ทารกนอนมากและทานน้อย คุณแม่ไม่ควรนิ่งนอนใจ
การเลี้ยงลูก ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตาม ทุกเรื่องล้วนละเอียดอ่อนทั้งสิ้น แม้แต่การนอนของทารก ซึ่งการปล่อยให้ทารกนอนเป็นเวลาหลายชั่วโมง ไม่ใช่เรื่องดีเสมอไป คุณแม่หลายท่านอาจจะปรารถนาให้ทารกแรกคลอดได้นอนพักผ่อนนานๆ เพราะคิดว่าเขาจะได้พักผ่อนได้เต็มที่และเพียงพอ และในความเป็นจริงนั้นไม่ว่าทารกจะนอนมากหรือน้อยเกินไป ก็ล้วนมีปัญหาด้วยกันทั้งสิ้น แต่ประเด็นที่เราจะมาพูดกันในวันนี้คือ การปล่อยให้ทารกนอนมากและทานน้อยนั่นเอง
พ่อแม่ควรเรียนรู้การนอนของทารก
ปกติแล้ว ทารกแรกเกิดจะนอนเฉลี่ยวันละประมาณ 20-22 ชั่วโมง และจะตื่นประมาณ 3 ครั้งต่อคืน ซึ่งในการหลับแต่ละครั้งนั้นจะใช้เวลาประมาณ 4 ชั่วโมง และทารกมักจะตื่นนอนอยู่เสมอเมื่อมีอาการหิวนม แม้จะเป็นช่วงกลางดึกก็ตาม จนถึงอายุประมาณ 2-3 ขวบ พวกเขาจึงจะสามารถควบคุมการนอนที่ยาวนานติดต่อกันได้
ทารกแรกเกิดควรทานนมเท่าไรถึงจะดีต่อสุขภาพ
คุณแม่จะทราบดีว่าโดยปกติแล้วทารกมักจะตื่นมาดูดนมประมาณ 8 มื้อต่อวัน ดังนั้น หากลูกทานนมจากเต้าก็ให้คุณแม่กะว่าให้ลูกทานจนอิ่ม แล้วจะรู้ได้อย่างไรว่าลูกอิ่มแล้ว ง่ายๆ ให้สังเกตว่าเมื่อทารกอิ่มแล้ว พวกเขาจะคลายปากออกจากเต้าเอง หรือถ้าหลับปุ๋ยไปแล้ว นั่นก็แสดงว่าพวกเขาทานนมจนอิ่มแล้วนั่นเอง
ควรหมั่นสังเกตการนอนและการทานของทารก
หากคุณแม่สังเกตเห็นถึงความผิดปกติในเรื่องของการนอนและการทานของทารก เช่น ลูกนอนมากเกินไป ครบ 4-5 ชั่วโมงแล้วยังไม่ตื่นมาทานนม หรือเมื่อทานนมก็ทานน้อยกว่าปกติ อีกทั้งยังไม่ร้องหรือร้องน้อยมากๆ คุณแม่อย่างพึ่งนิ่งนอนใจ แต่ควรรีบพาลูกไปปรึกษาแพทย์ เพื่อที่จะสามารถช่วยป้องกันภาวะปัญญาอ่อนที่อาจเกิดขึ้นได้ ในส่วนของความผิดปกติที่พบและยังเป็นสาเหตุที่ทำให้ทารกมีอาการดังกล่าว เกิดขึ้นได้จากภาวะฮอร์โมนธัยรอยด์ในเลือดต่ำ มีอาการตัวเหลือง หรือเกิดการติดเชื้อ ภาวะตัวเย็นพบในช่วงฤดูหนาวหรืออยู่ในห้องที่มีอากาศเย็น หรืออาจจะนอนในห้องที่ติดเครื่องปรับอากาศ ภาวะอุณหภูมิในร่างกายของลูกสูงซึ่งจะพบในช่วงฤดูร้อน เป็นต้น
เรียนรู้การนอนของทารกวัย 1 ขวบ
คุณแม่ที่มักเอาลูกเข้านอนด้วยการวางลูกนอนกับเบาะ ทั้งๆ ที่ลูกยังตื่นอยู่นั้น เมื่อตื่นขึ้นมากลางดึก ลูกจะเรียนรู้ที่จะกล่อมตัวเองนอนให้หลับได้เอง โดยที่ไม่รบกวนพ่อแม่ ในขณะที่พ่อแม่ที่ใช้วิธีการเห่กล่อมลูกให้หลับคาอก ก่อนที่จะนำลูกไปนอนบนเบาะ เมื่อลูกตื่นมากลางดึก พวกเขาจะไม่รู้วิธีที่จะช่วยให้ตัวเองหลับต่อ จึงมักส่งเสียงร้องเพื่อให้พ่อแม่ช่วยกล่อม ดังนั้นพ่อแม่ควรฝึกให้ลูกได้นอนหลับด้วยตัวเองจะดีกว่า
ในการเลี้ยงลูกนั้น การเรียนรู้ในเรื่องการนอนและการทานของทารก ถือเป็นเรื่องที่สำคัญและละเอียดอ่อนมากๆ เพราะพ่อแม่ไม่มีทางรู้เลยว่าลูกจะมีความผิดปกติทางด้านใดบ้าง จนกว่าพวกเขาจะเติบโตและอาการต่างๆ จะแสดงออกมาอย่างชัดเจน แต่การหมั่นสังเกตจะช่วยให้ได้รับการรักษาที่ทันเวลาอย่างแน่นอน ซึ่งการเลี้ยงลูกแบบนี้ถือเป็นวิธีที่เหมาะสมนั่นเอง
