บีบหัวใจ "ช้างไพลิน" ถูกใช้งานให้นักท่องเที่ยวขี่หลังมา 25 ปี จนกระดูกสันหลังยุบ

เว็บไซต์มูลนิธิเพื่อนสัตว์ป่า (Wildlife Friends Foundation Thailand หรือ WFFT) ได้เปิดเผยภาพถ่ายของช้างที่กระดูกสันหลังของพวกมันมีรูปร่างผิดรูปอย่างเห็นได้ชัด หลังจากถูกบังคับให้บรรทุกนักท่องเที่ยวจำนวนมาก ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของอุตสาหกรรมความบันเทิงด้านสัตว์ป่า

ไพลิน ช้างป่าคร่ำหวอดอยู่ในวงการเดินป่าของไทยมากว่า 25 ปี เธอถูกบังคับให้ขี่ช้างให้นักท่องเที่ยวไม่เกิน 6 คนต่อครั้ง

ตอนนี้เธออาศัยอยู่ที่มูลนิธิเพื่อนสัตว์ป่า (WFFT) ซึ่งเป็นเขตรักษาพันธุ์ช้างแห่งแรกของประเทศไทย โดยปราศจากการล่ามโซ่ ซึ่งเธอสามารถเดินเตร่ได้อย่างอิสระ และสามารถใช้ชีวิตตามพฤติกรรมตามธรรมชาติของช้าง

เห็นได้ชัดว่ากระดูกสันหลังของไพลิน ซึ่งควรจะโค้งมนและยกขึ้นตามธรรมชาตินั้น ยุบลงและจมลง จากงานหนักที่ผ่านมาของเธอ

ความผิดปกติทางร่างกายเหล่านี้พบได้ทั่วไปในช้างที่ใช้ขี่ท่องเที่ยว และพบเห็นได้ในช้างที่ถูกช่วยเหลือหลายตัว ที่ตอนนี้อาศัยอยู่อย่างมีความสุขที่มูลนิธิศุภนิมิตฯ

WFFTไพลิน VS ทุ่งเงิน

ซึ่งการเผยแพร่ภาพถ่ายของไพลินและผองเพื่อนของเธอ จะช่วยสร้างความตระหนักว่ายักษ์ผู้อ่อนโยนเหล่านี้ สามารถทนทุกข์ทรมาน ในฐานะส่วนหนึ่งของอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวได้อย่างไร

ช้างที่ใช้ในการเดินป่ามักจะใช้เวลาทั้งวันในการแบกน้ำหนักของควาญช้าง กลุ่มนักท่องเที่ยว และที่นั่งที่หนักอึ้ง

แรงกดบนร่างกายอย่างต่อเนื่องนี้ อาจทำให้เนื้อเยื่อและกระดูกบนหลังเสื่อมลง ทำให้กระดูกสันหลังเสียหายอย่างถาวร แผ่นหลังของไพลินยังคงมีรอยแผลเป็นจากการกดจุดแบบเก่า

"แม้ว่าช้างจะขึ้นชื่อเรื่องความแข็งแรงและขนาดของมัน แต่โดยธรรมชาติหลังของพวกมันไม่ได้ออกแบบมาให้รับน้ำหนัก เนื่องจากกระดูกสันหลังของพวกมันยืดสูงขึ้น" ทอม เทย์เลอร์ ผู้อำนวยการโครงการของ WFFT อธิบาย

"การกดทับกระดูกสันหลังอย่างต่อเนื่องจากนักท่องเที่ยว อาจส่งผลให้ร่างกายเสียหายถาวร ซึ่งเห็นได้จากไพลินผู้อ่อนโยนของเรา"

ไพลินเป็นที่รู้จักในฐานะคุณย่าของเขตรักษาพันธุ์ช้าง ซึ่งปัจจุบันไพลินอายุประมาณ 71 ปี

ย้อนกลับไปในปี 2550 ไพลินและช้างอีก 22 ตัว ถูกช่วยเหลือออกมา และได้ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขในคอกช้างขนาดใหญ่ ซึ่งแต่ละหลังมีพื้นที่ถึง 44 เอเคอร์ มีต้นไม้ธรรมชาติ ทะเลสาบ และพื้นที่เลี้ยงสัตว์

ช้างที่ได้รับการช่วยเหลือส่วนใหญ่ที่ WFFT ประสบกับการถูกทารุณกรรมมานานหลายทศวรรษ แม้ว่าเราจะไม่มีวันเข้าใจความเจ็บปวดที่สัตว์เหล่านี้เคยประสบในอดีต แต่อย่างน้อยตอนนี้พวกมันก็สามารถใช้ชีวิตที่เหลืออยู่อย่างสงบสุขในศูนย์พักพิง

หวังว่าภาพถ่ายเหล่านี้จะกระตุ้นให้นักท่องเที่ยวทำการค้นคว้า และสนับสนุนเขตรักษาพันธุ์ช้างที่มีจริยธรรมและยั่งยืนเท่านั้น ในขณะที่หลีกเลี่ยงสถานที่ให้บริการขี่ช้างหรือการกระทำที่แสวงหาผลประโยชน์อื่นๆ