มังกรแดงแรงเหลือ (ไหม?)

วันนี้เป็น Match day 3 ของทีมในกลุ่มบีนะครับ ซึ่งอย่างที่เรียนให้ทราบเมื่อวานว่าสถานการณ์ในกลุ่มนี้ยังไม่มีอะไรที่แน่นอน แม้กระทั่งรัสเซีย ที่เป็นบ๊วยของกลุ่มในเวลานี้ยังมีโอกาสที่จะผ่านเข้าสู่รอบต่อไปได้ด้วยซ้ำไป

ดังนั้น 2 คู่ไม่ว่าจะเป็นเกมระหว่าง รัสเซีย - เวลส์ และ สโลวะเกีย - อังกฤษ ยังเป็นเกมที่มีความหมาย และจำเป็นที่จะต้องเล่นอย่างเต็มที่ไม่มีคำว่ากั๊ก

ทีมเดียวที่ “งานเบา” กว่าเพื่อนอาจจะเป็นอังกฤษ ที่ต้องการเพียงแค่ 1 คะแนนก็มากพอสำหรับการเข้ารอบไม่ว่าจะเป็นอันดับ 1 หรือ 2 ของกลุ่มก็ตาม

ขณะที่สโลวะเกีย เองต้องการชัยชนะเท่านั้นเพราะหากเสมอมี 1 คะแนนโอกาสจะตกไปอยู่อันดับ 3 นั้นมีสูง

ขณะที่สโลวะเกีย เป็นหรือตายเท่ากันโดยจะเข้ารอบหากชนะเวลส์ หรือเสมอแต่รัสเซียไม่ชนะ แต่ถ้าพวกเขาแพ้และรัสเซียชนะขึ้นมาพวกเขาจะตกอยู่อันดับบ๊วยของกลุ่มทันที นั่นหมายถึงการตกรอบด้วย

ด้านรัสเซีย โอกาสยังมีแต่งานยากกว่า โดยหากหวังจะเข้ารอบในฐานะรองแชมป์กลุ่ม ต้องชนะเวลส์ และหวังให้อังกฤษแพ้ ซึ่งถ้าเป็นกรณีนั้นทั้งสองทีมจะมาวัดกันที่ “ประตูได้เสีย”

ที่หากยังเท่ากันก็จะมาวัดที่ “ประตูได้” (และหากยังเท่ากันอีกก็จะดูคะแนนความประพฤติ หรือแฟร์เพลย์ ถ้ายังเท่ากันอีกก็จะใช้คะแนนสัมประสิทธิ์ของยูฟ่า ซึ่งกรณีนี้อังกฤษจะได้เปรียบ)

แต่ทีมที่ผมเองเอาใจช่วยอยู่คือ “มังกรแดง” เวลส์ ซึ่งเงื่อนไขไม่ยากนักในการผ่านเข้าสู่รอบต่อไปแบบแน่นอน

ชัยชนะสำหรับทีมของ คริส โคลแมน จะทำให้พวกเขาเข้าสู่รอบต่อไปทันทีไม่ว่าจะในฐานะแชมป์หรือรองแชมป์กลุ่ม ขณะที่ผลเสมอก็เพียงพอเช่นกันขอเพียงแค่อังกฤษไม่แพ้

เพราะผล Head-to-head ของพวกเขานั้นดีกว่าสโลวะเกีย จากชัยชนะในเกมแรก

คำถามคือพวกเขาจะลืมความผิดหวังจากการพ่ายแพ้ต่ออังกฤษแบบสุดเจ็บปวดได้แล้วหรือยัง? เรื่องความรู้สึกพวกนี้สำคัญครับ โดยเฉพาะการแพ้ต่อคู่ปรับตัวย (ที่แม้จะไม่ได้เกลียดกันนักก็ตาม)

แบบเจ็บปวดในช่วงท้ายเกมทั้งที่พวกเขามีความหวังเต็มเปี่ยมกับชัยชนะหลังได้ประตูขึ้นนำไปก่อนจากฟรีคิกบันลือโลกของแกเร็ธ เบล

ถ้าพวกเขาลืมมันได้ และกลับมามีสมาธิกับการเล่นอีกครั้ง ผมยังมั่นใจว่า เวลส์ มีโอกาสจะล้มรัสเซียและเข้าสู่รอบต่อไปได้

ซึ่งนั่นจะเป็นความสำเร็จที่ดีสำหรับชาติที่เพิ่งจะกลับมามีชื่ออยู่บนแผนที่โลกลูกหนังอีกครั้ง

เวลส์ ไม่ได้เป็นทีมที่อุดมไปด้วยสตาร์ระดับอุโฆษมากมายนัก อาจจะมีเพียง แกเร็ธ เบล และอารอน แรมซีย์ เท่านั้นที่พอเชิดหน้าชูตาได้

แต่สิ่งที่ทำให้พวกเขาเอาชนะใจใครหลายคน (รวมถึงผม) ได้คือเรื่องของ “ทีมสปิริต” และความรู้สึกที่แรงกล้าที่เรียกว่า passion

เห็นทีมแบบนี้ลงเล่นแล้วมันอดเอาใจช่วยไม่ได้จริงๆครับ

ขอให้ได้ผ่านเข้าสู่รอบต่อไป ฟุตบอลยูโรครั้งนี้จะได้มีทีมที่หลากหลายในรอบลึกๆครับ

by ลูกแม่กิ่ง (lookmaeking@hotmail.com)