บูดาเปสต์ อลังการความงดงามริมฝั่งแม่น้ำดานูบ

ฮังการี

ประเทศฮังการี ในอดีตเคยเป็นส่วนหนึ่งของจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ ซึ่งมีประวัติความเป็นมาอย่างยาวนานตั้งแต่ในช่วงศตวรรษที่ 9 เป็นประเทศในภูมิภาคยุโรปกลางแถบที่ราบเทือกเขาคาร์เปเทียนที่ไม่มีทางออกสู่ทะเล มีอาณาเขตจรดประเทศออสเตรีย สโลวาเกีย ยูเครน โรมาเนีย โครเอเชีย เซอร์เบีย และสโลวีเนีย  

ฮังการีมีแม่น้ำสายสำคัญอยู่สองสาย คือ แม่น้ำดานูบและ แม่น้ำทิสซา แม่น้ำทั้งสองสายแบ่งประเทศออกเป็น 3 ส่วน พื้นทีส่วนใหญ่ของฮังการีประมาณ 70% ใช้ทำการเกษตร ส่วนพื้นที่เหลือเป็นป่าทึบ ฮังการีมีทรัพยากรธรรมชาติน้อยมากเมื่อเทียบกับประเทศเพื่อนบ้านอย่างโปแลนด์และสโลวาเกีย โดยเพิ่งจะมีการเปิดเป็นประเทศเสรีนิยมหลังการล่มสลายของระบบการปกครองในระบบคอมมิวนิสต์  ฮังการีเติบโตได้เนื่องจากสินค้าส่งออกและการลงทุนของบริษัทขนาดใหญ่ภายในประเทศ หลังจากการเปลี่ยนแปลงการปกครองใน ค.ศ. 1989 ฮังการีมีการพัฒนาทางเศรษฐกิจเร็วกว่าหลายประเทศในแถบยุโรป ประชาชนได้รับเสรีในการใช้จ่ายมีความต้องการใช้จ่ายเพื่อซื้อสินค้าตามกระแสวัตถุนิยมเหมือนในประเทศแถบยุโรปอื่นๆ ค่อนข้างสูง

วันวานที่ผ่านมาผมได้เดินทางมาจากกรุงปราก ประเทศสาธารณรัฐเชค ผ่านเมืองบราทิสลาวา นครหลวงแห่งสาธารณรัฐสโลวัค ซึ่งตั้งอยู่ริมฝั่งแม่น้ำดานูบเช่นดียวกันกับเมืองบูดาเปสต์ แล้วเข้าสู่ห้องพักอันแสนอบอุ่นสบายจากโรงแรม Holiday Inn Hotel ในเมืองบูดาเปสต์ ที่พักแห่งนี้บริษัททัวร์ต่างๆ นิยมเลือกใช้บริการ เนื่องจากมีความสะดวกสบายอย่างได้มาตรฐานสากล อีกทั้งตั้งอยู่นอกเมืองเป็นธรรมชาติปราศจากการจอแจจากการจราจรที่แออัด และอยู่ใกล้กับห้างสรรพสินค้าใหญ่ที่คนไทยคุ้นเคย สามารถเดินออกไปเลือกซื้อสินค้าจำเป็นหรือหาอาหารรับประทานได้ง่าย เป็นที่ถูกใจอย่างที่สุด เพราะบางมื้ออาหารในร้านหรือภัตตาคารอาจจะไม่ถูกปากนัก การได้เดินเลือกซื้ออาหารหรือขนมที่คุ้นเคยมารับประทานในช่วงระหว่างทริปเดินทางท่องเที่ยวหลายวันเช่นนี้ ก็ทำให้อิ่มท้องอย่างสุขใจสบายกระเป๋าได้มากทีเดียว

อากาศหนาวทำให้อารมณ์ดี

ในทุกๆ เช้าของการเดินทางท่องเที่ยวยุโรปตะวันออกนี้หลังจากรับประทานอาหารเช้าเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ผมมักจะออกมาเดินเล่นที่หน้าโรงแรมที่พัก ถึงแม้ว่าอากาศด้านนอกจะเหน็บหนาวแต่ก็เป็นบรรยากาศที่สดชื่นบริสุทธิ์ สามารถเติมพลังแห่งความสุขให้กับร่างกายได้อย่างดี และในเช้าวันนี้ก็เช่นเดียวกันละอองหิมะขาวโปรยปรายปลิวลงมาอย่างโอนอ่อนฉ่ำเย็น ผมเปิดฮูดที่คลุมศีรษะออกเพื่อต้องการให้ใบหน้าสัมผัสกับละอองหิมะได้มากขึ้น คุณผู้อ่านอาจจะคิดว่า ผมนี่ช่างหลงใหลความหนาวเย็นของหิมะเหลือเกิน...ผมต้องขอบอกเลยครับว่า ผมเป็นคนที่ชอบอากาศหนาวมากๆ เนื่องอากาศหนาวทำให้อารมณ์ดีมีความสุข จะขีดจะเขียนจะคิดอะไรออกมาก็จะสร้างสรรค์กว่าการอยู่ในสภาพอากาศร้อน 

อีกเรื่องที่ผมยังไม่เข้าใจมานานแล้วว่า ทำช่วงฤดูร้อนคนไทยมักจะไปเที่ยวทะเลกัน ทั้งที่ทะเลนั้นมีแสงแดดจัดจ้าเกือบตลอดทั้งวัน เมื่อเดินทางกันไปถึงชายทะเลแล้วก็มักจะหลบกันอยู่แต่ในห้องพักที่ติดเครื่องปรับอากาศเย็นฉ่ำ จนมืดค่ำถึงได้ออกมานั่งชิลล์ที่ร้านอาหารจิบเครื่องดื่มคลายร้อนกันต่อไป สำหรับผมแล้วเมื่อถึงฤดูร้อนผมมักจะเดินทางไปหาสถานที่เย็นๆ เพื่อพักผ่อน เช่นบนยอดเขาสูงๆ ทั้งวันไม่ต้องเปิดเครื่องปรับอากาศกลางคืนต้องหาผ้ามาห่มอะไรเทือกนั้น เพราะมันเป็นความเย็นบริสุทธิ์จากธรรมชาติ เช้าตื่นขึ้นมาก็ไม่เพลีย ไม่เชื่อลองไปกันดู แล้วธรรมชาติจะทำให้คุณอารมณ์ดีจริงๆ

ไหนๆ ก็นอกเรื่องแบบเป็นกันเองกันแล้ว วันนี้ผมขอเขียนถึงเมืองบูดาเปสต์ในสไตล์ไดอารี่มาให้คุณผู้อ่านได้อ่านกันไปเลยดีกว่า หลายท่านอาจจะคิดว่าไดอารี่นั้นคือบันทึกที่เป็นความลับของผู้เขียน ซึ่งส่วนใหญ่ผู้เขียนก็มักจะเก็บไว้อ่านเพียงคนเดียว แต่ผมคิดว่าแล้วมันจะมีประโยชน์อะไรที่จะเก็บความรู้สึกไว้ หากเรื่องนั้นมีประโยชน์และสามารถเปิดเผยได้ก็น่าจะนำมาสู่กันฟังให้ได้รับความรู้กันต่อไป ว่าแล้วก็ขอเชิญอ่านไดอารี่ที่ผมเขียนถึงเด็กผู้ชายวัย 5 ขวบกว่าๆ กันได้เลย

ไดอารี่ถึงลูกชาย

....ถึงน้องไทม์ลูกรัก เช้านี้หลังจากพ่อออกเดินทางจากโรงแรมในเมืองบูดาเปสต์แล้ว พ่อได้ไปล่องเรือที่แม่น้ำดานูบ โดยฝั่งคือเมืองบูดาซึ่งอยู่ทางฝั่งตะวันตก และเมืองเปสต์อยู่ทางฝั่งตะวันออก เมื่อรวมสองเมืองนี้เข้าด้วยกันแล้วจึงเรียกว่าเมืองบูดาเปสต์ เป็นเมืองหลวงของประเทศฮังการี ประเทศเล็กๆ ทางยุโรปตอนกลาง พ่อรู้สึกว่าเมืองนี้มีเสน่ห์ในความเงียบ อีกทั้งยังมีความสะอาดเป็นระเบียบ วันนี้มีหิมะตกปกคลุมไปทั้งเมืองจะมองไปทางไหนก็มีแต่เกล็ดน้ำแข็งขาวไปหมด ชวนให้นึกถึงน้ำแข็งใส่น้ำหวานสีแดงที่ลูกชอบกิน

เรือโดยสารขนาดใหญ่ที่ท่าทางจะบรรทุกผู้โดยสารได้สักร้อยคน ค่อยๆ เบนหัวเรืออกจากท่าหลังจากเสียงแตรส่งสัญญาณคล้ายกับรถไฟกำลังออกตัวออกจากสถานีที่พ่อเคยพาลูกไปดูเมื่อวันก่อน พ่อได้เห็นอาคารสวยริมฝั่งแม่น้ำ บางหลังดูเหมือนเป็นปราสาทที่โบราณมียอดโดมแหลมทะยานทิ่มแทงไปบนท้องฟ้าเหมือนหอกยาวดูงดงามในความมั่นคง

เรือแล่นผ่านอาคารรัฐสภาสวยสง่าน่าเกรงขามและดูน่าเชื่อถือ ชาวฮังการีเขาภูมิใจกับอาคารหลังนี้กันมากโดยมั่นใจว่าเป็นอาคารรัฐสภาที่มีความสวยงามมากที่สุดในโลก เป็นสถาปัตยกรรมแบบนีโอโกธิคอย่างที่พ่อเคยพาลูกไปเที่ยวชมที่โบสถ์ของวัดนิเวศธรรมประวัติ อำเภอบางปะอิน  แต่พ่อก็แอบคิดว่าในอาคารหลังนี้จะมีคนคอรัปชั่นเหมือนในบ้านเราบ้างไหม? 

ถัดไปอีกหน่อยเรือก็ลอดผ่านสะพานเชน หรือที่เรียกกันว่าสะพานโซ่ที่สร้างโดยนายช่างชาวอังกฤษ วัสดุที่ใช้ก่อสร้างสะพานล้วนนำเข้ามาจากประเทศอังกฤษ เป็นสะพานถาวรสะพานแรกที่สร้างข้ามแม่น้ำดานูบ สะพานนี้มีความสวยสง่างามมากจนพ่อต้องกดชัตเตอร์เก็บภาพอยู่ตลอดเวลา

หลังจากขึ้นฝั่งแล้ว พ่อได้ไปที่ป้อมชาวประมงซึ่งตั้งอยู่ริมฝั่งแม่น้ำ เมื่อเดินขึ้นไปบนป้อมจะมองเห็นทิวทัศน์ความสวยงามของแม่น้ำดานูบได้อย่างชัดเจน ป้อมชาวประมงนี้สร้างได้อย่างสวยงามแข็งแรงราวกับเป็นกำแพงเมือง และป้อมชาวประมงแห่งนี้ก็สามารถป้องกันการรุกรานจากชาวมองโกลในช่วงปี ค.ศ.1241 – 1242 ได้เป็นอย่างดี เอาไว้ให้ลูกโตขึ้นอีกสักหน่อยที่พอจะสามารถพาเดินทางไปไหนไกลๆ ได้ โดยที่ลูกไม่ร้องงอแง แล้วพ่อจะพาลูกมาที่นี่อีกครั้ง..บูดาเปสต์ อลังการความงดงามริมแม่น้ำดานูบ...ฝันดีนะลูก

โปรดติดตามตอนต่อไป