4 ปี คดีไม่คืบ! หนุ่มถูกผัวของกิ๊กสาวยิงจนพิการ เมียไปแต่งงานใหม่-มีเพียงพ่อดูแล

จากกรณีคุณพ่อร้องสื่อขอความเป็นธรรม ลูกชายถูกจ่อยิงท้ายทอยจนกลายเป็นคนพิการ 4 ปียังจับตัวคนร้ายไม่ได้ ทั้งที่ลูกชายเห็นหน้ามือยิง เรื่องเงียบหายเข้ากลีบเมฆ 

ล่าสุด รายการโหนกระแสวันที่ 8 ต.ค. โดย "หนุ่ม กรรชัย กำเนิดพลอย" ในฐานะผู้ดำเนินรายการ ผลิตในนามบริษัท ดีคืนดีวัน จำกัด ออกอากาศทุกวันจันทร์-ศุกร์ เวลา 12.20 น. ทางช่อง 3 กดเลข 33 ได้เปิดใจสัมภาษณ์ "เมธี" หนุ่มซึ่งถูกยิงที่ท้ายทอย มาพร้อม "ประทีป" คุณพ่อ และ "ทนายรณณรงค์ แก้วเพชร์" ที่เข้ามาดูแลเรื่องนี้

ถูกยิงตรงไหน?

เมธี : "ท้ายทอยครับ เส้นประสาท ต้องเจาะคอ ตอนนั้นเกือบตาย"

พ่อเล่าให้ฟังหน่อย?

ประทีป : "ตั้งแต่ปี 59 เขาไปพัวพันกับผู้หญิงที่มีสามีแล้ว ชื่อปู สามีชื่อโบ้ แต่ลูกเราไม่รู้ เพราะปูไม่ได้บอกว่ามีสามีแล้ว คบได้สักพัก เขาเริ่มรู้ว่าปูมีสามี ก็ผละออก ไม่อยากทำผิดศีลธรรม แต่พอผละออก ระหว่างนั้นปูทะเลาะกับโบ้ ส่วนเมธีก็มีภรรยาอยู่"

เมธีมีภรรยาแล้วด้วย ปูก็มีสามี คุณไปรู้จักกับปูได้ยังไง?

เมธี : "เขาเป็นแม่ค้าที่ตลาด ก็คบหากันได้สักพัก ช่วงแรกคบหากัน แล้วห่างกันไปแล้ว หลังๆ เขากลับมาขายอีก ก็คบหากันใหม่"

มีความสัมพันธ์ฉันท์ชูสาว สามีเขาจับได้เหรอ?

เมธี : "ใช่ครับ เหมือนแฟนผมจับได้ก่อน เขาโทรหาปู แล้วโบ้แฟนปูเขารับโทรศัพท์แล้วคุยกัน หลังจากนั้นโบ้ก็รู้"

ประทีป : "เขาพยายามเลิกกับผู้หญิงคนนี้ แต่ผู้หญิงตื๊อเขา ตอนหลังผู้หญิงชวนหนี เพราะทะเลาะกับโบ้ ลูกบอกไม่ไปหรอก เพราะปูมีสามีแล้ว เขาอยากเลิก ปูก็บอกว่าถ้าไม่ไปด้วยกัน ระวังแล้วกัน โบ้จะยิงเอา มีการเตือนด้วย ลูกเขาก็บอกว่าป๋าสงสัยจะโดนยิงแน่เลย ปูชวนหนีแต่ไม่ไป ปูบอกโบ้จะมายิง ก็บอกลูกว่าใจเย็นๆ ไม่มีใครทำอะไรหรออก ผ่านไปสองวัน เพื่อนมาตามผมว่าลูกโดนยิง"

เมธี : "ระหว่างทางกลับบ้าน ผมเก็บของ เก็บตลาดเสร็จก็กลับบ้านระหว่างทางขับมอเตอร์ไซค์ โดนยิงข้างทาง"

เห็นหน้ามั้ย?

เมธี : "เห็นครับ เห็นเป็นนายโบ้คนนี้ เขายืนอยู่ข้างทาง ระหว่างผมขับรถผ่านเขา ได้ยินเสียงปืนและลงไปนอน ขยับตัวไม่ได้"

มีคนเห็นเหตุการณ์มั้ย?

ประทีป : "เพื่อนเขาได้ยินเสียงก็หันมา รถล้มก็วิ่งมา เพื่อนเขาเห็นรถกระบะสีขาววิ่งออกไปโดยเร็ว เห็นแค่นี้"

คุณเห็นหน้าโบ้จริงๆ ?

เมธี : "ครับ ข้างทางก็มีไฟอยู่ จำเหตุการณ์ตอนนั้นได้"

ประทีป : "ตอนนี้เรื่องผ่านมานานแล้ว พยานมีลูกมีเมียก็ไม่อยากยุ่ง คนยอมเป็นพยานด้วยเขาพอผ่านนานๆ เขาก็จำไม่ได้ หลงๆ ลืมๆ"

ตร.ว่าไง?

ประทีป : "ลูกโดนยิง 29 ก.พ. เช้าวันที่ 1 มี.ค. ตร.ไปสอบปากคำ ลูกโดนยิงพูดไม่ได้ เขาก็สอบถามพยานแวดล้อม ถามภรรยาว่าเกิดอะไรขึ้น เป็นครั้งเดียวที่ตร.สอบและอยู่ในสำนวน หลังจากนั้นไม่มีการสอบอีกเลย ผมดูแลลูก กลัวลูกเสียชีวิต ผมให้ทนายตาม พอทนายตาม ก็บอกว่าเดี๋ยวจะดูแลให้ ผัดผ่อนไปเรื่อย"

ได้บอกตร.มั้ยเราเห็นใครยิงเรา?

ประทีป : "มันเหมือนเรื่องหายไปเลย ไปทีไรก็ผัดผ่อนมาเรื่อยๆ จนปีที่สองผมทนไม่ไหว ไปร้องขอสำนักอัยการให้สอบพยานเพิ่มใหม่ สองปีถึงมาอยู่จุดศาลชั้นต้น แต่สุดท้ายพิจารณาออกมาแล้วว่ายกฟ้อง"

ทนาย : "ทางพ่อเขาติดใจว่าสภ.บางบัวทองเอาคดีไปดองไว้ตั้งนาน เขาตามอะไรก็ไม่ได้ จนให้ที่ปรึกษาที่ไม่ใช่ทนายความมาวิ่งเต้นให้จนได้ขึ้นศาล ตอนแรกก็ตกใจเห็นเอกสารการดูแลให้เป็นใบขอแต่งตั้งทนาย"

ผ่านมา 4 ปี คนร้ายยังอยู่?

ประทีป : "ยังอยู่ในพื้นที่ครับ ลอยนวล"

ลูกชายเป็นไง?

ประทีป : "ต้องดูแล ช่วยตัวเองไม่ได้ ขับถ่ายเองไม่ได้ต้องจ้างคนมาล้วงทุกครั้ง วันละครั้ง บางทีก็ท้องเสีย ทุกวันเป็นเวลาเกือบ 4 ปี ก็ดูแลตั้งแต่วันแรก ลูกชายแทนที่จะทำมาหากินได้เหมือนคนอื่นเขา ก็ขอความเป็นธรรม ช่วยเหลือผมด้วย(ร้องไห้) การดูแลไม่ง่าย ต้องใช้สองสามคนทำกายภาพและเข้าห้องน้ำ"

คดีนี้ขึ้นศาลเรียบร้อย ศาลชั้นต้น?

ประทีป : "ยกฟ้อง หลักฐานไม่เพียงพอ"

ทนาย : "เขาติดใจว่าตร.เก็บหลักฐานไม่เพียงพอจนทำให้ลูกเขาพิการฟรีหรือเปล่า เขากะเอาลูกชายไปทวงถามผู้บัญชาการภาคว่าทำไมจับคนร้ายไม่ได้"

ทั้งที่ลูกก็เห็นหน้าคนร้าย?

ทนาย :"ทุกอย่างอยู่ในศาล มุมพ่ออยากสะท้อนให้เห็นปัญหา เรื่องการทำงานล่าช้า พื้นที่อื่นเกิดเหตุฉุกฉกรรจ์แบบนี้เขาต้องเก็บหลักฐานค่อนข้างแน่น อีกอย่างบางบัวทองไม่แจ้งสิทธิ์อะไรให้เขาเลย ตามมีตามเกิดเลย"

ประทีป : "ถ้าไม่มีเงินจ้างดูแล แผลน่าจะกดทับทั้งตัวแล้ว เดือนนึงผมหมดเงินไป 5-6 หมื่น หาเงินทุกด้านมาดูแลค่าใช้จ่าย ไหนจะลูกเขาอีก อายุ 7 ขวบ ทำให้เราไม่ต้องทำมาหากินเลยวันๆ"

ตอนนี้ช่วงล่างไปหมด?

เมธี : "เป็นทั้งตัว แรงไม่ค่อยมี ขาเดินได้นิดหน่อย ถูกยิงทับเส้นประสาท"

ประทีป : "ตอนนี้กระสุนยังฝังอยู่ข้างใน หมอไม่กล้าไปแตะ หวั่นไปกระทบเส้นเลือดใหม่ที่เลี้ยงสมอง เข้าเอ็มอาร์ไอไม่ได้ เพราะจะทำให้กระสุนเคลื่อน"

เคยเจอคนร้ายมั้ย?

ประทีป : "เคยเจอในศาล เขาก็สู้ว่าเขาไม่ได้ยิง ก็อยากให้มองมุมกลับกัน ถ้าลูกผมไปยิงลูกเขา แล้วลูกเขาเป็นแบบนี้ คุณจะรับได้เหมือนผมมั้ย ผมก็พยายามรับผิดชอบลูกผมให้ดีที่สุุด คุณเคยหันมามองเรามั้ย มาดูดำดูดี เยียวยาเรามั้ย ปฏิเสธอย่างเดียวว่าเขาไม่ได้ทำ"

มุมทนายจะช่วยยังไง?

ทนาย : "ต้องสู้ไปตามหลักฐาน พ่อเขาติดใจพื้นที่ในบางบัวทองที่ไปตามเรื่อง ทำไมไม่ตามเรื่องให้มันแน่นหนากวานี้ เขาเห็นคนยิง แต่มาสอบหลังจากนั้้นสองปีกว่า ที่เขาไม่ได้ไปตามเพราะต้องมานั่งดูแลลูก กายภาพลูก"

ทิ้งมาสองปี เกือบสามปี แล้วมาสอบใหม่ ความจำมันนาน พยานกระเจิงไปหมดแล้ว?

ทนาย : "โดยทั่วไปก็เป็นแบบนั้น"

เขายืนยันเองไมได้เหรอ?

ทนาย : "อยู่ที่ความน่าเชื่อถือ สอบในวันเกิดเรื่อง กับผ่านไปสองปีกว่า มันไม่เหมือนกัน มนทิ้งระยะห่างเกินไป ถ้าเขาพอพูดได้ต้องมาสอบถาม เพราะมันเป็นคดีอุกฉกรรจ์ พนักงานสอบสวนสำคัญมากๆ"

ทุกวันนี้เจอปูมั้ย?

เมธี : "ไม่ได้เจอ"

ภรรยาคุณล่ะ?

เมธี : "ไปแต่งงานใหม่อยู่เมืองนอก หลังจากเหตุการณ์นี้"

ประทีป : "ภรรยาคนแรกเขาเลิกกัน มีลูกด้วยกัน ภรรยาคนที่สอง เขามีสามีใหม่ เขาก็ดีนะ อยู่ดูแลลูกผมถึง 6 เดือน ดูแลทำความสะอาด ขับถ่ายตั้งแต่วันแรกๆ ก็ฝากขอบคุณผึ้งผ่านรายการด้วย เขาก็ดูแลดี"

พ่ออยากให้รับผิดชอบยังไง?

ประทีป : "อยากให้เขาติดต่อมาเยียวยา ติดต่อกันก็ได้ ลูกผมไมได้ถูกร้อยเปอร์เซ็นต์ แต่คุณทำแล้ว ต้องรับผิดชอบ มาถามไถ่บ้าง ไม่ใช่บอกว่าตัวเองถูก ไม่ผิดอยู่คนเดียว ลูกผมต้องเป็นแบบนี้ตลอดชีวิต"

มีอะไรอยากบอก?

เมธี : "อยากให้จับตัวคนร้ายให้ได้"

ประทีป : "ถ้ารู้ว่าเขามีเจ้าของแล้วลูกจะไม่ยุ่ง แต่ตอนนั้นเขาไม่รู้ มารู้ตอนหลัง พยานทุกคนสองปีผ่านมาเขามีครอบครัว มีลูกมีกิจการ เรื่องแบบนี้เขาไม่อยากมายุ่ง"

ทนาย : "ก็อุทธรณ์อยู่แล้ว แต่ครอบครัวเขาเดือดร้อนเขาอยากสะท้อนปัญหาให้เห็น"

ประทีป : "ฝากพี่ช่วยผมและลูกด้วยครับ ไม่รู้จะไปทางไหนแล้ว (ยกมือไหว้ร้องไห้โฮ)