แพร่

เมืองแพร่ เป็นเมืองโบราณเก่าแก่เมืองหนึ่งในแถบภาคเหนือ มีชื่อเรียกตามที่ปรากฏในพงศาวดาร ตำนาน และศิลาจารึกหลายชื่อ เช่น เมืองพล นครพล เมืองแพล เมืองโกศัย (หมายถึงผ้าแพร) และนครโกศัย เป็นต้น แต่ด้วยความที่แพร่เป็นเมืองขนาดเล็ก และมีกำลังผู้คนน้อย ทำให้ต้องตกเป็นเมืองขึ้นของอาณาจักรที่เข้มแข็งกว่า ต่างผลัดเปลี่ยนกันเข้ามาครอบครองเมืองแพร่เกือบตลอดเวลา จนกระทั่งในสมัยรัตนโกสินทร์เมืองแพร่มีฐานะเป็นหัวเมืองของอาณาจักรล้านนา จนกระทั่งมื่อเปลี่ยนแปลงการปกครอง พ.ศ. 2475 เมืองแพร่จึงเปลี่ยนฐานะไปเป็นจังหวัดๆ หนึ่งของไทย

คำขวัญประจำจังหวัด: หม้อห้อมไม้สัก ถิ่นรักพระลอ ช่อแฮศรีเมือง ลือเลื่องแพะเมืองผี คนแพร่นี้ใจงาม

ทิศเหนือ ติดต่อกับ จังหวัดลำปาง พะเยา และน่าน ทิศใต้ ติดต่อกับ จังหวัดสุโขทัย และอุตรดิตถ์ ทิศตะวันตก ติดต่อกับ จังหวัดลำปาง ทิศตะวันออก ติดต่อกับ จังหวัดอุตรดิตถ์ และน่าน จังหวัดแพร่มีพื้นที่ 6,538.598 ตารางกิโลเมตร มีแม่น้ำยมไหลผ่าน ลักษณะภูมิประเทศเป็นภูเขาล้อมรอบทั้งสี่ทิศมีที่ราบในหุบเขาอยู่ตอนกลางของจังหวัด แบ่งการปกครองออกเ็น 7 อำเภอ และ 1 กิ่งอำเภอ คือ อำเภอเมืองแพร่ อำเภอสูงเม่น อำเภอเด่นชัย อำเภอลอง อำเภอวังชิ้น อำเภอสอง อำเภอร้องกวาง และกิ่งอำเภอหนองม่วงไข่

สถานที่ท่องเที่ยวสำคัญ: วัดพระบาทมิ่งเมืองวรวิหาร, น้ำตกแม่เกิ๋ง, แพะเมืองผี, คุ้มเจ้าหลวงเมืองแพร่, คุ้มวงศ์บุรี, บ้านประทับใจ, กำแพงเมืองแพร่, แก่งเสือเต้น, วัดสระบ่อแก้ว, วัดพระธาตุช่อแฮ