บ้านนอแล ชายขอบเขตประเทศไทย

ถึงแม้ว่าห้องพักเล็กๆ ห้องนี้จะไม่มีสิ่งอำนวยความสะดวกหลายอย่างเหมือนดังที่เคยคุ้นชิน แต่ผมก็รู้สึกมีความสุขอย่างสบายใจและกายตลอดช่วงเวลา 4 วันที่ผ่านมา สิ่งที่ทันสมัยที่สุดภายในห้องและช่วยให้ดำรงชีวิตอยู่อย่างเป็นสุขขึ้นคงเป็นเจ้าเครื่องทำน้ำอุ่นพลังงานแก๊ส  ทุกครั้งที่ได้ใช้มันรู้สึกได้ราวกับว่า นี่คือสิ่งที่ฟ้าประทานมาจากเมืองจีนก่อนที่จะเดินทางต่อมายังเมืองไทย และทีวีเล็กอันมีอายุกว่า 5 ปี อีกเครื่องที่เวลาจะย้ายสถานีต้องเดินไปกดจิกปุ่มใต้หน้าจอ มันเป็นเพื่อนแก้เหงาในยามกลับมาพักผ่อนได้เป็นอย่างดี และคอยนำข่าวสารของมหาชนคนสองกลุ่ม ที่ทำท่าว่ากำลังจะตีกันต่อไปเพื่อผลประโยชน์อะไรสักหลายอย่าง ไม่ว่าฝ่ายไหนถูกหรือผิด ฝ่ายจะไหนไม่ดีมากหรือหาดีไม่ได้เลย ผมไม่อยากจะใส่ใจเพราะที่ที่ผมอยู่ตอนนี้มันก็สบายดีอยู่แล้ว อากาศก็ดีจนหนาวทุกวัน ทิวทัศน์ก็สวยเป็นธรรมชาติอย่างที่กรุงเทพฯ ไม่มีวันจะมี รถก็ไม่ติดไปไหนสะดวกสบายโค้งซ้ายโค้งขวาสนุกสนานไปตลอดทางไม่ต้องบ่นใครให้เสียสุขภาพจิต เพื่อนบ้านก็น่ารักมีแต่รอยยิ้มส่งให้เมื่อยามเดินผ่านแถมเรียกให้กินข้าวด้วยกันอยู่ทุกวี่วัน ที่นี่ช่างแตกต่างจากกรุงเทพฯ ที่รุ่งเรืองเหลือเกิน เพราะที่นี่คือ..บ้านนอแล แห่งดอยอ่างขาง อ.ฝาง จ.เชียงใหม่ ดินแดนแห่งชายขอบเขตประเทศไทย

ในทุกเช้าหลังเสียงไก่ที่ผมไม่เคยเห็นตัวตนของมันขันปลุกตั้งแต่นอกหน้าต่างยังมืดสนิท หมู่ดวงดาวยังคงระยิบเปล่งแสงจรัสราวกับอัญมณีแวววาว ที่นี่ทำให้ผมรู้สึกว่าดวงดาวอยู่ใกล้กว่าการเดินทางไปในตัวจังหวัด  เมื่อท้องฟ้าเริ่มสว่างสางอรุณ การเริ่มต้นวิถีชีวิตในวันใหม่ของผู้คนซึ่งส่วนใหญ่เป็นชาวปะหล่อง หรือชื่อที่เราคุ้นเคยกันคือ “ว้า” ออกจะคล้ายๆ กัน หากเป็นช่วงฤดูอื่นพวกเขาคงจะเตรียมข้าวของเดินลงจากบ้านที่ชั้นล่างเป็นใต้ถุนใช้เก็บข้าวเปลือกและเลี้ยงสัตว์ เพื่อไปทำไร่ไม่ไกลจากบ้านนัก แต่ช่วงนี้คือฤดูหนาวห้วงเวลาที่เขาต่างรอคอยกันมาถึง 1 ปีเต็ม เพราะพวกเขาจะสามารถมีรายได้อย่างพอกันกับการไปทำไร่ตากแดดฝน ด้วยการผลิตสินค้างานฝีมืออันเป็นเอกลักษณ์ของชาวปะหล่อง ออกมาขายให้กับนักท่องเที่ยวผู้บากบั่นเดินทางมาตามหาความสวยงามบริสุทธิ์ อย่างเป็นธรรมชาติบนยอดดอยอันห่างไกล

เด็กชายสุรชัย และ เด็กหญิงจันทร์เพ็ญ ทั้งสองคนเป็นเพื่อนร่วมชั้นเรียนกัน เขากำลังเรียนอยู่ในชั้นประถม 4 ของโรงเรียนบ้านขอบด้ง การเป็นมัคคุเทศก์น้อยของเขาทำให้เราสนิทสนมกันได้อย่างรวดเร็ว เมื่อเขาเห็นผมเดินเตร็ดเตร่อยู่เพียงลำพัง เขาได้เข้ามาพูดคุยด้วยและชักชวนให้ผมเดินไปชมยังจุดต่างๆ ของหมู่บ้านนอแลอันเป็นบ้านเกิดของเขา พ่อและแม่ของมัคคุเทศก์น้อยทั้งสองคนนี้เป็นชาวปะหล่อง ที่สามารถพูดภาษาไทยได้ถึงแม้จะไม่ชัดนัก เขาเล่าว่าปู่และย่าของเขาได้อพยพมาจากประเทศจีนทางมณฑลยูนนาน เขารักเมืองไทยและรักในหลวงแต่เขาไม่เคยเห็นในหลวง นอกจากในรูปภาพตามปฏิทินและในธนบัตรใบเขียวที่เขามีโอกาสสัมผัสเมื่อพบกับนักท่องเที่ยวผู้ใจดี

บ้านอแลถือได้ว่าเป็นหมู่บ้านที่ตั้งอยู่ชายแดนไทย - พม่า ชนิดที่เรียกว่ามีรั้วติดกันเลยทีเดียว ถ้ามองไปทางฝั่งพม่าซึ่งตั้งอยู่ทางด้านทิศเหนือ จะเห็นกองกำลังของทหารพม่าตั้งอยู่บนเนินเขาได้อย่างชัดเจน และทางฝั่งไทยของเราก็มีกองกำลังทหารตั้งอยู่ 1 กองร้อย และมีฐานที่มั่นเพื่อปกปักรักษาเขตแดนไทยไว้เช่นเดียวกัน  นักท่องเที่ยวสามารถเดินทางมาเที่ยวชมได้ บริเวณลานจอดฮอลิคอปเตอร์นั้นเป็นจุดที่สามารถชมทิวทัศน์ป่าเขาได้ทั้ง 2 ประเทศ โดยมีห้องน้ำไว้คอยบริการอีกด้วย เนื่องจากนักท่องเที่ยวส่วนใหญ่มักจะพักค้างคืนในบรรยากาศแบบแค้มป์ปิ้ง ด้วยการกางเต้นท์พักแรมบริเวณจุดที่สถานีเกษตรหลวงอ่างขางได้จัดไว้ให้

จากนั้นในทุกเช้าตรู่ของฤดูหนาวนักท่องเที่ยวจะเดินทางโดยรถยนต์ไปชมทะเลหมอก และชมดวงอาทิตย์ขึ้นที่บริเวณจุดชมวิวขอบด้ง ซึ่งอยู่ห่างจากที่พักประมาณ 2-3 กิโลเมตร ระหว่างการชมวิวบางคนก็สามารถนั่งรับประทานอาหารเช้าไปด้วยได้ โดยที่จุดชมวิวขอบด้งจะมีร้านขายอาหารคอยบริการ ส่วนใหญ่ได้แก่ โจ๊กหมูเห็ดหอม  บะหมี่กึ่งสำเร็จรูปแบบกระป่อง  ก๋วยเตี๋ยวยูนนาน น้ำเต้าหู้ ปาท่องโก๋ น้ำชา อาหารเหล่านี้สามารถช่วยให้ความอบอุ่นแก่ร่างกายประทังความหนาว หรือ ความหิวไปได้บ้าง  จากนั้นจะเดินทางกลับที่พักแล้วเตรียมตัวไปเที่ยวชมพืชพรรณไม้ดอกไม้ดอกเมืองหนาว ที่ออกดอกบานสะพรั่งอยู่ในสถานีเกษตรหลวงอ่างขางกันต่อไป

มีนักท่องเที่ยวจำนวนไม่มากนักที่เดินทางต่อมายังบ้านนอแล ทั้งที่หมู่บ้านชายขอบประเทศนี้ตั้งอยู่ไม่ไกลจากจุดชมวิวขอบด้งมากนัก อาจเป็นเพราะว่านักท่องเที่ยวจะยังไม่รู้จักกัน ซึ่งผมต้องขอบอกไว้ ณ ที่นี้เลยนะครับว่า หากคุณดั้นด้นขับรถขึ้นไปยังดอยอ่างขาง เส้นทางที่ว่าหากคนขับฝีมือไม่เก่งจริงแล้วละก็มีโอกาสไหลตกเขาสูง  ขอแนะนำให้เดินทางต่อมายังบ้านนอแลแห่งนี้ มาชมชายแดนของประเทศเราและประเทศเพื่อนบ้าน รอบๆ หมู่บ้านยังมีไร่สตอเบอร์รี่ให้คุณได้ชม ชิม กันอีกด้วย และคุณควรติดขนมเล็กๆ น้อยๆ มาฝากเด็กๆ ในหมู่บ้านด้วยจะเป็นการดีมาก เพราะเด็กเหล่านี้ยังมีความขาดแคลนอยู่มาก การได้รับขนมสักชิ้นหรือทิปสักเล็กน้อยเพื่อเป็นน้ำใจในการพาเที่ยวชมจุดชมทิวทัศน์ อาจจะเป็นความทรงจำอันดี หรือ เป็นกำลังใจให้พวกเขาได้เป็นคนดีในสังคม ที่รู้จักทำมาหากินอย่างสุจริตกันต่อไป

เย็นย่ำใกล้ค่ำเข้ามาทุกขณะ วันแห่งความสุขท่ามกลางความเหน็บหนาวบนดอยอ่างขางกำลังหมุนเวียนหมดไปอีก 1 วัน ลมหนาวพัดเข้ามาปกคลุมพร้อมกับผลักดันให้ดวงอาทิตย์หายลับไปทางหลังสันเขาอย่างเงียบงัน เวลานี้สุรชัย และจันทร์เพ็ญ คงกำลังกินข้าวเย็นอย่างอบอุ่นพร้อมหน้า แต่เขาทั้งสองคนคงไม่รู้ว่า พรุ่งนี้พี่ชายผู้แปลกหน้ากำลังจะจากที่นี่ไป...อย่างอาลัย