สโลว์ไลฟ์ใกล้กรุง เที่ยวอ่างทอง แวะตลาดวิเศษฯ ไหว้หลวงพ่อโตวัดเกษไชโย

เมื่อสัปดาห์ก่อนมีโอกาสไปจังหวัดอ่างทองมาค่ะ ^^ จริงๆอ่างทองเป็นจังหวัดที่เราไปค่อนข้างบ่อย เพราะคุณแม่เราเป็นคนที่นี่ เลยได้เดินทางไปเยี่ยมญาติและคุณยายที่อ่างทองเป็นประจำ ซึ่งครั้งนี้นอกจากจะได้ไปเยี่ยมญาติแล้ว เรายังได้มีโอกาสไปไหว้หลวงพ่อโตวัดเกษไชโย วัดประจำจังหวัด และได้แวะทานอาหารที่ร้านอร่อยในตลาดวิเศษชัยชาญด้วย

เราออกเดินทางตอนสายๆของวันอาทิตย์ และแวะจุดแรกที่ตลาดวิเศษชัยชาญค่ะ ร้านอาหารที่เราแวะชื่อ “ร้านนิรมิต” เป็นร้านประจำที่เราและครอบครัวชอบมาทานแทบจะทุกครั้งที่ได้มีโอกาสมาอ่างทอง จุดเด่นของร้านนี้อยู่ที่บรรยากาศแบบไทยโบราณ ร้านอาหารอยู่ติดริมแม่น้ำน้อยใกล้ๆกับตลาดศาลเจ้าโรงทอง ตลาดเก่าแก่ของอำเภอวิเศษชัยชาญ

ร้านนิรมิตนี้ เดิมทีขายขนมไทยเป็นหลักและใช้ชื่อเดิมว่าร้านทรงนิมิต  ต่อมาได้ขยายกิจการมาเป็นร้านอาหารนิรมิตอย่างในปัจจุบัน ดังนั้นจึงไม่ต้องสงสัย ถ้าหากเดินเข้าไปในร้าน จะเห็นซุ้มขายขนมไทยที่มีกลิ่นอายย้อนยุคนิดๆตั้งอยู่ด้านขวามือไว้สำหรับให้ลูกค้าได้จับจ่าย ซื้อขนมกลับไปเป็นของฝากกันค่ะ

นอกจากจุดเด่นในเรื่องของบรรยากาศร้านแล้ว รสชาติและราคาของอาหาร ก็ถือเป็นจุดดึงดูดลูกค้าที่สำคัญ อาหารของที่นี่ เป็นสไตล์ไทยแท้ดั่งเดิม เมนูเด็ดที่ถ้าหากมาแล้วควรลองชิมคือ ห่อหมกปลากราย คะน้าปลาเค็ม ต้มยำกุ้ง และ ปลากะพงผัดฉ่าค่ะ สำหรับราคาอาหาร ถ้าไม่ใช่กุ้งแม่น้ำที่คิดตามน้ำหนักแล้ว ราคาปกติจะตกอยู่ที่ 100 – 120 บาทเท่านั้น จัดได้ว่าราคาน่าคบหา หน้าตาก็น่ากินมากๆเลยนะคะ ^^*

สำหรับวันและเวลาเปิดร้าน ในวันธรรมดา ร้านจะเปิดตั้งแต่เก้าโมงเช้าถึงห้าโมงเย็น แต่สำหรับเสาร์และอาทิตย์จะเปิดบริการถึงสองทุ่ม ดังนั้นถ้าหากใครแพลนที่จะเดินทางมาที่ร้าน อย่ามาเย็นมากนะคะ เพราะร้านเปิดไม่ดึกมากค่ะ

อิ่มท้องกันแล้วก็เดินทางต่อกันเลย จากวิเศษชัยชาญ มุ่งหน้าต่อไปยังตัวเมืองจังหวัดอ่างทอง จุดหมายปลายทางของเราคือ “วัดเกษไชโย” วัดชื่อดังประจำจังหวัด วัดนี้ตามประวัติแล้ว เป็นวัดอารามหลวงชั้นโทที่ประดิษฐาน “หลวงพ่อโต” พระพุทธรูปปางสมาธิองค์ใหญ่ ซึ่งสมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต พรหมรังสี) ได้มาสร้างไว้ตั้งแต่ในสมัยรัชกาลที่ 4 โดยในเวลาต่อมา พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 5 ได้ทรงดำริให้มีการบูรณปฏิสังขรณ์วัดขึ้นใหม่ แต่ขณะลงฐานพระวิหาร แรงสั่นสะเทือนทำให้หลวงพ่อโตทรุดพังลงมา ด้วยเหตุนี้ พระองค์จึงโปรดเกล้าฯ ให้สร้างหลวงพ่อโตองค์ใหม่ขึ้นอีกครั้ง โดยยึดตามแบบหลวงพ่อโต วัดกัลยาณมิตร และประทานนามว่า “พระมหาพุทธพิมพ์” ซึ่งก็คือพระพุทธรูปองค์ที่เราเห็นกันอยู่ในปัจจุบันนี่เองค่ะ

น่าเสียดายว่า วันที่เราไปนี้ หลวงพ่อโตกำลังอยู่ในระหว่างการบูรณะปิดทองลงสีใหม่ ภาพที่ได้เลยอาจจะไม่สวยงามนัก แต่อยากบอกว่าบรรยากาศภายในวัดและบริเวณโดยรอบร่มรื่นและสงบเย็นมากจริงๆค่ะ ด้วยความที่วัดอยู่ติดกับแม่น้ำ เลยทำให้มีลมพัดเย็นตลอดทั้งวัน สำหรับเราแล้วรู้สึกว่า วัดนี้มีการจัดการและดูแลรักษาที่ดีมาก ภายในพระวิหารและบริเวณโดยรอบก็สะอาดตา ได้แวะมาไหว้พระและเดินเล่น ก็รู้สึกเหมือนได้พักผ่อนแล้ว ^^*

อีกวัดหนึ่งที่เราได้มีโอกาสแวะไหว้พระระหว่างทางขากลับจากตัวเมืองอ่างทอง คือ “วัดนางในธัมมิการาม” ซึ่งตั้งอยู่ในอำเภอวิเศษชัยชาญ ใกล้กับร้านอาหารนิรมิตที่ได้แวะกินข้าวกลางวันก่อนหน้านี้ วัดนี้ชาวชุมชนวิเศษฯเรียกกันสั้นๆว่า “วัดนางใน” โดยในอดีตมี “หลวงพ่อนุ่ม” พระเกจิชื่อดังเป็นเจ้าอาวาส ภายหลังเมื่อท่านมรณภาพไปแล้ว ชาวชุมชนจึงจัดทำรูปหล่อของท่านและประดิษฐานไว้ในศาลาวัดเพื่อให้ผู้ศรัทธาได้เข้ามากราบไหว้กันจนถึงทุกวันนี้ค่ะ

เหตุผลที่เราเลือกแวะวัดนางในช่วงเย็น ก็เพราะอยากได้บรรยากาศพักผ่อนยามเย็นที่สวนสาธารณะภายในวัดซึ่งเพิ่งปรับปรุงใหม่และได้เดินชมอาคารของวัดที่เพิ่งบูรณะใหม่ด้วย จุดที่ชอบมากที่สุดคือตัวอาคารสไตล์โบราณย้อนยุคซึ่งทางวัดได้สร้างขึ้นแทนศาลาไม้หลังเดิม บานหน้าต่างแบบหับเผยที่สามารถเปิดออกได้จากด้านล่างทำให้นึกถึงละครย้อนยุคหลายๆเรื่องที่เคยดู ยิ่งเมื่อบวกเข้ากับลายกระเบื้องแบบไทยๆด้วยแล้ว ยิ่งทำให้อาคารหลังนี้ดูสวยและมีเสน่ห์ขึ้นเป็นอย่างมากเลยค่ะ

ถึงแม้ว่าอ่างทองจะเป็นจังหวัดที่ไม่ใหญ่โตอู้ฟู่เหมือนหลายๆจังหวัดใกล้เคียง ไม่ได้มีจุดขายอะไรที่อลังการ แต่ก็นับได้ว่า อ่างทองเป็นจังหวัดที่น่ารักและมีเสน่ห์ในแบบของตัวเองนะคะ สุดสัปดาห์นี้หากใครกำลังมองหาที่เที่ยวแบบชิลๆไม่ต้องเบียดเสียดแย่งกันกินแย่งกันถ่ายรูป ลองแวะไปสโลว์ไลฟ์ที่อ่างทองดู รับรองว่าจะติดใจค่ะ ^^*

ทิ้งท้ายคำศัพท์ในครั้งนี้ ในบทความคราวที่แล้ว เราได้พูดถึงศัพท์คำว่าอาหารในภาษาเกาหลีไป วันนี้ลองมาดูภาษาจีนกลางบ้างดีกว่า ... สำหรับคำว่า "อาหาร" ภาษาจีนกลางเรียกว่า 菜 (ไช่) หรือพินอินเขียนว่า cài วิธีการจำก็ไม่ยากเลย ให้คิดซะว่า เวลาเจออาหารแล้วเราอยากกิน เลยคิดในใจว่า “มันใช่อะ มันใช่เลย” .... ไช่ แปลว่าอาหารค่ะ

ซึ่งนอกจากจะแปลว่าอาหารได้แล้ว คำนี้ยังหมายถึง “ผัก” ได้ด้วยนะคะ เช่น ถ้าเราอยากจะบอกว่า “เราไม่กินผัก” เราสามารถพูดเป็นภาษาจีนกลางได้ว่า 我不吃菜 ( หว่อ ปู้ ชือ ไช่ ) แปลตรงตัวเลยคือ “ฉัน ไม่ กิน ผัก” ค่ะ ^^*

 

แนะนำ ติชม หรือพูดคุยกับบล็อคเกอร์ได้ที่เฟสบุ๊ค LittlePoison หรือ Gifttygirl@gmail.com นะคะ ส่วนครั้งหน้าจะไปเที่ยวที่ไหนและมีศัพท์อะไรมานำเสนออีก อย่าลืมติดตามกันค่า ^^*