ถึงน้องชาย! "โค้ชซิโก้" โพสต์เล่าถึง "โค้ชนิน" หลังประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต (ภาพ)

ถือเป็นข่าวเศร้าในวงการลูกหนังเวียดนาม เมื่อรถยนต์ของสโมสร ฮองอันห์ ยาลาย ทีมในวี-ลีก เวียดนาม ได้ประสบอุบัติเหตุถูกรถบรรทุกชนอย่างรุนแรงเมื่อช่วงเย็นวันเสาร์ที่ 12 สิงหาคม ที่ผ่านมา

จากเหตุการณ์ดังกล่าวทำให้มีผู้เสียชีวิต 3 รายในที่เกิดเหตุ ประกอบด้วย เปาโล มาเดร่า โอลิเวร่า กองหน้าของทีมวัย 27 ปี, ดวง มินห์ นินห์ ผู้ช่วยโค้ชวัย 48 ปี และ เดา ทรี ทีมแพทย์วัย 29 ปี  

ล่าสุด "ซิโก้" เกียรติศักดิ์ เสนาเมือง โค้ชชาวไทยที่คุมทีมดังในลีกเวียดนาม ได้ออกมาโพสต์ข้อความถึง ดวง มินห์ นินห์ ผู้ช่วยโค้ชที่มีความผูกพันกันมานานกว่า 20 ปี ตั้งแต่สมัยยังเป็นนักเตะ ก่อนที่จะได้มีโอกาสมาร่วมงานกันอีกครั้งในฐานะโค้ช

เราเป็นเพื่อนร่วมงานกันมา 20 กว่าปี โค้ชนิน เป็นรุ่นน้องสมัยผมเป็นนักฟุตบอลฮองอันห์ยาลาย ตลอดช่วงที่เป็นผู้เล่น โค้ชนินเป็นกองหน้าที่ได้โอกาสลงบ้างไม่ลงบ้าง แต่โค้ชนินไม่เคยแสดงอาการไม่พอใจใดๆ โค้ชนิน support เพื่อนๆทุกคน supportโค้ชตลอดช่วงเวลานั้นเสมอ

จน 3 ปีที่แล้ว ผมได้กลับมาทำงานที่ฮองอันห์ยาลายอีกครั้ง โค้ชนิน ในตำแหน่งผู้อำนวยการของ HAGL Academy ได้มาเป็นผู้ช่วยผม มาเป็นน้องรัก มาเป็นผู้ดูแลทั้งในสนามและนอกสนาม เราจะนั่งคุยกันนั่งทำงานกันหน้าห้องผมเกือบทุกวัน ในช่วงวันหยุดหรือเทศกาลต่างๆ โค้ชนินจะชวนผมไปที่บ้าน หรือไม่ก็ร้านกาแฟ ร้านอาหาร และบอกว่าไม่อยากให้ผมอยู่เงียบๆ ในแคมป์แค่กับโค้ชบอย

วันหนึ่ง ในปีแรกที่ผมกลับมาเริ่มทำงานที่นี่ โค้ชนิน ถือต้นไม้อวบน้ำมาให้ผมต้นหนึ่งและบอกว่า รู้ว่าที่บ้านผมที่เมืองไทยภรรยาชอบเลี้ยงกระบองเพชร โค้ชนินยื่นให้ผมและพูดว่า เอาไว้ดูแลเพื่อจะได้รู้สึกเหมือนอยู่บ้านกับภรรยานะ ผมบอกไปว่าผมจะเลี้ยงต้นนี้ และเมื่อถึงวันที่ผมจะกลับประเทศไทย โค้ชนินค่อยเอากลับไปดูแลต่อที่บ้านนะ

ตอนเช้า เวลาที่เราไปจิบกาแฟกัน ไม่ว่าจะเป็นที่ไหน โค้ชนินต้องถืองานไปในมือด้วยเสมอ โค้ชนินชอบพาไปร้านที่มีวิวสวย มีดอกไม้สวย มีดอกบัวสวย และไปนั่งคุยเรื่องงานฟุตบอลกัน โค้ชนินภูมิใจมากๆที่ตัวเองเป็นหนึ่งในสต๊าฟโค้ชทีมชาติเวียดนาม ทุกครั้งหลังเก็บตัวทีมชาติ โค้ชนินจะมีเครื่องแบบทีมชาติมาฝากผมเสมอ จะมาเคาะประตูห้องทันทีที่ถึงค่ายและนำเสื้อทีมชาติมาให้ผมเสมอ

เมื่อก่อน โค้ชนินไม่ยอมขับรถยนต์ ชอบขับมอร์เตอร์ไซค์ และวันหนึ่งเราคุยกัน และเราสองคนไปเลือกซื้อรถกัน เป็นรถคันแรกที่โค้ชนินชอบและภูมิใจมากๆ

ก่อนกลับเมืองไทยทุกครั้งช่วงเบรก โค้ชนิน ก็จะถามทุกครั้ง เอาหมวกเวียดนาม ไปฝากเพื่อนๆ ที่เมืองไทยมั้ย….แล้วก็จะไปจัดการหามาให้ พร้อมสายรัดคอสไตล์เวียดนาม

โค้ชนินไม่ได้นอนที่แคมป์กับพวกเรา เพราะบ้านอยู่ไม่ไกลนัก แต่ทุกเช้ารถสีขาวจะมาจอดแต่เช้า มาทำหน้าที่ทุกวันอย่างเต็มที่ เต็มที่จริงๆ

การที่จะเดินกลับไปที่แคมป์ Hamrong โดยทีไม่มีโค้ชนิน มันจะเป็นเรื่องที่ยากมากสำหรับผม เพราะน้องคนนี้ ไม่มีใครมาแทนที่ได้