เยาวราชคึกคัก วันกรุงเทพคืนชีวิตชีวา

ในค่ำคืนที่เยาวราช บรรยากาศสตรีทฟู้ดต่างปรับตัวตามวิถีใหม่ ผู้คนออกมารับประทานอาหารรสชาติที่คุ้นเคย เสียงทักทายเซ็งแซ่ดังจากใต้หน้ากากผ้า

อาจเป็นเรื่องใหม่ ภาพใหม่ เพราะนี่คือวิถีปกติใหม่ New Normal ของผองเราผู้ผ่านยุคโควิด-19 ที่ทำเอาเมืองเหงาไปหลายเดือน วันนี้กรุงเทพฯ มีชีวิตชีวาแล้ว ตั้งแต่ตะวันขึ้นจนถึงเวลาของแสงไฟ

ย้อนกลับไปเมื่อเช้า เราเริ่มวันใหม่ที่สถานีรถไฟฟ้าและความพลุกพล่านย่านนราธิวาสราชนครินทร์ คนทำงานเดินขึ้นลงสกายวอล์ก สะพานลอย บันไดเลื่อนเหมือนมดงานผ่านเข้าตึกออฟฟิศ 

สีลม สาทร สยามสแควร์ สุขุมวิท จตุจักร และทุกจุดตัดบนแผนที่กรุงเทพฯ มีผู้คนขวักไขว่

ทุกทางเข้าอาคารมีมนุษย์งานตำแหน่งพิเศษ ทักทายผู้ที่จะเข้าอาคารด้วยเครื่องวัดอุณหภูมิ ใครมีไข้สูงเกิน 37.5 องศาห้ามเข้า ถ้ากลัวเชื้อโรคสัมผัส ก็ล้างมือด้วยเจลแอลกอฮอล์ที่มีบริการทุกประตู

แต่หลายคนพกมาส่วนตัว มีพร้อมใช้อยู่ในกระเป๋า เป็นของจำเป็นยิ่งกว่ายาดมยาหม่อง

แอพพลิเคชั่นไทยชนะ ใช้ง่าย แค่สแกนด้วยมือถือ แล้วเช็คอินเมื่อเข้า เช็คเอาท์เมื่อออก เป็นการบอกให้รู้ว่าในอาคารสถานที่นั้นมีคนอยู่มากน้อยแค่ไหน และที่สำคัญ ยามฉุกเฉินเมย์-เดย์ รายงานว่ามีคนติดเชื้อเคยมาที่นั่น ก็จะได้ติดตามส่งข้อความแจ้งเตือนคนที่อยู่บริเวณนั้นไปตรวจหาเชื้อต่อไปได้

บางคนขี้เกียจสแกน ก็ใช้วิธีเซ็นชื่อด้วยปากกาตัวเอง ไม่ปะปนใคร

มนุษย์ออฟฟิศเลิกเวิร์คฟรอมโฮม มาเข้าที่ทำงาน

มนุษย์นักช้อปก็รอห้างฯ เปิด เข้าใช้บริการ

เช่นเดียวกัน ที่หน้าห้างสรรพสินค้าก็มีบริการเจลแอลกอฮอล์ให้กดใช้ฟรี มีเทอร์โมสแกนทั้งแบบ Manual คือใช้คนถือเครื่องวัดอุณหภูมิ จ่อเราเรียงคน และแบบที่เป็นเครื่องเป็นซุ้มให้เดินผ่านง่าย ๆ 

แถมในบางห้างมีหุ่นยนต์ตรวจการณ์​เหมือนอาร์ทูดีทูในสตาร์วอร์ เคลื่อนตัวมาตามทางเดิน เจอคนไม่สวมหน้ากาก น้องหุ่นตะโกนเสียงดัง “Please wear a mask” พูดซ้ำไม่หยุด จนกว่าคนถูกทักจะหยิบหน้ากากมาสวมนั่นแหละ

ระบบ Cashless มีประโยชน์ที่สุดในยามนี้ การชำระเงินค่าสินค้าผ่านแอพพลิเคชันในมือถือ คือความสบายใจที่ทุกคนทำได้ แต่ถ้าอยากใช้เงินสดแล้วกังวล บางห้างก็มีเครื่องมือฆ่าเชื้อด้วยรังสียูวีตั้งไว้ให้ใช้บริการอีก หยอดธนบัตรลงไป กดปุ่ม รอเวลาแล้วเปิดหยิบขึ้นมาใช้ได้

ร้านอาหารใหญ่น้อย เปิดให้บริการทั่วไป ด้วยการจัดที่นั่งหลวม ๆ แบบเว้นระยะห่าง หรือ Social Distancing บริกรระมัดระวังการสัมผัสโดยตรง จานชามช้อนดูจะสะอาดเอี่ยม แน่นอนว่าวิถีปกติใหม่ คือเราใช้ช้อนใครช้อนมัน ช้อนกลางคนละอัน

ชมวิวกรุงเทพฯ ในวันคลายล็อคดาวน์จนเมื่อย เราพบว่าสวนสาธารณะ สถานออกกำลังกายและลานกีฬา เปิดให้บริการแล้ว เช่นเดียวกับร้านนวด โรงภาพยนตร์ ร้านตัดผมที่ใครต่อใครโหยหา ด้วยแผนการทำความสะอาดแบบเอี่ยมอ่อง ตัดผมสบายใจก็ได้เวลาหาของกินยามค่ำ

ที่ไหนเล่าจะเร้าใจเท่าเยาวราช

รถไฟฟ้าใต้ดิน MRT ที่จัดระบบคิวให้คนในแต่ละขบวนไม่แน่นเกินไป พาเรามาสถานีวัดมังกร โผล่ขึ้นมาพร้อมความหิวก็พบความละลานตาเพราะไฟถนนเริ่มสว่างแทนแสงแดด ร้านอาหารริมทางรอเราอยู่ ตั้งแต่ปาท่องโก๋ ราดหน้า อาหารปิ้งย่าง จนถึงร้านสุกี้เจ้าเก่า

โรงแรมที่รับนักท่องเที่ยวต่างชาติยังไม่เปิด นักท่องเที่ยวยังน้อย คงมีแต่คนที่พำนักอยู่ในไทยตั้งแต่ก่อนโควิด-19 เดินปนเปกับเราคนไทย รอคิวสั่งอาหารกันอย่างไม่รู้เบื่อ ของคาว ของหวาน ผลไม้ เกาลัดคั่ว

เราคุยกับฝรั่งสองสามคนและคนเกาหลีอีกคนที่เดินปนกันอยู่ริมถนนเยาวราช ฝรั่งบอกว่าสนุกดีที่ได้มาอยู่เมืองไทยช่วงนี้ การสวมหน้ากากก็ไม่แปลกอะไร ส่วนคนเกาหลีก็ตั้งกล้องไลฟ์สด กลับไปให้เพื่อนพ้องที่บ้านเมืองตัวเองดู แถมมาสัมภาษณ์เราเสียอีก

“มาเอง คุณต้องมาดูเอง พร้อมเมื่อไรก็มา” เราบอกผ่านกล้องมือถือถ่ายทอดสดของอ้อปป้าไปแค่นี้ ก่อนจะแยกย้ายหาของกิน ในค่ำคืนที่ความสนุกไม่อยากให้เราเลิกรา 

บรรยากาศโดยรวมของกรุงเทพฯ ในวิถีปกติใหม่ ดูด้วยตาอาจจะเปลี่ยนไป แต่ที่นี่ยังเป็นเมืองที่ปลอดภัย ผู้คนการ์ดไม่ตก และพร้อมจะคืนชีพเต็มร้อยได้ไม่ยาก

ถ้าเราอยู่กับวิถี New Normal อย่างนี้ได้ ก็ทำให้เราไปเที่ยวในที่ต่างๆ ในเมืองไทยกันได้อย่างสบายใจขึ้น

ตามไปสำรวจกรุงเทพฯกับเราได้ที่ https://www.facebook.com/watch/?v=1487720428067370

(Advertorial)