หนุ่มโพสต์ตามหาเมีย หนีตามผู้ชาย 14 วัน พูดไม่ออกลูกสาวร้องไห้หาแม่

ผู้สื่อข่าวรายงานว่า ผู้ใช้เฟซบุ๊กรายหนึ่งโพสต์ข้อความระบุว่า "ดูหน้ามันไว้ครับบุคคลอันตราย มันพาเมียผมหนี มันไม่เคยเห็นแก่ความเป็นมนุษย์ด้วยกัน มันทำลายครอบครัวผม มันทำให้ลูกผมไม่มีแม่ ลูกผมถามผมว่าแม่ไปไหน ร้องไห้ ผมได้แต่กอดลูกร้องไห้ ผมทำอะไรไม่ถูก มือไม้มันสั่นไปหมด ผมมีลูกสาวที่น่ารักทำไมมันทำอะไรไม่เคยสงสารเด็กตาดำๆ เลย ผมทำอะไรผิด ผมทำแต่งาน ไม่เคยห่วงตัวเองนอกจากครอบครัวผมไม่เคยแต่งตัว ผมคิดอยู่อย่างเดียวปากท้องลูกเมียผมต้องอิ่ม สุดท้ายคนที่เคยร่วมทุกข์ร่วมสุขก็ทิ้งผมไปอยู่กับคนอื่น บ้านก็กำลังสร้างด้วยกัน เงินส่วนตัว ทองอีก เอ็งก็เอาไปหมด ทำไรไม่เคยคิดถึงลูกเลย ถ้าใครเจอแจ้งเบาะแสทีครับ ผมไปหอผู้ชาย เจ้าของหอบอกมันไม่ได้เข้าไปที่ห้อง" 

ล่าสุดเวลา 09.30 น. (24 พ.ค. 62) ผู้สื่อข่าวเดินทางไปยังบ้าน หมู่ที่ 13 ต.ดงคอน อ.สรรคบุรี จ.ชัยนาท พบกับนางพันธิรา อายุ 51 ปี แม่ของ นางสาวโชติกา อายุ 23 ปี ลูกสาวที่หายตัวไปตั้งแต่วันที่ 10 พ.ค. 2562 นั่งกอด น้องแตงกวา หลานสาวอายุ 7 ขวบ ที่ลูกสาวทิ้งไว้ให้เลี้ยงด้วยความโศกเศร้า น้ำตาไหลตลอดเวลา ร้องรำพึงหวังให้ลูกกลับมา เบื้องต้นได้ทำการแจ้งความที่ สภ.สรรคบุรี แล้ว ตอนนี้รอเพียงตัวของลูกสาวกลับมา

นางพันธิรา เปิดเผยว่า ลูกสาวจะไปทำงานโรงงานที่ จ.ลพบุรี แบบเช้าไปเย็นกลับกับรถรับส่งของบริษัท แต่เมื่อวันที่ 10 พ.ค. ที่ผ่านมาหลังออกไปทำงานตามปกติก็หายตัวไปไม่สามารถติดต่อเมื่อครอบครัวไปตามหาที่โรงงานก็ไม่พบเพื่อนร่วมงานบอกว่าลูกสาวไม่ได้ไปทำงานจึงเป็นห่วงมากยิ่งขึ้น เพราะได้ข่าวมาว่า ลูกสาวมีผู้ชายทำงานที่เดียวกันมาติดพันชอบพอกันแล้วชวนกันหนีไป

ตนอยากให้ลูกกลับมา เพราะเป็นห่วง ไม่รู้จะเป็นตายร้ายดีอย่างไร ถ้ายังมีลมหายใจอยู่ก็ติดต่อกลับมาบ้าง แต่อยากให้มาที่บ้านมากกว่า จะเอาอย่างไรก็เอา กลับมาคุยกันก่อน อย่าหนีหายไปแบบนี้ หลานก็ร้องหาแม่ทุกวัน บอกคิดถึง ก็ไม่รู้จะตอบอย่างไรไปโรงเรียนก็ไม่สดใสร่าเริง ซึมเศร้า ไม่เล่นกับเพื่อน หยุดเรียนมาหลายวันแล้ว ส่วนตัวเองโรคก็รุมเร้าทั้งความดัน เบาหวาน เครียดจนเป็นไมเกรน เฝ้ารอวันที่ลูกจะกลับมาหาแม่สักที

นายชาญณรงค์ อายุ 29 ปี สามีของนางสาวโชติกา เปิดเผยว่า เพื่อนที่ทำงานของภรรยา ให้เบาะแสว่าล่าสุดออกไปกับผู้ชายคนในภาพ ชื่อ นายแสงอรุณ ที่ทำงานอยู่ด้วยกัน ตนก็รีบไปหาที่หอพักของผู้ชาย ยามไม่ให้เข้าไปเพราะความเป็นส่วนตัว ตนก็รอจนถึงตี 2 ของวันที่ 12 พ.ค. ก็ไม่เจอ แค้นก็แค้นมือไม้สั่นไปหมด แต่คำว่าลูกค้ำคออยู่ ตนไม่รู้มาก่อนเลยว่าเขาคุยกันเพราะมัวแต่ทำงานจะสร้างบ้านอยู่ด้วยกัน มารู้อีกทีก็จากปากคนอื่น ก่อนหน้านี้ไม่เคยมีปากเสียง ไม่ได้ทะเลาะกัน ตอนนี้อยากให้กลับบ้านกลับมาหาลูกหาครอบครัว ตนพร้อมที่จะให้อภัยเสมอ ขอแค่กลับมาอยู่ด้วยกันเหมือนเดิมก็พอใจ