3 เกาะสวยสะดุดตา ต้องมากระบี่

ถ้าหากว่าคุณมีอิทธิฤทธิ์เหาะเหินเดินอากาศได้ แล้วแหวกฟ้าไปในนภากาศทางภาคใต้บริเวณจังหวัดกระบี่ คุณจะได้เห็นความสวยงาม อันอุดมสมบูรณ์ไปด้วยผืนป่าสวนยาง สวนปาล์ม และแนวป่าโกงกางที่ขึ้นอยู่คู่ฝั่งคลองคดเคี้ยวหลายสาย และเมื่อมองถัดออกไปทางทิศตะวันตก ก็จะได้เห็นภูเขาหินปูนสูงตระหง่านมีหน้าผาตัดสวยแปลกตา เรียงรายตะปุ่มตะป่ำอยู่ในท้องทะเลอันดามันสีเขียวมรกต

ตัวผมเองนั้นไม่มีอิทธิฤทธิ์วิเศษใดๆ เพียงแต่ได้มีโอกาสขึ้นเครื่องบินโดยสารแบบต้นทุนต่ำกะเขาบ้าง เลยมีโอกาสได้เห็นภาพงดงามอย่างที่ว่า การเดินทางโดยเครื่องบินได้ช่วยให้การท่องเที่ยวสะดวกสบาย รวดเร็ว และแปลกตาขึ้นมาก อย่างเช่นวันนี้ผมมาถึงจังหวัดกระบี่ด้วยเวลาเพียงหนึ่งชั่วโมงเศษ

จังหวัดกระบี่มีธรรมชาติสวยงามทั้งส่วนที่อยู่ในทะเล และบนบก ทำให้นักท่องเที่ยวต่างเดินทางหลั่งไหลกันเข้ามาเยี่ยมเยือน โรงแรม ที่พัก ร้านอาหาร เปิดตัวขึ้นอย่างรวดเร็วมีหลายระดับราคา ให้นักท่องเที่ยวได้เลือกใช้บริการตามความต้องการ

จุดหมายการเดินทางของผมในทริปนี้อยู่ที่หมู่เกาะชื่อแปลกในทะเลอันดามันช่วงจังหวัดกระบี่ อันได้แก่ เกาะห้อง, เกาะผักเบี้ย และ เกาะหลาลิง สองเกาะหลังนี้ผมไม่เคยไปมาก่อน แต่หากเป็นเกาะพีพี เกาะปอดะ ทะเลแหวก หรือหาดไร่เลย์ นั้นผมเคยไปมาแล้ว เกาะในทะเลกระบี่แต่ละเกาะล้วนมีความสวยงามแตกต่างกันออกไป เพราะฉะนั้นการเที่ยวทะเลกระบี่จึงไม่ค่อยน่าเบื่อ

เกาะห้อง เป็นเกาะที่ตั้งอยู่ทางตะวันตกเฉียงเหนือของจังหวัดกระบี่ มีลักษณะเป็นเกาะใหญ่ ตัวเกาะเป็นเขาหินปูน หน้าผาสูงตั้งฉากกับผิวน้ำที่ใสราวผิวกระจก เกาะห้อง อยู่ในความดูแลของอุทยานแห่งชาติธารโบกขรณี จุดเด่นของเกาะอยู่ที่บริเวณที่เรียกว่า ลากูน คือมีทางเข้าแคบๆ พอที่เรือแล่นผ่านช่องเข้าไปได้ ราวกับเป็นประตูเข้าไปสู่ห้องขนาดใหญ่ ภายในลากูนแห่งนี้ เป็นพื้นที่ที่น้ำทะเลเข้ามาถึง ไม่มีชายหาด เรือสามารถแล่นวนชมทิวทัศน์เป็นวงกลมได้ แต่ทั้งนี้คนขับเรือต้องมีความชำนาญ รู้เวลาในการเดินทางเข้าไปชม เพราะบางช่วงเวลาที่น้ำลง เรือไม่สามารถแล่นผ่านเข้าไปได้ 

คนขับเรือเล่าให้ผมฟังว่า “เมื่อหลายปีก่อน ภายในลากูนแห่งนี้ มีจระเข้สีขาว อาศัยอยู่ ว่ากันว่าเป็นจระเข้เจ้าที่ ที่อาศัยอยู่ภายในลากูนแห่งนี้”  หลังจากคนเรือเล่าจบ ความสนใจของผมก็เปลี่ยนถนัด จากกำลังเพลิดเพลินกับธรรมชาติที่สวยงาม กลับกลายมาเป็นการมองหาจระเข้น้ำเค็มผิวสีเผือกแทน ซึ่งอาจจะยังหลงเหลือลูกหลานอยู่แถวนี้บ้าง...

ออกจากภายในลากูนแล้ว เราได้ไปนั่งพักผ่อนสายตาบนชายหาดของเกาะห้อง ซึ่งชายหาดนี้อยู่ทางทิศใต้ของเกาะ การนั่งดูนักท่องเที่ยวเล่นน้ำ และดูฝรั่งนอนอาบแดด ในยามบ่ายที่แดดแรงอย่างนี้ เป็นสิ่งที่ให้ความเพลิดเพลินเจริญตา เป็นการศึกษาพฤติกรรม และวัฒนธรรมการแต่งกายไปในตัว (อิอิ) 

จากเกาะห้อง ผมออกเดินทางต่อไปยัง เกาะผักเบี้ย โดยใช้เวลาไม่ถึง 20 นาทีก็มาถึง เกาะผักเบี้ยเป็นเกาะเล็กๆ ที่มีความน่ารัก มีหาดทรายอยู่นิดหน่อยพอให้ลงไปเดินเล่นได้สบายในช่วงเวลาบ่าย น้ำจะใสเป็นพิเศษ และเมื่อมองเข้าหาฝั่งก็จะเห็นทิวทัศน์ชายฝั่งได้อย่างสวยงามชัดเจน เราจอดเรือชมทิวทัศน์กันอยู่บนเกาะไม่นานก็ออกเดินทางต่อไปยัง เกาะหลาลิง

เกาะหลาลิง ตั้งอยู่ไม่ไกลจากเกาะผักเบี้ยมากนัก แทบจะอยู่ติดกันเลยก็ว่าได้ บนเกาะหลาลิง มีถ้ำ ซึ่งมีนกนางแอ่นบินเข้าไปทำรังอาศัยอยู่ จึงมีการสัมปทานรังนกเกิดขึ้น แต่นักท่องเที่ยวทั่วไปนั้นก็สามารถขึ้นไปชม หรือ ไปเดินเล่นบริเวณชายหาดได้ คนขับเรือบอกว่า บริเวณหน้าเกาะนี้เหมาะกับการดำน้ำชมปะการัง และดำน้ำชมปลาทะเลที่สวยงาม 

แต่ผมไม่ได้ลงไปดำน้ำที่เกาะนี้ ขอแอบไปงีบบนตาข่ายที่ชาวประมงเขาขึงไว้เป็นเปลแบบง่ายๆ ใต้ต้นมะพร้าวดีกว่า ตอนแรกก็นอนเล่นๆ อยู่หรอกครับ ดูชาวประมงเขาถักเชือกซ่อมอวน ดูเรือหัวโทงที่กำลังลอยลำเข้ามา และดูฝรั่งในชุดทูพีชเดินไปเดินมา ในที่สุดสายลมเย็นบริสุทธิ์ เสียงคลื่นกระทบหาดทรายอย่างสม่ำเสมอ ได้กล่อมให้ผมหลับท่ามกลางระหว่างต้นมะพร้าวไร้ลูกคู่นี้

ชีวิตความเป็นอยู่ของชาวจังหวัดกระบี่ทุกวันนี้ดูเงียบสงบแต่ไม่เหงา คราบน้ำตาบนใบหน้าที่เคยเปรอะเปื้อนเมื่อปลายปีก่อนจากภับพิบัติได้เลือนลางจางหายไปหมดสิ้น รอยยิ้มต้อนรับอย่างจริงใจจนเห็นฟันขาวบนผิวคล้ำดูน่ารักเมื่อได้เจอ ถนนหนทางทอดตัวลัดเลาะบ้างผ่านสถานที่ท่องเที่ยวสำคัญ บ้างเป็นถนนใหญ่ไฟสว่างไสวมุ่งหน้าสู่จังหวัดใกล้เคียง ในเมืองมีเขาขนาบน้ำยังคงตั้งตระหง่านเป็นคู่ดูเป็นสัญลักษณ์ สิ่งเหล่านี้เมื่อหล่อหลอมรวมกัน ทำให้ผมนึกถึงคำขวัญประจำจังหวัดที่ว่า “กระบี่ เมืองน่าอยู่ ผู้คนน่ารัก”

ถึงเวลาที่ผมจำเป็นต้องจากเมืองกระบี่ด้วยใจอาลัย ลาก่อนเมืองน่าอยู่ ลาก่อนธรรมชาติในท้องทะเลอันดามัน และอีกหลายๆ ชีวิตที่น่ารักในจังหวัดกระบี่