"ต่างสี.. แต่ก็มีหัวใจ"

ภาพแฟนบอลเชลซี ที่ถูกบันทึกไว้ในสถานีรถใต้ดินแห่งหนึ่งในกรุงปารีสหลังจบเกมยูฟ่า แชมเปี้ยนส์ ลีก ที่ทีมของพวกเขาบุกมายันเสมอปารีส แซงต์-แชร์กแมง กำลังปลุกให้ประชาคมลูกหนังทั่วโลกให้ลุกขึ้นพร้อมกันโดยไม่จำเป็นต้องนัดหมาย

ใครบ้างจะทนดูได้โดยไม่รู้สึกอะไร กับการที่แฟนบอลกลุ่มหนึ่งพยายามกีดกันชายผิวสีคนหนึ่ง ไม่ให้ขึ้นขบวนรถไฟพร้อมกับร้องเพลงด้วยความคึกคะนอง และแฝงไว้ด้วยความรู้สึกภาคภูมิใจในกมลสันดานของตัวเอง

We’re racist, we’re racist and that’s the way we like it

การกระทำของแฟนบอลกลุ่มดังกล่าว เป็นดังหมุดแหลมที่ตอกลงกลางหัวใจของนักรณรงค์เพื่อการต่อต้านการเหยียดสีผิว ที่ได้เห็นเต็มสองตาอีกครั้งว่า ความพยายามที่ผ่านมายังไม่ประสบความสำเร็จ และคนน่ารังเกียจเช่นนี้ยังมีอยู่จริงในโลก

แม้จะรู้ทั้งรู้ว่าการต่อสู้กับการเหยียดสีผิว ไม่ต่างอะไรจากการต่อสู้กับผู้ก่อการร้าย

มันเป็นสงครามที่ไม่มีวันสิ้นสุด และจะยืนยาวไปจนกว่าโลกจะล่มสลาย

อย่างไรก็ดี เชลซี ที่ถูกหางเลขไปด้วยเพราะแฟนบอลที่น่าอับอายเหล่านี้ รวมถึงเจ้าหน้าที่ตำรวจไม่ว่าจะเป็นทางฝรั่งเศส หรืออังกฤษ จำเป็นต้องทำอะไรสักอย่าง เพื่อจัดการลงโทษกับแฟนฟุตบอลกลุ่มนี้ให้ได้

หลักฐานนั้นชัดเจน พยานแวดล้อมมากมาย คงไม่ยากเกินไปที่จะหาตัวผู้กระทำผิด และต้องมีบทลงโทษที่หนักแน่น เด็ดขาด เพื่อให้หลาบจำ

ตามรายงานข่าวบทลงโทษข้อหาการ “เหยียดสีผิวในที่สาธารณะ” คือโทษจำคุกสูงสุด 3 ปี และปรับเงิน 45,000 ยูโร ซึ่งถือเป็นโทษที่รุนแรงพอสมควร

เพียงแต่หากอยากให้สำนึก บางครั้งเราอาจต้องนำคนผิวสีมา แล้วให้กรีดเลือดดูพร้อมกันกับคนกระทำผิด

จะได้เห็นว่าเลือดนั้น ไม่ว่าจะคนขาวหรือคนดำ ต่างก็มีสีเดียวกัน

ลูกแม่กิ่ง