ยิ่งกว่าในหนัง! นักศึกษาหนุ่มหายตัว 5 วัน บอกหลับบนรถเมล์ ตื่นอีกทีกลางป่าหัวหิน

เพจดังเผยแพร่ภาพญาติตามหา น้องเอิร์ท อายุ 17 ปี หลังเข้ามาฝึกงาน พักอาศัยย่านดินแดง กทม. หายตัวไปตั้งเเต่วันที่ 12 เมษายน 2562 ต่อมามีคนเก็บโทรศัพท์น้องได้ แถวสุขุมวิท 71 ก่อนพากันเร่งติดตามตัว จนกระทั่ง 3 ทุ่มวันที่ 17 เมษายน 62 พบตัวน้องในสภาพผอมโซ ที่คอมีรอยแผลคล้ายถูกเชือกรัดกลับมาห้องพักเอง หลังจากทราบข่าวผู้สื่อข่าวจึงเดินทางไปยังบ้าน หมู่ 3 บ้านเชียงยืน ต.เชียงยืน อ.เชียงยืน จ.มหาสารคาม ซึ่งเป็นบ้านแม่ของน้องเอิร์ท พบแม่น้องเอิร์ท อยู่ในสภาพจิตใจที่ย่ำแย่ ครู และอาจารย์ให้พักผ่อน ก่อนจะย้ายที่ฝึกงาน มาฝึกงานที่บ้านเกิด ญาติพี่น้องเดินทางมาถามสารทุกข์สุกดิบ พร้อมกับผู้ข้อมือรับขวัญตามประเพณีชาวอีสาน 

โดย น้องเอิร์ท อายุ 17 ปี เล่าว่า วันที่ 12 เมษายน 2562 เวลา 05.00 น ตนได้ออกจากห้องพัก บริเวณย่านดินแดง เพื่อไปฝึกงานยังร้านสะดวกซื้อ แถวถนนพหลโยธินซอย 8 โดยใช้บริการรถโดยสารสาธารณะ ระหว่างนั่งรถอยู่นั้น จู่ๆ ตนก็เผลอหลับไป พอมารู้สึกตัวอีกครั้งน่าจะเป็นช่วงบ่ายของวันที่ 13 เมษายน 2562 มองไปรอบทิศมีแต่ภูเขา และต้นไม้ ตอนนั้นตนรู้สึกมึนงง ไม่รู้ว่ามาโผล่ตรงนี้ได้อย่างไร เมื่อรู้สึกตัวตนก็หาทางเอาตัวรอด เพื่อออกจากภูเขา โดยเดินไปเรื่อยๆ แบบไม่รู้ทิศทางค่ำไหนนอนที่นั่น จนกระทั่งเจอบ้านร้าง ตนเข้าไปหวังจะพักผ่อน แต่ก็มีคนพักอยู่ในนั้น ตนจึงขอความช่วยเหลือ แต่ชาวบ้านก็ไม่กล้าช่วยเหลือเนื่องจากสภาพตอนนั้นเหมือนคนขอทาน เสื้อผ้าขาดหลุดลุ่ย ไม่ได้สวมใส่รองเท้า เนื่องจากรองเท้ากัดเท้าเลยถอดทิ้งไว้ รู้เพียงว่าที่นี่คือ อ. หัวหิน จ.ประจวบคีรีขันธ์

หลังจากนั้นตนก็เดินทางไปเรื่อยๆ อย่างไร้จุดหมายปลายทาง หิวนำก็ปีนต้นมะพร้าวกินประทังชีวิต จนกระทั่งมาพบร้านซ่อมจักรยานยนต์ ตนจึงแวะเข้าไปถามทาง เจ้าของร้านซ่อมจักรยานยนต์ใจดี ถามตัวเองว่ามาจากที่ไหนและจะไปไหน ตนก็บอกว่าตอนนี้หลงทาง และเล่าเหตุการณ์ให้ฟัง เจ้าของร้านซ่อมรถจักรยานยนต์ ก็เลยช่วยเหลือด้วยการให้เงินเพื่อไปขึ้นรถไฟเพื่อกลับบ้าน และนำเสื้อผ้าให้ตนใส่ เมื่อกลับมาถึงเพื่อนๆ ก็พากันตกใจ เนื่องจากตนหายไปหลายวันจึงถามสารทุกข์สุกดิบ 

ด้านนางสาวชรินรัตน์ ผู้เป็นแม่เล่าให้ฟังว่า ลูกชายของตอนเรียนอยู่ที่วิทยาลัย เทคโนโลยีสมเด็จพานิชยการ จ.กาฬสินธุ์ ในช่วงเดือนมีนาคมที่ผ่านมา ลูกชายของตนได้ไปฝึกงานที่ร้านสะดวกซื้อแห่งหนึ่งที่ กรุงเทพมหานคร โดยอาศัยอยู่กับเพื่อนในห้องพักจำนวน 3 คน แต่ฝึกงานคนละที่ ตอนแรกที่ได้ยินข่าวตอนแรกจนรู้สึกตกใจมาก ไม่คิดว่าเรื่องนี้จะเกิดกับลูกชายของตน ตอนแรกคิดว่าคงไปเที่ยวกับเพื่อนหรือมีปัญหาเรื่องงาน พอโทรไปหาเพื่อนของลูกชาย เพื่อนก็บอกว่าลูกชายไม่รู้อยู่ที่ไหน ไม่เจอกัน ตนเลยโทรไปหาลูกชายแต่คนรับสาย เป็น รปภ. บอกกับตนว่า เก็บโทรศัพท์ได้ ก็เลยตกใจ คิดว่าน่าจะมีอันตรายกับลูกชายแน่นอน เลยโทรไปปรึกษาครู และอาจารย์ เพื่อช่วยกันออกตามหา พร้อมกับแจ้งความกับตำรวจเพื่อช่วยติดตามหาอีกแรงหนึ่ง จนกระทั่งน้องกลับมา ตนรู้สึกดีใจมากที่ลูกชายไม่เป็นอะไรมาก มีเพียงรอยช้ำเหมือนโดนเชือกรัดที่คอ และรอยแผลถลอกที่ด้านหลัง ซึ่งหลังจากนี้จะให้ลูกชายกลับมาฝึกงานที่บ้าน ไม่อยากให้เดินทางไปไหนอีก เกรงว่าจะเกิดอันตรายอีก