้ามาช่วยเหลือจัดการให้กับนางสวาททุกอย่าง ไม่ว่าจะทำบัตรผู้พิการ ทำบัตรผู้สูงอายุ ตลอดสิทธิต่างๆ ที่พึงได้ ไปจนถึงการช่วยเหลือทางด้านสังคมของความร่วมมือของคนในชุมชนเอง

แต่สิ่งที่น่าเป็นห่วงมากที่สุดตอนนี้คือ คุณภาพชีวิตของเหลนของนางสวาท ที่นับวันก็ยิ่งโตเป็นสาว และอาจจะมีปมด้อยในอนาคต หากเด็กคิดไม่ได้ คิดไม่เป็น ดังนั้นเพื่อปลูกฝังในสิ่งที่ดี เติมเต็มให้กับเด็ก อยากให้หน่วยงานที่รับผิดชอบหรือองค์กรใดๆก็ตามเข้ามาช่วยเหลือเด็กให้โตอย่างมีคุณภาพ เรียนจนจบ อย่างน้อยแค่ภาคบังคับก็ยังดี