ความเร้าใจที่ยังอยู่!!

สุดสัปดาห์นี้ขออนุญาตนะครับพี่น้อง!!!!

ชีพจรลงเท้าอีกครั้งให้ได้มีโอกาสไปสัมผัสกลิ่นอายนอกแผ่นดินแม่ หลังจากไฟต์ล่าสุดคือการมุ่งหน้าไปสู่แดนกระทิงดุ สเปน เมื่อเดือนตุลาคมที่ผ่านมา

ตอนนั้นชีวิตถือว่าท้าทายไม่หยอก เพราะไม่รู้ภาษาสแปนิช แม้แต่กระติดเดียวก็ไม่เคย แต่ต้องไปอยู่คนเดียวแบบ “รูม อะโลน” ในการไปทำข่าวฟุตบอลดานอน คัพ เนชันส์ ที่มาดริด

แบบตัวเดียวอันเดียว

พร้อมกับยืนยันความเป็น “พญาอินทรี” ด้วยการไปทำข่าวที่ เด็กไทยไปครองตำแหน่ง “รองแชมป์โลก” เมื่อปราบสารพัดทีมก่อนจะถูกหยุดด้วยความสุดยอดของ บราซิล ที่ซานติอาโก เบอร์นาบิว

หนนั้นผมต้องใช้ชีวิตอยู่กับผู้สื่อข่าวต่างประเทศจากทั่วโลกกว่า 80 คน มันก็แปลกอย่างก็คือว่า หากวันนี้เราคุยกันคนนี้แล้ว พรุ่งนี้พี่แกก็ไม่คุยกับเราอีก ทำให้เราก็ต้องหาไปเหอะกับเพื่อนใหม่ทุกวัน และแน่นอนว่า เมื่อสำเนียงและภาษาไม่ได้เปื้อนเนยตั้งแต่เด็ก

“น้ำลายบูด” คือคำตอบสุดท้ายที่ถูกต้องนะฮาฟฟฟฟ!!!!!!

คราวนี้จะมีโอกาสได้ไปประเทศจีน แผ่นดินใหญ่อีกครั้ง เป็นครั้งที่ 5 ในชีวิต หากเทียบกับท่านอื่นแล้ว ผมอาจจะน้อยมาก อย่างไรก็ตาม สำหรับผมคือเร็กคอร์ดของชีวิต และที่สำคัญงานนี้คือการไป “เมืองหลวง” หนแรกอีกด้วย

กวางโจว, เจียงหมิน, หังโจว, ซูโจว, เซี่ยงไฮ้, อู๋ซี, ตงกว่าน ไปมาแล้ว แต่กลับไม่เคยมีโอกาสไปสัมผัสกับ “กำแพงเมืองจีน” อันลือเลื่อง เป็นสุดยอดสิ่งมหัศจรรย์ของโลก ที่หัวใจทุกคนนั่นปรารถนา

สักวันหนึ่งจะต้องไปให้ได้

ผมมีโอกาสไปพบกับสิ่งมหัศจรรย์ของโลกมาแล้ว 2 แห่ง นั่นก็คือ บิ๊กเบนแห่งมหานครลอนดอน ที่ไปมา 2 ครั้งก็ยังคลาสสิกเหมือนเดิม หรือว่าจะไปที่ “นครเปตรา” สุดยอดอาณาจักรสีชมพูที่คลาสสิกที่สุดของประเทศจอร์แดน

ชีวิตยังดำเนินต่อไป ประสบการณ์คือสิ่งที่เดินออกไปหา เดินไปคว้ามาเก็บเอาไว้ และแน่นอนว่า ไม่ว่าจะต้องเดินทางไปแห่งหนตำบลไหน เจอ อบต.จังหวัดไหนประเทศอะไร

ฟุตบอลยังคงอยู่ในใจอยู่เสมอ

ดูบอลที่เมืองจีนนั้น ก็ไม่ใช่เรื่องยาก มีถ่ายทอดสดเหมือนกับประเทศไทยนี่แหละครับ เพียงแต่ว่าไม่ได้มีให้เห็นตามร้านต่างๆ มากนัก เต็มที่เลยก็ดูในห้องพักนี่แหละแน่นอนที่สุด

ไม่เหมือนกับที่เกาะฮ่องกง กับ เขตปกครองพิเศษมาเก๊า ที่ออกมาหาดูได้ง่ายมากเลยทีเดียว

โดยเฉพาะ มาเก๊า ตามร้านริมทะเลมีฟุตบอลให้ได้ดู มีความสุขมากๆ และแน่นอนที่สุด มันทำให้คลายความคิดถึงบ้านได้

ยิ่งสัปดาห์นี้ยังเป็นอีกสัปดาห์ที่แทบจะ “ก๊อบปี้” มาจากอาทิตย์ที่แล้ว

“เรือใบสีฟ้า” แมนเชสเตอร์ ซิตี้ ลงสนามก่อนในวันเสาร์ และ “ปิศาจแดง” แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด ลงเล่นในวันจันทร์

ไม่มีอะไรต่อไปอีกสัปดาห์ ถ้าหากว่าผลออกมาตามนัด นั่นก็คือ ต่างฝ่ายต่างชนะ แต่มันดูแล้วก็ไม่ค่อยจะแน่เหมือนกัน

ซิตี้ เล่นในบ้านได้อย่างสุดยอด พวกเขามีหน้าที่เดียวคือต้องชนะ ซันเดอร์แลนด์ ให้จงได้ เพื่อที่จะทำแต้มขึ้นไปทาบ ยูไนเต็ด

ผมเชื่อว่า ซิตี้ จะชนะได้

ไม่ใช่เพราะสถิติในถิ่นตัวเอง หรือว่าสถานการณ์บีบ แต่ตอนนี้ ซันเดอร์แลนด์ หัวใจสลายยิ่งกว่าเธอเดินไปกับเขาไปแล้ว

การชวดไปเล่นที่เวมบลีย์ในรอบตัดเชือกเอฟเอ คัพ และอันดับก็ไม่น่าห่วงอะไร ทำให้ทุกคนเตรียมมองทอดไกลไปจนถึง “ซัมเมอร์”แล้ว

ขณะที่ ยูไนเต็ด การไปเยือนอีวู้ด ปาร์ค แต่ละครั้งนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายเหมือนกัน เช่นเดียวกับครั้งนี้ แบล็คเบิร์น คือตัวแสบที่เคยเล่นงานพวกเขาในวันเป่าเค้ก เซอร์อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน จนเน่าในคาโอลด์ แทรฟฟอร์ด มาแล้ว

แม้มันจะเป็นได้ยากมากๆ ที่ แบล็คเบิร์น ยามนี้จะสามารถชนะ ยูไนเต็ด ได้แบบทั้งไปทั้งกลับ แต่การชะลอไม่ให้ ยูไนเต็ด ได้รับชัยชนะ มีโอกาสเกิดขึ้นเป็นอย่างมากเลยทีเดียว

ปีก่อน ยูไนเต็ด มาได้แชมป์สูงสุดของอังกฤษเป็นสมัยที่ 19 ก็ที่สนามแห่งนี้ แต่กว่าจะออกไปได้ก็รากเลือด และได้ประตูจากจุดโทษเป็นประตูตีเสมอ

นาทีนี้ล่ะอะไรจะเกิดขึ้น เมื่อ แบล็คเบิร์น ไม่ได้เหมือนกับปีก่อนที่ลอยตัว แต่พวกเขาอยู่ในสถานะที่จนตรอก

พรีเมียร์ลีก มีอะไรให้ลุ้นอีกเยอะเชียวครับ

บี แหลมสิงห์