ณิชยา ไชยวรรณ

ณิชยา ไชยวรรณ นินิ สาวน้อยวัย 19 กำลังเดินหน้ามุ่งมั่นกับการเรียนในชั้นปีที่ 2 คณะเศรษฐศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย อย่างเต็มที่ กล้าคิด กล้าทำในสิ่งที่ถูกต้อง มองโลกในแง่ดี ยิ้มและมีความสุขกับชีวิตคือนิยามความเป็นตัวเธอนอกจากนั้นเธอยังมีความฝันอยากเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้ผู้คนและโลกใบนี้มีความสุขมากขึ้น นี่แหละ นินิ อย่าคาดหวังอะไรกับฉัน ความเพอร์เฟกต์ไม่ใช่เครื่องพิสูจน์ตัวฉัน เพราะสิ่งที่ฉันจะเป็นได้ดีที่สุด ก็เหมือนกับคุณนั่นแหละ เป็นมนุษย์คนนึง...นี่คือสิ่งที่นิคิดมาตลอดค่ะ ชีวิตวัยเด็ก ครอบครัวของนิอบอุ่นมาก เรากอดกันทุกเช้า ที่บ้านจะมีกฎระเบียบ แต่ทุกคนเป็นประชาธิปไตย สามารถแสดงความเห็นของตัวเองได้ และเคารพในความคิดของคนอื่น ที่บ้านสนับสนุนกับทุกๆ อย่างที่นิอยากจะทำ นิมีพี่ชายที่แสนดีอย่าง เฮียออม' ซึ่งตอนนี้เรียนโทอยู่ที่ออสเตรเลีย คอยดูแลห่วงใย เป็นชีวิตที่มีความสุขดีค่ะ สไตล์การแต่งตัว แฟชั่นกับผู้หญิงเป็นของคู่กัน นิคิดว่าผู้หญิงที่มีเสน่ห์จะแต่งตัวให้ดูดีและถูกกาลเทศะอยู่เสมอ ตัวนิเองชอบเน้นใส่สีดำและสีแดง เพราะให้ความรู้สึกมีพลังและน่าหลงใหล ส่วนสไตล์ไม่ชัดเจนเท่าไรตามอารมณ์มากกว่า นิไม่ใช่คนหวาน แต่ก็ไม่เปรี้ยว เอ็กซ์อะไรอย่างนั้น บอกไม่ถูกเหมือนกัน ดูแลตัวเอง นิจะเน้นเรื่องการทาครีมบำรุงผิว ยิ่งช่วงหน้าร้อนแบบนี้จะเน้นครีมกันแดดเป็นพิเศษ และออกกำลังกายทุกวันด้วยการวิ่งบนลู่วิ่ง และเข้าห้องเซาน่าทุกวันที่บ้าน เพื่อให้เหงื่อออกประมาณวันละ10 นาที ดนตรีสไตล์นินิ ฟังได้ทุกแบบทุกแนว ทั้งแบบ American Country ของปาป๊า เพลงจีน ของ มาม้า ร็อกอย่าง Linkin Park และ ฮิพฮอพ นิชอบดนตรี เลยเรียนเปียโนกับไวโอลินด้วย ภาพยนตร์เรื่องโปรด The Pianist ค่ะ ชอบเรื่องนี้มาก เป็นหนังเกี่ยวกับสงครามที่มีเค้าโครงมาจากเรื่องจริง ดูแล้วเศร้ามาก สงสารพระเอก แต่ในความเศร้านั้นได้เห็นการต่อสู้ของเขา ความไม่ยอมแพ้ นิดูตอนอยู่ที่อเมริกากับเพื่อนชาวเยอรมัน ร้องไห้กันยกใหญ่ ยิ่งเพื่อนเล่าว่าชีวิตของปู่เขาเป็นแบบนี้เลย ยิ่งร้องใหญ่ ตอนนี้มีดีวีดีเก็บไว้ ดูกี่ทีก็ร้องไห้ ปกตินิชอบดูหนังแนวนี้อยู่แล้ว ไม่ชอบดูหนังผีเพราะกลัว กิจกรรมกับก๊วนเพื่อน ตั้งแต่เด็ก นิจะชอบทำกิจกรรมที่มีส่วนร่วมกับสังคม (Keys Club) ซึ่งเป็นชมรมของโร ชมรมนี้จะมีกิจกรรมเพื่อช่วยเหลือสังคมในรูปแบบต่างๆ เช่น ไปช่วยเด็กกำพร้าตามมูลนิธิ ไปช่วยงานศูนย์ช่วยเหลือผู้ติดเชื้อเอชไอวี หรือขายของเพื่อนำเงินไปช่วยการกุศล นอกนั้นนิชอบเล่นกีฬาพวก Ice Skating, Scuba Diving และ Basketball นิชอบ Extreme Sport อย่าง บันจี้จัมพ์ด้วย ชอบความเสี่ยง ความมัน ผู้ชายในสเปก นิคิดว่าไม่มีเจ้าชาย เหมือนในนิยายในโลกแห่งความเป็นจริงแค่เป็นคนที่เคารพตัวเองและผู้อื่น มีความเป็นผู้นำและมีศักดิ์ศรีก็พอแล้วนะ ความรักในแบบของนินิ รักแท้เกิดขึ้นแค่ครั้งเดียวในชีวิต จริงๆ นะ! เพลงโปรดที่มักร้องบ่อยๆ U Got it Bad ของ Usher เพราะชอบความหมายของเพลงค่ะ เวลาอารมณ์ไม่ดี ต้องดื่มน้ำเย็น ไปนวด หรือไม่ก็ไปทำเล็บให้ผ่อนคลาย เรื่องดีๆในชีวิต ประสบการณ์ 1 ปี ในฐานะนักเรียนแลกเปลี่ยน AFS ที่เมือง Cincinnati รัฐ Ohio สหรัฐฯ การใช้ชีวิตลำพังอยู่กับคนแปลกหน้า และวัฒนธรรมที่แตกต่างจากสิ่งที่คุ้นเคย บังคับให้นิดิ้นรนและเข้มแข็ง เพื่อจะผ่านอุปสรรค ช่วงเดือนแรกรู้สึกท้อแท้อยากกลับบ้าน แต่สุดท้ายก็ค่อยๆ ปรับตัวเข้ากับสภาพแวดล้อม ตอนนี้เมื่อมองกลับไป รู้สึกภูมิใจที่ไม่ได้ยอมแพ้ สิ่งของคู่กาย นาฬิกาข้อมือ ต่างหู จะเป็นเครื่องประดับเพียงสองชิ้นที่ใส่ และสมุดออแกไนเซอร์จะต้องมีไว้จดบันทึกและโน้ตข้อความสำคัญทุกวัน เป็นคนชอบวางแผน เคยเขียนจดหมายหาใครไหม เขียนอยู่เป็นประจำ เพราะมีคนพิเศษอยู่เมืองนอก นิว่าการเขียนจดหมาย เป็นอะไรที่คลาสสิกมาก มีคุณค่ากว่า e-mail เพราะจดหมายคือลายลักษณ์อักษร ที่สื่อออกมาจากใจและอารมณ์ในช่วงเวลานั้น...การอ่านจดหมายจากเพื่อนหรือคนรัก รู้สึกอบอุ่นกว่าอ่านจาก e-mail แผนการหน้าร้อนนี้ ซัมเมอร์นี้จะไปต่างประเทศกับครอบครัว และแน่นอนต้องไปทะเลกับเพื่อนๆ สิ่งที่ขาดไม่ได้ในหน้าร้อน Sun Screen ป้องกันแสงแดด และ Make Up สีสดใส ช่วยเพิ่มสีสัน ระหว่างกระโปรงกับกางเกง กางเกง แต่ตอนนี้เป็นนิสิตเลยต้องใส่กระโปรงทุกวัน ชอบใส่กระโปรงทรงสอบถึงเข่าค่ะ แต่ปกติจะสวมแต่กางเกงเท่านั้น อนาคตที่หวังไว้ การศึกษาคือสิ่งสำคัญ ถ้าเป็นไปได้นิอยากเรียนถึงปริญญาเอก อยากเดินทางไปที่ต่างๆ อยากมีส่วนร่วมในการทำให้โลกใบนี้น่าอยู่ยิ่งขึ้น อยากบอกอะไรกับใครไหม ปาป๊า (คุณประมุข ไชยวรรณ) มาม้า (คุณอมรศรี ไชยวรรณ)เฮียาย-คุณเตวิช ไชยวรรณ) และทุกๆ คนที่มีส่วนร่วมในชีวิตนิว่า...ขอบคุณ ที่มาต่อเติมให้ชีวิตนิมีสีสัน บทเรียนต่างๆ ที่นิได้รับมีค่าน่าจดจำ วิธีแก้ปัญหา มีสติ และเหตุผล...บางทีการที่เราคุยกัน หรือคำ ขอโทษ เพียงคำเดียว อาจทำให้ทุกอย่างดีขึ้น ของที่พกยามเดินทาง เครื่องรางจากเพื่อนตุรกี เพื่อนชาวตุรกี สมัยเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยน เป็นสร้อยข้อมือสีน้ำเงิน นิเลยสวมไว้ตลอด นอกนั้นก็เป็นหนังสือ เล่มที่อ่านอยู่ตอนนี้คือ หนังสือชื่อ Globalization and Its Discontents และก็สมุดออแกไนเซอร์ ความใฝ่ฝันในชีวิต ในเมื่อเรามีเพียงชีวิตเดียว นิก็อยากเป็นคนที่มีค่าของสังคม อยากทำงานในองค์กรใหญ่อย่าง World Bank, WTO หรือ UN. เพื่อช่วยพัฒนาประเทศและประชาชน มันคงจะดีนะที่เกิดมาแล้วได้ช่วยเหลือสังคม ต่อไปในวันข้างหน้าโลกอาจได้บันทึกชื่อเราไว้ว่าเป็นผู้ที่มีความสำคัญ เป็นอีกหน้าหนึ่งของประวัติศาสตร์ ในอนาคตลูกหลานเรารู้จะได้ภูมิใจ คิดไกลไหมคะ (หัวเราะร่วน) และเธอก็เป็นผู้หญิงตัวเล็กที่มีความคิดยิ่งใหญ่จริงๆ อีกคนหนึ่ง