ทำไมเราจึงควรออกไปเที่ยวคนเดียวให้ได้สักครั้งในชีวิต

ความสุขที่ได้จากการออกเดินไปเที่ยวนั้นอยู่ที่ตรงไหน? ขึ้นอยู่กับอะไร? มีใครเคยลองนั่งพิจารณาจริง ๆ จัง ๆ บ้างหรือไม่ แต่เชื่อเถอะว่าต่อให้มานั่งถกกันก็ไม่มีทางได้คำตอบตายตัวหรอก เพราะบางคนอาจบอกว่าความสุขอยู่ที่การได้ไปในที่อยากไปมาตั้งนานแล้วให้เห็นกับตาตัวเอง ได้ทำในสิ่งที่อยากลองทำเสียที บางคนอาจบอกว่าความสุขอยู่ที่เสียงหัวเราะร่วมกับแก๊งเพื่อนสนิทที่เดินทางไปด้วยกัน บางคนอาจบอกว่าความสุขอยู่ที่การเดินเข้าซอยนั้นออกซอยนี้ไปเรื่อย ๆ โดยไม่มีจุดหมายหลง สุดท้ายก็หลงทางแต่สนุกดี หรือบางคนอาจบอกว่าความสุขอยู่ที่การได้พาตัวเองออกไปพักผ่อนตามลำพัง ไปตามหาเสียงที่อยู่ในใจตัวเอง เสียงที่เราได้ยินคนเดียว

แม้ว่าความสุขของการออกไปเที่ยวของคนแต่ละคนจะไม่เหมือนกัน จริง ๆ แค่ต่างทริปต่างการเดินทาง ความสุขก็ต่างกันแล้ว นั่นทำให้บางครั้งเราก็ไม่ได้ปรารถนาจะที่จะเที่ยวแบบเดิมแบบครั้งที่ผ่านมา ครั้งนี้เราแค่อยากออกเดินทางเงียบ ๆ เพราะรู้สึกรำคาญเพื่อนฝูงที่ทะเลาะกันไม่จบสักทีว่าจะพักที่ไหน หรืออยากไปเดินเข้าร้านนั้นออกร้านนี้แบบี่ไม่ต้องยกขบวนตามกันไปเป็นพรวนดูบ้าง ดูเข้าท่าดีใช่ไหมล่ะกับความคิดที่อยากจะไปไหนมาไหนคนเดียว

ถ้าอยากลองก็ลองดูหน่อยเป็นไร ไม่เสียหายนักหรอก ถ้าตอนนี้คุณเองกำลังเหงา ๆ ว่าง ๆ แต่เพื่อนร่วมเดินทางแก๊งเดิมของคุณยังลางานไม่ได้ ก็ลองออกเดินทางคนเดียวมันเสียเลย จะบอกให้ว่าการเดินทางคนเดียวเนี่ยเป็นลิสต์ยอดนิยมที่ควรจะหาทำให้ได้สักครั้งในชีวิตเลยนะ มาดูเหตุผลกันว่าทำไม

ไปค้นพบกับอิสระที่แท้จริง

มีแค่คนที่เคยเดินทางคนเดียวมาแล้วเท่านั้นที่จะได้สัมผัสกับอิสระที่แท้จริงว่าหน้าตามันเป็นอย่างไร แถมยังบอกได้ด้วยว่าอิสระที่ว่านั้นมันล้ำค่าแค่ไหน ความที่อยากไปไหนก็ไป อยากทำอะไรก็ทำ ขี้เกียจจะออกก็แค่นอนกลิ้งไปมาอยู่ในที่พักเฉย ๆ ก็ทำได้ ไม่ต้องมารอความเห็นหรือการตัดสินใจร่วมจากใคร ไม่ต้องขออนุญาตก่อนหรือเกรงใจใคร บอกตัวเองได้เลยว่าอยากทำก็ทำไม่อยากทำก็ไม่ต้องทำ แผนที่วางไว้จะเข้มงวด จะยืดหยุ่น หรือสุดท้ายจะฉีกทิ้งแล้วไปลุยเอาดาบหน้าก็ย่อมทำได้ เพราะทุกอย่างมันขึ้นอยู่กับเรา ไม่มีอะไรที่จะไร้กฎเกณฑ์ได้เท่านี้อีกแล้ว

เป็นการตัดสินใจของตัวเราล้วน ๆ

ใครที่เคยเทเพื่อน ๆ ในก๊วนแล้วไปเที่ยวคนเดียว จะรู้ดีว่าการวางแผนทำอะไรคนเดียวมันก็ไม่ใช่เรื่องแย่อะไร สิ่งที่น่าตื่นเต้นที่สุดก็คือ ไม่ว่าจะไปที่ไหน ทำกิจกรรมอะไรบ้าง เลือกที่พัก เดินทางกี่โมง งบประมาณอยู่ที่เท่าไร จะเดินไป จะนั่งรถ หรือจะขอแวะพักคาเฟ่ข้างทางก่อน แม้กระทั่งหยุมหัวตัวเองที่ขึ้นรถผิดทำให้หลงทาง ตอนนี้เลยต้องหาวิธีเอาตัวรอดคนเดียว ล้วนเป็นการตัดสินใจของเราเองทั้งสิ้น ซึ่งมันแตกต่างจากการไปเที่ยวกับเพื่อนตรงที่เราจะฟังแค่ความต้องการของตัวเราคนเดียวไม่ได้ ต้องรอเพื่อนร่วมตัดสินใจ นั่นแหละ เป็นที่มาของคำว่า “คนเยอะ เรื่องแยะ”

ใช้เวลาอยู่กับตัวเองให้เต็มที่

เป็นเรื่องน่าแปลกนะ หลาย ๆ คนไม่เคยเดินทางคนเดียวมาก่อน แต่ถ้าได้วางแผนแล้วว่าจะไป กลับขอวันลางานนานกว่าตอนที่ไปกับกลุ่มเพื่อนเสียอีก ทั้งที่ต้องทำนู่นทำนี่ในสถานที่ที่ไม่คุ้นเคยคนเดียว ต้องพยายามเอาตัวรอดให้ได้ด้วยตัวคนเดียว แต่ก็กล้าที่จะใช้เวลาหลายวันในการออกเดินทาง เพราะจริง ๆ แล้วต่อให้เป็นคนรักการเข้าสังคมแค่ไหน เมื่อถึงจุดหนึ่ง คนเราก็ถวิลหาชีวิตที่สงบ ๆ คิดอะไรทำอะไรอยู่คนเดียวเหมือนกัน การได้ทำอะไรชิล ๆ คนเดียว บางครั้งก็ชาร์จพลังงานได้เต็มที่กว่าอยู่กับเพื่อนฝูงกลุ่มใหญ่ด้วยซ้ำ แค่ใช้เวลาอยู่กับตัวเองให้เต็มที่ก็ช่วยได้มาก

เพื่อน จริง ๆ แล้วมีอยู่ทุกที่

มิตรภาพสามารถพบได้ในทุก ๆ การเดินทาง ไม่จำกัดเพศ อายุ เชื้อชาติ หรือศาสนา เวลาที่เราไปเที่ยวกับเพื่อน เราก็มักจะเกาะกลุ่มกันไว้ นั่งกินข้าวด้วยกัน พักห้องเดียวกัน ไปไหนก็มีคนที่เดินอยู่ด้วยข้าง ๆ แต่พอเราอยู่ตัวคนเดียว ความกล้าที่จะเข้าไปทำความรู้จักกับคนแปลกหน้ามาจากไหนเยอะแยะก็ไม่รู้ เราอาจจะขอนั่งร่วมโต๊ะกินข้าวกับคนอื่นแล้วชวนพูดคุย หรือจองโฮสเทลแบบที่แชร์ห้องกันก็แล้วแต่สะดวก เราทำได้โดยไม่จำเป็นต้องรู้จักกันมาก่อน จะคุยกันแบบเปิดอกเพราะคิดว่าเจอกันแค่ครั้งเดียว หรือจะสานต่อเป็นเพื่อน บันทึกข้อมูลสำหรับติดต่อกันในอนาคตก็ดี

ออกจากโซนที่ปลอดภัยแล้วก้าวข้ามขีดจำกัดนั้น

ไม่ใช่เรื่องง่ายหรอกนะที่ก้าวข้ามความกังวลใจสารพัดแล้วตัดสินใจเดินทางคนเดียว หลายคนอาจเริ่มต้นออกไปเที่ยวคนเดียวด้วยความไม่ตั้งใจ เป็นสถานการณ์จำเป็นที่ทำให้ต้องเริ่มเดินทางคนเดียว แต่หลังจากนั้นกลับกลายเป็นว่าหลงใหลการไปไหนมาไหนคนเดียวเฉยเลย ส่วนหลายคนก็ได้แต่วางแผนทว่ายังไม่กล้า บางทีความกลัวอาจเป็นแค่เส้นกั้นบาง ๆ ที่แค่ยกขาก้าวข้ามออกมาทุกอย่างก็จบ มันอาจจะยากหากเรายังรู้สึกติดอยู่ในโซนที่รู้สึกปลอดภัยหรือมีขีดจำกัดบางอย่าง แต่ถ้าไม่ลองก็ไม่รู้ ลองแล้วไม่ชอบจะกลับไปเที่ยวกับแก๊งเพื่อนแบบเดิมก็ได้นี่ ถูกไหม?