ชัตเตอร์แต๋นดังกระฉ่อน, มาร์เกซกระหึ่มแทร็ก, "โมโตจีพี" อิน ไทยแลนด์ "คุ้มค่ากับการรอคอย!!!"

ผ่านพ้นสัปดาห์ที่แฟนกีฬามอเตอร์สปอร์ตรอคอย และแน่นอน "โมโตจีพีครั้งแรกบนผืนแผ่นดินไทย" ในชื่อรายการอย่างเป็นทางการว่า "พีทีที ไทยแลนด์ กรังด์ปรีซ์" จบลงไปพร้อมอภิมหาแห่งความประทับทรวง ของผู้ที่ได้ชมทั้งในสนาม และชมผ่านการถ่ายทอดสดทั่วโลก

การแข่งขันที่สนุกเร้าใจระดับ 10 ดาว!!! ว่ากันว่า...นี่คือสนามที่มีความมันเต็มสูบ โดยเฉพาะวินาทีตัดสินแชมป์ในโค้ง 12 ก่อนเข้าเส้นชัย ซึ่งทำเอาหลายคนลุ้นระทึกและแทบหยุดหายใจ ระหว่าง มาร์ก มาร์เกซ กับ อันเดรีย โดวิโซเอโซ่ ผู้คนยังพูดถึงวินาทีนั้นมาจนถึงวันนี้ หลายคนดูคลิปซ้ำไปซ้ำมา และมองว่าความใจถึงของ "เจ้าเด็กระเบิด" มาร์เกซ ณ สเปน ผู้นี้ คือยอดซุปตาร์แห่งวงการสองล้อโลกจริงจริ๊ง เพราะ "ใจถึงพึ่งได้สุดๆ"

ขณะเดียวกัน "รอสซี่46" นักบิดจอมเก๋าชาวอิตาเลียน แม้จะสู้ได้สนุก และมีโอกาสขึ้นนำในช่วงกลางเรซ แต่สุดท้าย ก็พลาดโพเดี้ยม จบที่อันดับที่ 4 แต่แค่นี้แฟนๆ ก็ได้ชื่นใจแล้ว เพราะอย่าลืมว่า บนวัย 39 ปีในเวลานี้ เราไม่รู้หรอกว่าเขาจะได้มาโชว์ฟอร์มบนสนามในประเทศไทยอีกหรือไม่

ที่นี้มาว่ากันถึงเรื่องนอกสนามกันบ้าง

ผู้ชมในสนามกว่า 2 แสนคน เราปฏิเสธไม่ได้ว่า การเป็นเจ้าภาพในปีแรก ย่อมมีปัญหาอยู่บ้างในการจัดการรับมือการแข่งขันที่มีผู้เข้าชมเกินหลัก 2 แสน เฉกเช่นนี้

แต่ทุกอย่างถูกแก้ไขได้ทุกสิ่ง นั่นคือความสำเร็จในแง่ของการจัดการ ที่ต้องยกนิ้วให้กับฝ่ายจัดที่มี กกท. และทางสนาม ที่นำโดย เนวิน ชิดชอบ

แม้กระทั่งเจ้าของสิทธิ์ของรายการนี้อย่าง ดอร์น่าสปอร์ต ยังเอ่ยปากชมเลยว่า สำหรับประเทศไทย การจัดการแข่งในครั้งแรกถือว่าทำได้ดีกว่าทุกประเทศที่ได้จัดเลยทีเดียว ซึ่งดอร์น่าเอง ย้ำว่า ไม่คิดว่างานจะออกมาได้ดีมากมายขนาดนี้

ส่วน "ชัตเตอร์แต๋น" ถูกกล่าวขานว่า เจ้ารถอีแต๋นบ้านทุ่ง คือรถรับส่งคนเข้าสู่แสตนด์เชียร์ได้อย่างโคตรเด็ด

เอาน่า ร้อนหน่อย แต่หลายคนที่เกิดมาก็เพิ่งได้นั่งรถอีแต๋นแบบบ้านบ้าน ที่ต้องบอกเลยว่านี่คือภาพที่ถูกปรากฏไปทั่วโลก 180 ประเทศ ที่มีการยิงสัญญาณถ่ายทอดสด

"ลุงเน" เล่าให้ฟังว่า "รู้มั๊ย ชาวไร่ชาวนาที่เขามาขับส่งคนเข้าไปในสนามตั้งแต่เช้าจนมืดค่ำในเขาไม่เอาเงินสักบาทนะ เขาอยากช่วยบ้านเกิดบุรีรัมย์ เขาขอแค่มีอาหาร ที่พัก และมีน้ำมันเติมรถอีแต๋นให้พวกเขาก็พอ"

"ผมขอใช้คำว่า นี่คือกลุ่มคนเล็กๆ แต่หัวใจพวกเขามันใหญ่มาก"

ขณะเดียวกัน ลุงนวย รถคันที่ผมนั่งเข้าสนาม แกดูมีความสุขที่ได้นำรถมาบริการ หน้าตาที่อาบไปด้วยความภูมิใจ กับการได้มารับใช้บ้านเกิดเช่นนี้ แกบอกว่า "โอ๊ยยย มันกะความสุขแฮง เบิ่งคนเข้ามาสนาม ฮ้อนแดด สงสารเพิ่น กะอยากพาเพิ่นไปส่งไวไว แต่รถเฮามันขับเร็วบ่ได้" (หัวเราะอย่างมีความสุข)

นี่คือสิ่งดีๆที่เกิดขึ้นที่นี่ ผมโชคดีที่ได้มาทำข่าวในรายการที่ต้องบอกว่ายิ่งใหญ่สมการรอคอยที่ผมรอคอย   

ครั้งหนึ่งผมเคยไปเกาะติดขอบรั้วโมโตจีพี ที่ เซปัง มาเลเซีย แต่ว่า ชั่วโมงนี้ ความรู้สึกที่สนามของประเทศไทย จ.บุรีรัมย์ มันยิ่งใหญ่และภูมิใจกว่าเป็นไหนไหน!!!!