ได้ฤกษ์.....เบิกฟ้าหริภุญชัย

แสงแดดยามบ่ายกับอากาศที่ปรวนแปร ท้องฟ้ามืดครึมเป็นบางที ด้วยความตั้งใจของผู้เขียนที่ต้องการออกเดินทางสำรวจ จังหวัดลำพูน อยู่แล้ว ประจวบเหมาะกับวันมาฆบูชาที่ผ่านมา จัดตรงกับช่วงการจัดงาน เบิกฟ้าหริภุญชัย 1,358 ปี วิถีวัฒนธรรมโดยมีการจัดรอบ ๆ พระธาตุหริภุญชัย บริเวณถนนอินทยงยศ พิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติ กาดขัวมุง และวัดต้นแก้ว ทำให้ได้บรรยากาศการเดินชมงานได้เป็นอย่างดี

 

ต้องบอกว่าเป็นฤกษ์งามยามดีจริง ๆ ถึงแม้ท้องฟ้าจะไม่สดใสเท่าที่ควรนักตามสภาพอากาศ แต่ก็มีพุทธศาสนิกชน เดินทางมุ่งหน้าสู่วัดหริภุญชัย เพื่อเวียนเทียนเนื่องในวันมาฆบูชา ที่ผ่านมาแม้แต่ตัวผู้เขียนเอง ก็ตั้งใจไว้เช่นกัน ถึงแม้จะเคยมาเวียนเทียนรอบพระธาตุหริภุญชัยมาแล้วหลายครั้งก็ตาม แต่ก็เชื่อว่าในแต่ละครั้งมักนำพาความรู้สึกที่แตกต่างมาด้วยเสมอ

ด้วยความที่เมืองลำพูน เป็นเมืองเล็ก ๆ ที่เงียบสงบ มีหลายคนกล่าวกับผู้เขียนว่าเมืองแห่งนี้เหมาะแก่การปฏิบัติธรรมยิ่งนัก จากการได้สัมผัสถึงวิถีชีวิต ผู้คนในท้องถิ่น ของผู้เขียนเองนั้น ก็ยอมรับว่าที่นี่เหมาะกับบรรยากาศการพักผ่อนที่เงียบสงบจริง ๆ ไร้ความวุ่นวายไร้ความเร่งรีบ ช้า ๆ สบาย ๆ ตามแบบฉบับเมืองสบาย สบาย

ซึ่งไม่นานมานี่เอง จังหวัดลำพูน ได้เป็นจังหวัดนำร่อง เมืองสบาย (Slow Town) พื้นที่ของเมืองลำพูนซึ่งล้วนแต่มีความเป็นมาที่เก่าแก่ มีคุณค่าทางประวัติศาสตร์และวัฒนธรรม วัดวาอาราม มีอยู่มากในชุมชน บางสถานที่ยังคงมีกลองโบราณเก็บรักษาไว้ ที่ใช้ในยามเรียกเพื่อรวบรวมชาวบ้านในยามที่เกิดเหตุ หลายวัดมีศิลปกรรม แสดงถึงวิถีชีวิตที่สุข สงบ มีความเรียบง่ายอยู่บนพื้นฐานของวัฒนธรรมชาวล้านนา เสียงเพลงพื้นบ้าน ที่ฟังแล้วไพเราะผสมผสานกับการฟ้อนที่งดงามอ้อนช้อยงดงาม

 

ยังคงมีอีกหลายสถานที่ท่องเที่ยวในจังหวัดลำพูน ที่น่าสนใจ ผู้เขียนจะพยายามออกเดินทางสำรวจตามที่โอกาสและความพร้อมของการเดินทางจะมอบให้ มานำเสนอให้กับบรรดาผู้ที่ชื่นชอบท่องเที่ยว ศิลปะ วัฒนธรรม ให้ได้อ่านกันอีก แต่จะเป็นที่ใด นั้นติดตามกันต่อไปในโอกาสหน้าคะ

พาเที่ยวไปกับ....โชติกา วีรนะ