"ความเจ็บปวด" ที่ใคร....เป็นคนก่อ?? / โดย "บ.ส้มซิ่ง"
2 วันผ่านไป ความเสียใจ ความคาใจ ความรู้สึกไม่ต่างจากนักกีฬา ยังคงวนเวียนอยู่ในหัวของแฟนกีฬาชาวไทย
รอยด่างของคำว่า "สปิริต" กำลังบั่นทอนจิตใจของคำว่า "กีฬา" แห่งมิตรภาพ
ทีมวอลเลย์สาวไทย พกความหวังไปเต็มกระเป๋า เพื่อฝันอันเรืองรอง ที่จะทำผลงานในทัวร์นาเม้นต์นี้ให้ดีที่สุด ด้วยเป้าหมายสูงสุดของพวกเขา คือไปเล่นคว้าตั๋วไปเล่นโอลิมปิกเกมส์ รอบสุดท้าย ที่ริโอฯ
สุดท้ายเราทำได้ดีที่สุดคือ การจบด้วยอันดับ 5!!!
คำถามมากมายผุดขึ้นในใจของแฟนกีฬา ที่ไม่ใช่แค่ชาวไทย บ้างก็ว่า "การจัดการแข่งขันในระบบนี้ มันคือสิ่งที่ต้องเปลี่ยนได้แล้วหรือยัง"
"โปรแกรมการแข่งขัน" คือสิ่งที่เจ้าภาพหน้าเดิมอย่างญี่ปุ่น ได้อภิสิทธิ์ ที่เหนือกว่าชาวบ้าน นี่ก็เรื่องจริงที่เราต้องยอมรับ
ไหนจะการที่ FIVB นำ "ไอ้แท็ปเล็ต" เจ้าปัญหา มาประเดิมใช้ในทัวร์นาเม้นต์ที่มีความหมายแบบนี้ได้อย่างไร?
แถมด้วยเรื่องราว "ท็อก ออฟ เดอะ เวิลด์" ในเกมที่ ญี่ปุ่นชนะไทย 3-2 มันก็เต็มไปด้วยเรื่องราวแสนดราม่า และถูกพูดถึงตลอดสัปดาห์ที่ผ่านมา ถึงความไม่โปร่งใส ซึ่งมันก็มาจากสิ่งที่ FIVB กำหนดมาทั้งนั้น!!
ทุกอย่างมันจบไปแล้ว จะร้องโวยวาย สุดท้ายทีมชาติไทยของเรา ก็ไม่ได้ไปโอลิมปิก นี่คือเรื่องจริงที่ยากจะยอมรับได้.....แต่เราก็ต้องทำใจยอมรับมัน
แต่การจะนั่งให้ไอ้พวกมหาอำนาจ กระทำกับทีมไทยแบบนี้ ก็ใช่เรื่อง เรามีศักดิ์ศรีพอ เราเล่นเต็มที่ เราสู้เกม สู้ทุกอย่าง และกล้าแลกมาด้วยทุกวิถีทางที่ยืนอยู่บนความยุติธรรมของคำว่า "กีฬา"
เกมที่เราแพ้ต่อเจ้าภาพ 2-3 เซต เมื่อวันที่ 18 พ.ค. ที่ผ่านมา มันเจ็บปวด มันทรมานเหลือเกินกับคำว่า "เราต้องรอต่อไปอีก 4 ปี"!!!!
4 ปีที่แล้ว เกมปาหี่ระหว่าง ญี่ปุ่น กับ เซอร์เบีย ที่เล่นละคร(ไม่เนียน) จนกอดคอกระหนุงกระหนิงไปลุยลอนดอนเกมส์ 2012 ด้วยกัน ยังคงหลอกหลอนมาถึงช่วงก่อนทัวร์นาเม้นท์จะเริ่มขึ้น
ในใจผมแม้จะคิดว่า คงไม่มีอีกแล้วมั้ง แต่พอได้เห็นโปแกรมช่วงท้ายๆ ที่เจ้าภาพ จัดให้ตัวเอง เจอกับ อิตาลี และ ฮอลแลนด์ ใน 2 เกมสุดท้าย ผมถึงกับคิดเล่นๆ "มึงจะเอาอีกแล้วหรือ"???
ไม่คิดไม่ฝันครับ ว่ามันจะเกิดขึ้นอีก แหม่ สกอร์ในฝันชัดๆ ญี่ปุ่นแพ้อิตาลี 2-3 เซต!!! ถถถถถถถถถถถถถ!!!
บทสรุปสุดท้าย "เราดีไม่พอครับ" เราดีไม่พอจะได้ไปโอลิมปิกเกมส์ 2016 เพราะสิ่งที่เรียกว่า "อยุติธรรม"
คำถามต่อจากนี้คือ FIVB จะมองเห็น และพร้อมจะน้อมรับนำมันไปแก้หรือเปล่า??
เพราะหากยังคงมีการแข่งขันในระบบนี้ เอื้อประโยชน์ให้พี่เบิ้มกันแบบไร้ยางอายเช่นนี้ อนาคตข้างหน้ามันคงไม่ใช่แค่การแข่งขันกีฬาอีกต่อไป
แต่หากมันจะกลายเป็นการทำสงครามในสังเวียนแข่งขันอย่างแน่นอน!!
"รอยยิ้ม และคราบน้ำตาของผู้ผิดหวัง" ในทัวร์นาเม้นต์นี้ของสาวไทย เราได้เห็นและเราเองก็น้ำตาซึมไปกับภาพเบื้องหน้าที่เราสัมผัสและรู้ซึ้งถึงความเจ็บปวดที่พวกเธอได้รับ
พวกเธอเหล่านี้ ได้สู้กับมันอย่างเต็มกำลัง พวกเธอน่าชื่นชมในหัวจิตหัวใจอย่างยิ่ง
หลายคนฝันสลาย และหลายคนคงไม่มีโอกาสได้เล่นในโอลิมปิกเกมส์อีกแล้ว
ในขณะที่ยังมีอีกอีกหลายคน ที่พร้อมที่เดินไปสานต่อความฝันของพวกพี่ๆ และหวังสร้างฝันครั้งใหม่ในอีก 4 ปีข้างหน้าให้เป็นจริง
ในเมื่อพวกเธอยังมีความฝัน กองเชียร์อย่างพวกเราก็มีความฝันเช่นเดียวกับพวกเธอ "สู้ไปด้วยกันครับ...วอลเลย์บอลหญิงทีมชาติไทย"
เรื่องโดย บ. ส้มซิ่ง"
