ฟางเส้นสุดท้ายของบอลไทย
สิ่งที่ทุกคนเชื่อมั่นว่ามันจะ “เกิด” ทั้งที่ไม่อยากให้ “เกิด” สุดท้ายมันก็ “เกิด”ขึ้น!
การพ่ายแพ้ต่อ ทีมชาติอินโดนีเซีย 1-3 ยังผลให้ ทีมชาติไทย ต้องตกรอบแรกการแข่งขันฟุตบอลซีเกมส์ สองสมัยติดต่อกัน
สูญสิ้นศักดิ์ศรีอดีตแชมป์ผู้ยิ่งใหญ่ 13 สมัย และแชมป์ 8 สมัยติดต่อกัน
พร้อมกับบันทึกประวัติศาสตร์ว่า นี่คือการตกรอบแรกซีเกมส์ 2 สมัยติดต่อกันเป็นครั้งแรกนับตั้งแต่มีการจัดการแข่งขันเป็นต้นมา
ไม่เคยมีครั้งไหนด้วย ที่จะต้องกระเด็นตกรอบนับตั้งแต่การแข่งขันยังไม่จบลง
ไม่เคยมีครั้งไหนด้วย ที่แพ้ อินโดนีเซีย ในเวลาของศึกซีเกมส์ และไม่เคยมีครั้งไหนด้วย ที่จะถูก อินโดนีเซีย ยิงเราได้นัดเดียวเกิน 1 ประตู
ไม่ต้องตบหน้าตัวเองครับ!!! เพราะทุกอย่างคือเรื่องจริง เพราะทุกอย่างเกิดขึ้นแล้ว!!!!!!!
ว่ากันตามเชิง ความอัปยศเมื่อ 2 ปีที่แล้ว ถือว่าแย่แล้ว ครั้งนี้กลับหนักขึ้นไปอีก หนักแบบแฟนฟุตบอลรับไม่ได้ ไม่ใช่ว่ารับไม่ได้ในเรื่องของการตกรอบเพียงอย่างเดียว
แต่การเล่นของนักเตะไทยหลาย ๆ คนเป็นสิ่งที่รับไม่ได้มากกว่า
ไม่วิ่งไม่ไล่ไม่เอาอะไรทั้งนั้น มันเป็นไปได้ยังไงกับทีมที่ทุกชาติอาเซียนนั้น ให้ความเกรงขาม
ทีมชุดนี้มีทุกอย่างที่ทีมฟุตบอล “มิควร” ที่จะ “พึงมี” เมื่อแย่แทบจะทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นความเข้าใจกันในทีม, การจ่ายบอล, การเล่นแบบมาร์กตัว และเชิงบอลที่ด้อยกว่าทีมอื่นอย่างชัดเจน
ไม่อยากจะเชื่อ ไม่อยากเชื่อจริง ๆ
ถ้าเล่นได้เท่านี้ ต่อให้มีการอัดฉีดมากแค่ไหน, ผู้จัดการทีม จะทุ่มเทและให้ใจเพียงใด รวมไปถึงเฮดโค้ชจะเป็นเทวดามาจากไหน
ก็ไม่มีทางประสบความสำเร็จ
ไม่ต้องพูดถึงประเด็นนักเตะเราเหลือ 9 คนในนัดพ่าย อิเหนา หรอกครับ เพราะ 11 เท่ากัน นัดกับ มาเลเซีย ก็เล่นได้ไม่ดีแถมยังถึงขั้นแย่ด้วยซ้ำ
ยิ่งเรื่องหลงเหลี่ยมเจ้าภาพ หรือบอกว่า “มันโกง” ก็คงเก็บใส่ลิ้นชักไปแล้วมาว่ากันถึงความเป็นจริงที่มันเกิดขึ้นดีกว่า
รีบกลับมาหันหน้าเข้าหากัน แล้วรีบจัดการปัญหาคาราคาซังให้เร็วที่สุด จริงอยู่ที่เราไม่ได้หวังจะสร้างความสำเร็จในซีเกมส์อีกแล้ว ต้องมองไปไกลถึงระดับทวีป หรือฟุตบอลโลก
แต่ในเมื่อระดับโลก ยังไม่ไปไหน ของที่เคยมีอยู่ดันหายไปอีกต่างหาก
ซีเกมส์ เป็นเรื่องของศักดิ์ศรี อย่างนี้ต้องบอกว่ามันเสียฟอร์ม, เสียหน้า และเสียทุกอย่างจริง ๆ
ตอนนี้ก็เหลือแค่ ฟุตบอลโลก รอบ 20 ทีมสุดท้ายที่กำลังจะลงเตะคัดเลือกในวันอังคารนี้ ที่จะต้องดวลกับ ออสเตรเลีย
ตามเนื้อผ้า มองมุมไหนไทยเราเป็นรองทุกอณู ยิ่งนักเตะที่เหลือแต่ชื่ออย่าง แฮร์รี่ คีลล์ ถอนตัวออกไปนั้น ไม่ใช่เรื่องดีต่อเราแม้แต่น้อย
เพราะนักเตะออสซี่ไม่ต้องเกรงใจ และไม่ต้องกังวลนักเตะรุ่นพี่ที่เจ็บอย่างเดียวแบบ คีลล์ ทำให้สามารถเดินเกมได้อย่างเต็มที่
อีกทั้ง วินฟรีด เชเฟอร์ จะต้องสั่งให้ลูกทีมเล่นแบบ “ผิดธรรมชาติ” ของตัวเขา นั่นคือจะต้องเปิดเกมบุกให้มากกว่าเดิม
ไม่ใช่รอแค่รับและโต้กลับเท่านั้น
ผลจะออกมายังไง จะออกมาในรูปแบบไหน ยังไงซะสุดท้ายคนไทยก็ต้องเชียร์กัน เพราะอย่างน้อย ฟุตบอลโลก ยังได้ลุ้นกว่าและได้ใจกว่าทีมซีเกมส์
อยู่ที่ว่าสายป่านนี้มันจะยาวขนาดไหน
“ฟางเส้นสุดท้าย” ของแท้!
เรื่องโดย "บี แหลมสิงห์"
คอลัมน์ may i come in please นสพ.กีฬารายวันฮอตสกอร์
