สวนกลางนา-นันตราคีรี มิตรใหม่ในเส้นทางแพร่-น่าน

ทริปนี้ผมออกเดินทางโดยมีจุดหมายปลายทางอยู่ที่ จ.น่าน เพื่อไปเยี่ยมเยือนเพื่อนรักผู้บุกเบิกเส้นทางท่องเที่ยวใน จ.น่าน มาตั้งแต่สมัยที่คนไทยยังไม่มี wifi ใช้กันอย่างทุกวันนี้ วันเวลาผันผ่านไปเกือบ 20 ปี มิตรภาพความจริงใจทำให้เรารักกันมากขึ้น เรียกได้ว่าถ้าหากผมมีโอกาสเดินทางไปยังดินแดนล้านนาตะวันออกคราวใด ทุกครั้งต้องได้พบเจอกัน และเพื่อนรักคนนี้เองที่ทำให้ผมได้รู้จักที่พักสวยๆ อบอุ่นสบายราคาไม่แพง ทั้งในเมืองน่านและเมืองใกล้เคียง

สวนกลางนา โฮมสเตย์ จ.แพร่

ก่อนถึง จ.น่าน ประมาณ 120 กม. ผมยืนงงในดงไม้ รู้เพียงว่า ณ เวลามืดค่ำนี้ผมและรถกระบะคันเก่าขับวนเวียนอยู่ในบริเวณ ต.สวนเขื่อน อ.เมือง จ.แพร่ ด้วยพิกัดที่เพื่อนรักแนะนำคือ สวนกลางนา โฮมสเตย์ เส้นทางจากตัวเมืองแพร่ไปสู่ที่พักดังกล่าวอาจจะดูวกวนไปตามหมู่บ้าน ทั้งความมืดมิดที่ผมผิดเวลาเนื่องจากหลงใหลไปกับความสวยงามรายทางมากไป จึงทำให้เดินทางมาถึงในช่วงเวลาที่พลาดโอกาสแสงมหัศจรรย์ยามเย็น

สวนกลางนา โฮมสเตย์ ต้อนรับผมด้วยมื้อค่ำในแบบฉบับตะวันตกจากฝีมือเชฟผู้มีดีกรีเป็นเจ้าของ Mr.Jarome หรือที่ผู้เป็นภรรยาเรียกท่านว่า คุณชอน คือผู้บุกเบิกเริ่มโครงการก่อสร้าง สวนกลางนา โฮมสเตย์ จากเมื่อ 8 ปีที่แล้วคุณชอนได้ปั่นจักรยานออกกำลังกายอยู่ในเมืองแพร่ บังเอิญได้พบกับที่ดิน 8 ไร่ ผืนนี้อยู่ท่ามกลางรายล้อมของภูเขาและท้องนาชาวบ้าน เมื่อโชคชะตานำพาให้มาพบกัน หนุ่มใหญ่อารมณ์ดีดีกรีสถาปนิกจึงไม่รอช้า เทเงินสดที่พกติดตัวมาแล้วเริ่มเป็นชาวนา ด้วยเป้าหมายที่ว่า “ฉันต้องการอยู่แบบคนบ้านนอก” เพื่อสุขภาพที่ดี

นับตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา คุณชอนและครอบครัวได้ก่อร่างสร้างฝัน แบ่งปันแก่ผู้คนรอบข้างและผู้มาเยือน จนทุกวันนี้บ้านสวนกลางนา โฮมสเตย์ เริ่มเป็นที่รู้จักแก่นักเดินทางที่แสวงหาความสงบงามตามวิถึเรียบง่ายอย่างพอเพียง

บ้านสวนกลางนา โฮมสเตย์ ถูกออกแบบโดยคุณชอนและใช้ช่างจากท้องถิ่น ถอดแบบความคิดตามคอนเซ็ปต์โรงบ่มใบยาสูบอันเป็นวิถีดั้งเดิมของชาวแพร่ และต้องการให้เป็นบ้านสวนชนบทสไตล์กึ่งลอฟ โดดเด่นอยู่กลางนาข้าวดังชื่อของที่ตั้ง มีบ่อน้ำเล็กๆ ให้ฝูงห่านลงว่ายน้ำเล่น ห่านที่นี่มีความเป็นมิตรสูงไม่ดุ สามารถกินอาหารอันได้แก่ข้าวเปลือกจากมือของเราได้เลย

ด้านบนที่ชั้นสอง ตรงโถงกลางถูกจัดให้เป็นเลาจ์ นั่งเล่นจิบเครื่องดื่มชมบรรยากาศยามเช้า อันมีทิวเขาเป็นฉากหลัง ภาพท้องนาที่มีหมอกไหลระเรี่ยคลอเคลียร์ไป ปล่อยใจจนสุดจินตนาการ ด้านห้องพักทั้งปีกซ้ายและขวาพัฒนาเป็นสัดส่วน หน้าต่างกระจกเมื่อเวลาเปิดม่านออกจะมองเห็นวิวผืนนาได้เช่นกัน ราวกับเป็นทุ่งฝันคืนวันกลับสู่ความเป็นบ้านนอกคอกนา แต่ทว่าสวยงามและสะอาดอย่างมีคุณภาพที่ดี

ผมและเพื่อนจำเป็นต้องจากลาบ้านสวนกลางนา โฮมสเตย์ ในช่วงสายของวัน คำอวยพรร่ำลาและสัญญาว่าจะกลับมายังคงกึกก้องอยู่ในสมองเสมอ ผมมองบ้านสวนกลางนาที่มีขนาดเล็กลงผ่านกระจกมองหลัง จนที่สุดบ้านสวนแห่งความสุขสงบกลางท้องทุ่งนาได้หายลับไป

ไปต่อเมืองน่าน

จาก จ.แพร่ เราเดินทางสู่ จ.น่าน โดยมีเป้าหมายอยู่ที่ อ.ปัว ทางหลวงหมายเลข 101 ช่วง อ.ร้องกวาง จ.แพร่ สู่ อ.เวียงสา จ.น่าน คดโค้งสูงชันเป็นบางช่วง ระหว่างทางหลายจุดมีการขยายเส้นทาง ซึ่งดูเหมือนว่าจะไม่แล้วเสร็จได้โดยง่าย แต่ในที่สุดเราก็ได้เดินทางมาถึง จ.น่าน โดยสวัสดิภาพในช่วงเที่ยงของวัน

เพื่อนรักชาวน่าน สงกรานต์ เขื่อนธนะ หรือที่ผมมักจะเรียกเขาติดปากมาเกือบ 20 ปีว่า คุณกานต์ ต้อนรับเราด้วยมื้อเที่ยงแบบพื้นเมืองเหนือ ณ ร้านอาหารเฮือนฮอม ร้านอาหารชื่อดังใจกลางเมืองใกล้แหล่งท่องเที่ยวสำคัญ อาทิ พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติน่าน สถานที่เก็บรวบรวมโบราณวัตถุสำคัญคู่เมืองน่าน วัดภูมินทร์ที่นักท่องเที่ยวนิยมเดินทางไปชมภาพจิตกรรมฝาผนังปู่ย่าม่าน หรือที่รู้จักกันว่าเป็นภาพกระซิบรักบันลือโลก มื้อนี้จึงเป็นมื้อพิเศษสำหรับผู้มาเยือน

นอกจากการต้อนรับอย่างอบอุ่นอิ่มอร่อยแล้ว เพื่อนรักยังปลีกเวลานำพาผมออกเดินทางไปยังบ้านสะปัน อ.บ่อเกลือ เพื่อเที่ยวชมธรรมชาติความงดงามของหมู่บ้านเล็กๆ ท่ามกลางการโอบกอดของขุนเขา และอาจเป็นเพราะที่นี่มีสายน้ำไหลผ่านกลางหมู่บ้าน ซึ่งนั้นก็คือ ลำน้ำว้า เป็นแหล่งต้นน้ำสายหนึ่งของ จ.น่าน ความสวยงามบริสุทธิ์ของสายน้ำที่ลัดเลาะไปตามซอกเขาดูมีเสน่ห์เป็นเอกลักษณ์

อีกทั้งมีน้ำตกสะปันที่ตั้งอยู่ภายในหมู่บ้านทอดตัวลดหลั่นเป็นชั้นๆ ลงมา เรียกได้ว่าครบเครื่องในหมู่บ้านกันเลยทีเดียว ปลายปีนี้บ้านสะปันได้มีโอกาสต้อนรับนักเดินทางอย่างล้นหลาม หากท่านสนใจจะเดินทางไปเที่ยวชมหรือพักผ่อนในหมู่บ้านสักคืน คงจะต้องจองที่พักล่วงหน้า ต้องยอมรับครับว่ากระแสท่องเที่ยวบ้านสะปันนั้นมาแรงจริงๆ

นันตราคีรี อ.ปัว จ.น่าน

เราพักอยู่ที่บ้านสะปันเพียงหนึ่งคืน อากาศหนาวและทะเลหมอกยามเช้าให้ความรู้สึกสดชื่นราวกับได้ย้อนอายุถอยหลังไป วันนี้เราออกเดินทางย้อนกลับสู่เมืองน่าน โดยใช้เส้นทางบ่อเกลือ – ดอยภูคา โดยมีเป้าหมายอยู่ที่ อ.ปัว

ระหว่างการเดินทางบนทางหลวงสาย 1216 เราจะผ่านดอยภูคาที่สูงชัน ซึ่งมีต้นชมพูภูคาพันธุ์ไม้ที่หาชมได้ยากติดอันดับโลก โดยจะบานในช่วงเดือนกุมภาพันธ์และมีนาคมของทุกปี เจริญเติบโตบริเวณข้างศาลเจ้าหลวงภูคา กม.ที่ 31-32 สามารถจอดรถบริเวณศาลฯ แล้วเดินชมได้โดยง่ายมีป้ายบอกอยู่ชัดเจน หากท่านเดินทางไปในช่วงเวลาดังกล่าว ควรหาโอกาสแวะพักชมกันนะครับ

และที่ อ.ปัว นี่เอง คุณกานต์เพื่อนรักได้นำพาผมไปรู้จักกับ นันตราคีรี รีสอร์ทสวยท่ามกลางธรรมชาติ ซึ่งมีที่มาน่าสนใจ หากย้อนเวลากันไปเมื่อประมาณ 700 กว่าปี ดินแดนที่เป็นอำเภอปัวทุกวันนี้คือบริเวณชุมชนเมืองเก่าของชาวน่าน ตั้งแต่สมัยพญาภูคาตกทอดมาถึงรุ่นลูกและหลานของท่าน มีความเจริญรุ่งเรืองมีความสัมพันธ์อันดีกับเมืองสุโขทัยจนมีการสร้างพระธาตุแช่แห้ง และอพยพขยายถิ่นฐานลงมาที่เมืองน่านในปัจจุบัน

การเดินทางในทริปนี้ เราเดินทางการแบบเนิบช้า ผมจึงมีโอกาสได้พบปะพูดคุยกับหลายท่าน โดยเฉพาะเจ้าของที่พักที่ผมได้เข้าพัก คุณอนันต์ โสภา คืออีกหนึ่งท่านที่เพื่อนรักได้แนะนำให้รู้จัก แม้ว่าจะมีเวลาสนทนาไม่มากนัก แต่ผมก็รู้สึกเป็นเกียรติและประทับใจกับประวัติของคุณอนันต์และนันตราคีรีเป็นอย่างมากทีเดียว

นันตราคีรี มีลักษณะเป็นรีสอร์ทกึ่งบ้านพักเชิงเขา จุดเด่นด้านหน้าตกแต่งด้วยไม้ประดับหลายสายพันธ์ และรถยนต์โบราณให้ความรู้สึกคลาสสิคร่วมสมัย เมื่อมองเข้าไปจากด้านหน้าอาคารสองชั้นทางขวามือคือส่วนที่เป็นล็อบบี้ และห้องอาหาร สร้างเป็นอาคารไม้ตกแต่งในสไตล์ล้านนาประยุกต์ สะอาดร่มรื่นทีเดียวครับ

เดินไปตามทางเดินคอนกรีตจะนำพาไปสู่ห้องพัก ซึ่งมีอยู่ประมาณ 3- 4 แบบ แบ่งออกเป็นหลังๆ แตกต่างกันไปตามพื้นที่มีจุดเด่นแตกต่างกันไป ผมเข้าพักในส่วนที่เป็นบ้านสองชั้นวิวภูเขา หลังอื่นผมไม่แน่ใจว่าผู้เข้าพักจะรู้สึกอย่างไร แต่สำหรับผมแล้วขอบอกเลยครับว่า สวยมากๆ หลายท่านคงเคยคิดเหมือนผม ที่อยากจะมีบ้านสักหลังแล้วนอนชมวิวภูเขาเห็นสายหมอกยามเช้าพร้อมๆ กับชมดวงอาทิตย์ขึ้น คือประมาณว่าเปิดม่านรอไว้ทั้งคืน ถึงเวลาเช้าไม่ต้องลุกขึ้นมา เพียงเบิกตานอนชมซุกตัวอยู่ใต้ผ้าห่มหนามองออกมาที่ฝากระจกผ่านระเบียง เห็นสิ่งที่ปรารถนาอยู่ตรงหน้าอยากจะบอกเลยครับว่า นี่แหละครับคือวันพักผ่อนของผมที่รอคอยมานาน ลองคิดดูจะดีแค่ไหนถ้ามีใครสักคนที่คุณรักให้คุณนอนกอดอยู่ข้างๆ ด้วย ในช่วงเวลาดังกล่าว...

คุณอนันต์ เปิดเผยให้ฟังเบาๆ ว่า ตนเองเป็นชาว จ.ลพบุรี เมื่อ 6 ปีที่แล้ว ได้เดินทางเที่ยว อ.ปัว แล้วรู้สึกชอบจนถึงกับอยากจะมีบ้านสักหลังไว้ที่นี่ ด้วยความที่ชาวปัวชาวน่านเป็นผู้ที่มีอัธยาศัยไมตรีดี จึงทำให้รู้สึกหลงรักดินแดนแห่งนี้เข้าอย่างไม่รู้ตัว  การตัดสินใจซื้อที่ 6 ไร่ เป็นไปด้วยความรวดเร็ว ท่านคิดแต่เพียงว่า ได้มาอยู่แล้วมีความสุขก็เลยซื้อที่ดินก่อนเลย แล้วชวนครอบครัวโดยมีลูกชายเป็นหัวแรงสำคัญ ช่วยกันออกแบบก่อสร้างรวบรวมทรัพย์ที่สะสมมาจากศูนย์ตั้งแต่วัยรุ่น แล้วย้ายขึ้นมาอยู่ที่นี่อย่างถาวร

ในทุกๆ เช้าคุณอนันต์ในชุดสบายๆ จะเริ่มต้นทำงานด้วยการดูแลต้นไม้ภายในนันตราคีรี บางวันก็เพลินไปจนหมดวัน หากไม่มีงานอื่นใดมาแทรกท่านก็จะอยู่กับต้นไม้ได้ทั้งวัน ส่วนลูกชายก็จะดูแลงานด้านก่อสร้างตกแต่งต่อเติมและบริหารงานด้านอื่นๆ ไปตามถนัด ในเย็นหรือค่ำ คุณอนันต์ก็จะเปลี่ยนชุดไปสวมหมวกเป็นเชฟฝีมือเยี่ยมอยู่ในครัว ในเมนูจะเห็นมีเมนูชื่อแปลกๆ จนผมและเพื่อนต้องสอบถามจากน้องๆ ผู้ให้บริการอยู่ในห้องอาหารมาอธิบายหรือลองสั่งมาดูหน้าตากัน

ถือได้ว่าครบเครื่องครับสำหรับคุณอนันต์ โสภา แห่งนันตราคีรี อ.ปัว จ.น่าน ท่านเป็นผู้ที่สู้ชีวิตมามาก ไม้ท้อต่ออุปสรรค และทำในสิ่งที่ตนเองรักชอบถนัด โดยหวังเพียงต้องการให้ผู้มาเยือนประทับใจและกลับมาหากันอีก ปัจจุบันท่านมีความสุขครับ

การเดินทางในทริปนี้ ผมรู้สึกดีและจดจำเรื่องราวได้เกือบทุกช่วงเวลา คงเป็นเพราะความประทับใจกับผู้คนและสิ่งที่พบเจอ ถึงแม้เป็นการเดินทางไปหาเพื่อนรักแดนไกล แต่สิ่งที่ประทับใจนั้นประเมินค่าไม่ได้เลย ชีวิตของเราเกิดมาไม่มีใครล่วงรู้ชะตากรรมว่าวันพรุ่งนี้จะต้องพบเจอกับอะไร แต่สำหรับผมแล้ววันนี้ผมได้พบเพื่อนรัก ได้มีโอกาสรู้จักเพื่อนใหม่อีก 2 คน ได้สัมผัสที่พักสวยๆ อีก 2 แห่ง ซึ่งเป็นที่ใครหลายคนกำลังค้นหา เพื่อบำบัดหัวใจที่อ่อนล้า ความรู้สึกที่ท้อถอย ให้ทยอยจางหายไป.../ แล้วจะช้าอยู่ทำไม?...เก็บกระเป๋าแล้วออกเดินทาง...เพื่อนใหม่รอให้คุณไปรู้จัก...รีบไปครับ