วสันตฤดูบนภูหลวง

     ยามเมื่อหยาดฝนพร่างพรม ทุกแห่งหนบริเวณรอบๆ ที่ทำการหน่วยพิทักษ์ป่าโคกนกกระบา และพื้นที่หลายแห่งบนภูหลวง ก็แต่งแต้มด้วยดอกไม้ต้นเล็กๆ สีชมพูหวานที่ชื่อว่า เปราะภู แตกต้น ดอก ใบ จากรากเหง้าที่สงบเงียบอยู่ใต้ช่วงฤดูหนาว และฤดูร้อน ระยะเวลาเพียงแค่ไม่กี่เดือนชีวิตน้อยๆ ของต้นเปราะภูแสนหวานต่างเริงร่าท่ามกลางสายฝนตลอดช่วงฤดูฝน

    ผู้เขียนเองก็เผลอคิดเปรียบเทียบกับชีวิตจริงของมนุษย์ ที่บางช่วงของชีวิตต้องผ่านความยาก ความคับแค้นใจแสนสาหัส ดุจต้นเปราะภูช่วงฤดูหนาวและฤดูร้อนที่ต้องหลบซ่อนตัวใต้ผืนดิน ให้ผืนดินปกป้องให้พ้นภัย ยามเมื่อฤดูฝนมาเยือนสายฝนที่พร่างพรมก็เปรียบเสมือนน้ำใจของเพื่อนพ้อง พ่อแม่ พี่น้อง ที่คอยให้กำลังใจและเอื้ออาทรต่อกัน ดุจดอกเปราะภูที่แบ่งแบ่งบานแต่งแต้มให้ผืนป่ากลายเป็นสีชมพูสดใจ

   ดังนั้นขอเป็นกำลังใจให้เพื่อน ๆ ทุกคน (รวมถึงตัวผู้เขียนเอง...ด้วย..อ่ะนะ) อย่าได้ย่อท้อ อ่อนใจ หรือหมดอาลัยในชีวิตที่จะยืนหยัดต่อไป ต่อสู้กับปัญหาอุปสรรค์ในแต่ละวัน อาจจะไม่ทั้ง 365 วันที่ต้องทุกข์ระทม ขมขื่น คับแค้นใจกับผู้คนรอบข้าง คงมีบ้างสักวันหรือหลายวันหรือหลายเดือน ที่ช่วงชีวิตจะเต็มไปด้วยความสุข สดชื่น และสมหวัง ดั่งทุ่งเปราะภูแสนหวานในภาพถ่ายที่เก็บมาฝาก

     การเดินทางไปศึกษาธรรมชาติบนภูหลวงในช่วงฤดูฝน จะต้องใช้ความอดทน และเตรียมร่างกายให้แข็งแรง เพราะต้องเดินเท้าท่ามกลางสายฝน จนบางครั้งความหนาวเย็นจากน้ำฝน และเท้าที่ย่ำน้ำติดต่อกันหลายชั่วโมง ทำให้เกิดตะคิวที่น่องหรือที่เท้าได้ เหมือนกับผู้เขียนเองที่ได้พบกับความเจ็บปวดทรมานมาแล้ว แต่ก็สามารถก้าวพ้นมาได้อย่างปลอดภัย ยามที่เป็นตะคิวต้องหยุดเดินบริเวณที่เป็นป่า รอบข้างมีสัตว์ป่านานาชนิดไม่ว่าจะเป็นช้าง หมูป่า หรืออื่นๆ ไม่อาจจะคาดเดาว่าจะมีอันตรายเข้าใกล้ตัวเราเมื่อใด แม้จะมีเจ้าหน้าที่นำทางก็ตาม

เธอเปรียบเสมือนผู้มีพระคุณที่ไม่อาจจะลืมเลือนได้ แม้ว่าเธอเป็นแค่เพื่อนร่วมทาง ที่เคยท่องเที่ยวถ่ายภาพด้วยกันไม่กี่ครั้งในชีวิต ก็ขอฝากขอบคุณน้ำใจของเธอผู้นี้ ผู้ที่ไม่อาจจะเอ่ยชื่อได้ในที่นี้ ให้เพื่อน ๆ ที่มาชมภาพดอกเปราะภูแสนหวานได้ ตราตรึงความมีน้ำใจของเพื่อนผู้นี้ไปตราบนิรันดร์

      และอีกหนึ่งในหลายเหตุผลก็เป็นเพราะว่าถนนขึ้นสู่หน่วยพิทักษ์ป่าโคกนกกระบาบนภูหลวง ยังไม่ได้ปรับปรุงให้เส้นทางขับรถสะดวกสบายตลอดเส้นทางบางช่วงจะยังคงเป็นดินลูกรัง ถ้าฝนตกติดต่อกันหลายวันจะขึ้นภูหลวงได้เฉพาะรถโฟวิล และผู้ขับรถเองก็ต้องระมัดระวังอย่างมาก เพราะอาจจะเกิดอุบัติเหตุเป็นอันตรายถึงชีวิต ผู้เขียนเองนับว่ามีความโชคดีมากๆ ที่มีโอกาสได้ขึ้นภูหลวงในฤดูฝน เนื่องจากได้รับการอนุเคราะห์จากเพื่อนที่แสนดีท่านหนึ่งให้ติดตามขึ้นภูหลวงไปด้วย นับเป็นครั้งที่ 5 รวมครั้งนี้ที่มีโอกาสเดินทางขึ้นไปชื่นชมธรรมชาติ(ดอกไม้)ที่งดงามบนภูหลวง