อ้อม&อาร์ต ฉลองแต่งชื่นมื่น เผย...ยังไม่มีแพลนฮันนีมูน
หลังจากเข้ารับพระราชทานน้ำ สังข์ ณ วังไกลกังวล อ.หัวหิน จ.ประจวบคีรีขันธ์ เมื่อวันที่ 25 สิงหาคมที่ผ่านมา
ค่ำคืนของวันที่ 17 ต.ค.ที่ผ่านมา อ้อม พิยดา อัครเศรณี กับ อาร์ต ศรา จุฑารัตนกุล ก็จัดงานเลี้ยงฉลองสมรสพระราชทานที่โรงแรมพลาซ่าแอทธนี ย่านวิทยุ ในบรรยากาศสุดชื่นมื่น
อ้อม : "ช่วงที่ผ่านมาก็ตั้งแต่เรารับสมรสพระราชทานจากสมเด็จพระนางเจ้า ก็เรียกว่าเหมือนเป็นการสมรสกันอย่างถูกต้องตามกฎหมายแล้ว ก็ดีนะ อยู่ด้วยกันก็โอเคค่ะ ก็เพิ่งเริ่มอยู่ด้วยกัน พี่อาร์ตก็ไปทำงาน อ้อมก็ทำงานด้วย กลับมาตอนกลางคืน ตอนดึกๆ อ้อมจะกลับดึกหน่อย ก็กลับมาเจอกัน"
อาร์ต : "ชีวิตหลังแต่งงานก็ดีครับ ประหยัดค่าน้ำมัน ประหยัดค่าบิลโทรศัพท์ SMS ทุกอย่าง ประหยัดขึ้นเยอะ ก็ไม่ต้องโทรกันมากไงครับ ไม่ต้องเทียวไปเทียวมาเนอะ ส่วนเรื่องฮันนีมูน ตอนนี้ยังไม่ได้ไปฮันนีมูนครับ(หัวเราะ) ก็ไม่ได้เร่งนะครับ พร้อมเมื่อไหร่ก็ค่อยไปดีกว่า ไม่ชอบแพลนอะไรมากมายยาวนาน ก็คงอยู่แถวๆ นี้แหละครับ"
อ้อม : "ตอนแรกเราจะไปภูเก็ตกันเนอะ แต่พอดีเพื่อนที่จะไปด้วยต้องถ่ายชิงชังต่อ อ้อมบ่นนิดนึงได้มั้ย
อาร์ต : "ได้ๆ บ่นได้ทุกวันล่ะจ๊ะ"
อ้อม : (หันไปมองหน้ายิ้มๆ) "ไม่บ่นก็ได้"
อาร์ต : "ขอโทษๆ จริงๆ ก็ชอบบ่นทั้งคู่แหละครับ"(หัวเราะ)
อ้อม : "มีบ่นๆ ตอนที่จะนอนไง ที่แบบปิดไฟใส่เลยน่ะ(เสียงนักข่าวโห่ฮิ้วกันยกใหญ่) ไม่...ปิดไฟใส่แล้วก็นอน"
อาร์ต : "คือเขาพูดน้องนั่น น้องนี่ อย่างโน้นอย่างนี้เราก็กำลังดูทีวีเพลินๆ ก็กำลังสนุกน่ะครับ มันก็หมดสนุกไปแล้วเราก็เลยปิดทีวี ปิดไฟ ก็นอนเถอะ"(หัวเราะ)
อ้อม : "แต่อ้อมก็ยังพูดอยู่ เพราะคนเราเวลาจะนอนทุกคนมันก็จะค่อยๆ นึกอะไรที่เราคิดอยู่ว่า เอ๊ะจะทำอะไรยังไง (อาร์ตทำท่าเอามือมาปิดปากอ้อม) เอามือมาปิดปากก็มีในรถ รถติดไง แล้วฝนตกด้วย ก็คงอึดอัดมาก รถติดฝนตกก็ยังมาเจอพูดมากอีก หนีไปไหนก็ไม่ได้ ก็เลยแบบน้องพี่อาร์ตไม่ไหวแล้วเอามือมาปิดปาก(หัวเราะ) หยุดพูดสักที คืออ้อมไม่เคยรู้ว่าตัวเองพูดมากนะ จนเขาปิดทีวี ปิดไฟใส่แล้วก็นอนๆ เราก็โอเคๆ แสดงว่าพูดมากๆ จริงๆ มันก็จะเป็นอะไรอย่างนี้ ที่เราก็ต้องปรับตัว อย่างตอนแรกเรื่องการทำงานอ้อมก็ไม่ได้รู้สึกเกรงใจขนาดนี้ เพราะว่าทำงานถ่ายละครมันก็ตื่น 7 โมงเช้า บางทีก็ตื่น 6 โมงเช้า ออกไปกว่าจะกลับถึงบ้านก็ 4 ทุ่ม ถ้าเป็นเมื่อก่อนตอนช่วงคบกัน เขาก็จะอยู่บ้านเขา อยู่กับแม่ อยู่กับพี่น้อง คุณพ่อคุณแม่ เขาก็จะมีคนดูแล คือในที่นี่เหมือนกับมีเพื่อนอยู่บ้าน มีเพื่อนทานข้าว แต่ทีนี้พอแยกออกไปอยู่สองคนปุ๊บ พอเราไม่อยู่เขาก็อยู่คนเดียว เพราะเขาทำงานปกติ 9 โมงเช้าเลิก 5 โมงเย็น ก็จะรู้สึกเกรงใจน่ะค่ะว่าเหมือนเราก็อยากกลับบ้านแล้ว 4 ทุ่มก็ปล่อยเถอะ"
อ้อม เผยหลังแต่งงานต้องปรับตัวเรื่องเวลา เพราะที่ผ่านมาทำงานค่อนข้างหนัก
อ้อม : "จริงๆ ก็ไม่ได้ถึงกับต้องปรับอะไรมาก พี่อาร์ตก็เข้าใจค่ะว่าตอนนี้เราก็ยังเป็นที่ต้องการอยู่นะคะ ก็ทำไปก่อนแล้วกันนะ ก็เลยรู้สึกดีใจ ข้าวเย็นเขา ก็ต้องหาทานเอง บางทีมีไก่ย่างปากซอย ก็ต้องซื้อไก่ย่างปากซอยกินน่ะ ก็สงสาร (อาร์ตหัวเราะ) จนตอนหลังอ้อมก็มีวิธีของอ้อมนิดหน่อยก็เป็นแม่บ้านถุงพลาสติกเล็กน้อย โดยการเอากับข้าวกองถ่ายน่ะค่ะ(หัวเราะ) แล้ววินมอเตอร์ไซค์แถวๆ นั้น ก็จะให้ทีมงานห่อข้าวไป ทำกับข้าวเสร็จ 5 โมงเย็นก็ส่งไปก่อน"
อาร์ต : "ก็ช่วงระหว่างที่อ้อมไปทำงานก็จะได้ทานอะไรอย่างที่ตัวเองอยากทานนะ ครับ หมู ไก่ได้ทาน เพราะอ้อมไม่ทานหมู ไม่ทานไก่ ตอนแรกไม่ทานเนื้อ ไม่ทานกุ้ง"
อ้อม : "ก็หมดแล้วไม่เหลืออะไร พี่อาร์ตก็ไม่รู้จะทานอะไร"
อาร์ต : "ช่วงวันที่อ้อมไม่อยู่พี่อาร์ตก็ทานพวกนี้"
อ้อม : (หันไปมองหน้าอาร์ต) "เอ๊ะ ยังไงเนี่ย(หัวเราะ) ก็คือยังไม่ได้ปรับอะไรกันมากนะคะในความรู้สึกอ้อม แต่จะมีแค่เรื่องเวลาเท่านั้นเอง พี่อาร์ตก็ไม่มีอะไรเลย ไม่ต้องปรับอะไรเลย ไม่มีเลย ส่วนเรื่องน้อง ยังค่ะ ยังไม่มีค่ะ ทำงานก่อน (หันไปถามอาร์ต) วางแพลนไว้ยังไงบ้างคะ ประมาณไหน"
อาร์ต : "ขอศึกษาก่อนได้มั้ยครับ ก็อยากมีครับ ผมชอบเด็กผู้หญิง"
อ้อม : "แต่ว่าอะไร ชอบเด็กผู้หญิงแต่ว่าอะไรคะ บอกเขาไปเถอะ ไม่เหลืออะไรแล้ว"
อาร์ต : "อยากให้สวยเหมือนแม่"
อ้อม : "ยังไม่จบ ขอให้ฟังให้จบ และอะไรต่อคะ"
อาร์ต : "อยากให้สวยเหมือนแม่ แต่ว่านิสัยขอให้เขาเลือกเอง"(หัวเราะ)
อ้อม : (ยิ้ม) "ขอบคุณค่ะ"
อาร์ต : "ส่วนจะมีกี่คนก็ได้ครับ ขึ้นอยู่กับดวง"
อ้อม : "ขอให้มาแล้วเป็นคนดีเนอะ เป็นคนดีของประเทศ รักประเทศเราเท่านี้แหละที่เราขอให้ลูกเป็น แล้ว
วันนี้พี่อาร์ตมีเซอร์ไพร์สด้วย เราก็นึกว่าเป็นคิว"(หัวเราะ)
อาร์ต : "คือ เป็นจอมทำลายเซอร์ไพรส์ คือวันนี้ก็สั่งดอกไม้ให้เขาหนึ่งช่อ เขาก็แต่งตัวอยู่ในห้อง เราก็ค่อยๆ เดินย่องไปแล้วก็เอาให้ บอกดอกไม้จ๊ะพี่อาร์ตให้วันแต่งงานนะ เขาก็บอกอ๋อคิวเหรอๆ"
อ้อม : "คือมันมีกล้องเป็นแผงตามมาข้างหลังด้วยไงคะ เราก็นึกว่าอ๋อตามคิวๆ ก็ทำหน้าดีใจใช่มั้ย คือเราไม่ได้นัดคิวกันก่อนไง ทุกทีก็จะรู้ว่าเดี๋ยว 4 โมงครึ่งลงมานะ พี่ๆ นักข่าวมาตรงนี้แล้วเดี๋ยวเราจะยังงี้ๆ แล้วอยู่ดีๆ ก็เดินถือดอกไม้เข้ามา เราก็อ้าวเหรอคิวเหรอๆ เราก็รับดอกไม้แล้วก็ขอบคุณค่ะ แต่พี่อาร์ตบอกพี่อาร์ตให้จริงๆ พี่อาร์ตสั่งมาให้ เราก็อ้าวเหรอ
อาร์ต : "อีกเดือนนึงก็จะบอกว่าเอ๊ะทำไมน้องไม่ได้ดอกไม้แบบสวีทๆ เลย ก็คอมเพลนอีก(หัวเราะ) ก็เป็นดอกกุหลาบธรรมดา"
อ้อม : "ดอกกุหลาบสีเขียว"
อาร์ต : "สีขาว"
อ้อม : "อ้อ สีขาวเขียว"
อาร์ต :(ทำหน้ากลุ้มใจ) "ได้ดูหรือเปล่าเนี่ย"
อ้อม : ดู(หัวเราะ) อาย สีขาวค่ะ"
อ้อม : "อาร์ทให้ดอกไม้อ้อม แต่ของอ้อมอย่าถามซิคะ ให้ใจค่ะ"(หัวเราะ)
อาร์ต : "ขอบคุณครับ"
อ้อม : "ไม่เอา งั้นกองไว้ตรงนั้น"
อาร์ต : "เอา"
อ้อม : "อ้อ เอาๆ"
ถามเรื่องหลังแต่งจะรับงานเป็นแพ็คคู่เลยรึเปล่า?
อ้อม : "เยอะๆ ต้องบอกเยอะไว้ก่อน ล้อเล่นๆ (หันไปมองหน้าอาร์ต) เยอะมั้ยคะ"
อาร์ต : "ตอบยังไงก็ตอบไปซิ"(หัวเราะ)
อ้อม : "ก็เยอะค่ะ มีด้วย แล้วพี่อาร์ตมีอะไรอีกมั้ยคะ"
อาร์ต : "ไม่มีครับ"
อ้อม : "มีงานอย่างอื่นอีกมั้ย"
อาร์ต : "ไม่มี ไม่เอาครับ ไม่ใช่หน้าที่ผมครับ"
อ้อม : "หน้าที่เรา พี่อาร์ตก็จะทำงานกับอ้อม คือเขาก็ไม่ใช่นักแสดงนะอย่างที่ทราบกัน ก็อย่างที่ทำแล้วเขาโอเค หรือไปทำกับเรา หรือบางอันอาจจะทำคนเดียวอย่างที่พี่อาร์ตเขาคิด แต่บางอันถ้าเกิดมันเริ่มก้าวข้ามมาเป็นนักแสดงอะไรแถวๆ นั้น พี่อาร์ตก็คง"
อาร์ต : "ไม่เป็นจริงๆ ครับ ต้องขอโทษ เพราะว่ามันไม่ใช่จริงๆ"
อ้อม : "แต่ว่าได้ เมื่อกี้บอกว่าอะไรนะ ถ้าได้มีเลิฟซีนกับตัวร้ายนะ เอาหรือเปล่า"
อาร์ต : "ไม่เอาครับ"
อ้อม : (มองหน้ายิ้มๆ) "ชอบไม่ใช่เหรอ"
อาร์ต : "กลัว"(หัวเราะ)
อ้อม : "กลัวอะไรคะ"
อาร์ต : "กลัวภรรยาครับ"
อ้อม : "อ๋อ"(หัวเราะ)
อาร์ต : "ถ้าอ้อมมีเลิฟซีนบ้างก็คงตามเหมาะสม ตามสมควรดีกว่า ส่วนเขาจะทำงานในวงการนานแค่ไหนก็แล้วแต่พี่ๆ สื่อมวลชนกับคนดูครับ"
อ้อม : "สามีค่ะสามี"(หัวเราะ)
แต่งงานแล้วจะบอกรักกันทุกวันมั๊ย?
อ้อม : "ขอบอกก่อนได้มั้ยคะ"
อาร์ต : "ได้ซิคะ"
อ้อม : "จะทำตัวเรียบร้อย(หัวเราะ) ไม่เป็นลิง เมื่อกี้เผลอแลบลิ้นไป 2-3 ทีแล้ว จะพยายามควบคุมไม่ให้แลบลิ้น ถูกสั่งมาก็จะพยายาม"
อาร์ต : "ก็ขอให้วันนี้ผ่านไปด้วยดี เพราะมีความสุขจริงๆ ครับ" (น้ำตาคลอ เสียงสั่น)
อ้อม : "ก็บอกรักกันทุกวันค่ะ"
อาร์ต : "ส่วนมากก็จะแบบว่าคุณอาร์ตๆ เราก็หืม....รักมาก"
อ้อม : คือ อ้อมจะถามว่าคุณอาร์ตๆ รักน้องมั้ยอะไรแบบนี้ เขาก็บอกรัก รักมาก แล้วอ้อมก็เรียกแบบนั้นทั้งวัน พี่อาร์ตๆ รักน้องมั้ย เขาก็รัก รักมาก พอเริ่มคุณอาร์ตๆ ก็จะตอบว่า........."
อาร์ต : "มาก"(หัวเราะ)
อ้อม : "รำคาญแล้วตอนนี้ มันจะออกแนวรำคาญแล้ว ไม่ใช่หรอกค่ะล้อเล่น พูดเป็นมุขไปสนุกๆ ก็บอกแหละค่ะ เพราะว่าอย่างบ้านอ้อม อ้อมก็จะบอกอยู่แล้วทุกวัน บอกพ่อบอกแม่บอกทุกครั้งที่คุย คิดถึง รักนะ รักที่สุด รักมาก เป็นห่วงอะไรประมาณนี้ค่ะ กับพี่อาร์จอ้อมก็บอกบ่อยๆ ค่ะ วันหนึ่งก็หลายที ไม่ได้นับเหมือนกัน ไม่ได้คิด ไม่ได้นับน่ะค่ะ แต่ก็คือเป็นห่วงนะ ไปทำงานดีๆ นะ คิดถึง"
อาร์ต : "วันนี้ผมบอกแล้วครับตอนให้ดอกไม้ แต่เขามัวแต่พูดว่าคิวเหรอๆ ผมก็เลยหมดมู้ดเหมือนกัน บอกอีกครั้งเหรอ มันไม่มีมูทน่ะครับ"(หัวเราะ)
อ้อม : "อ้อมรักคุณอาร์ตค่ะ พี่อาร์ตก็รักน้อง ช่วยๆ"(ทำหน้าออดอ้อน)
อาร์ต : "เหมือนกันครับ"