ทำอย่างไรดี...หนูเป็นสาวประเภทสองที่คิดสวนทางกับเพื่อนๆ

 

คือเพื่อนๆ ในกลุ่มมีค่านิยมว่าใครไม่เคยมีเซ็กซ์เป็นเรื่องน่าอับอาย

ค่านิยมที่ทำแล้วเปลืองตัว เป็นทุกข์...จะทำทำไม

มันขึ้นอยู่กับปัญญาของตัวเองในการจัดการต่างหาก

ในที่นี้ปัญญาที่ว่าก็คือ เราไม่นิยมในสิ่งที่คนอื่นนิยม บางคนทำเพื่อเรียกร้องว่าสิ่งที่เขาทำนั้นถูก จริงๆ ไม่ต้องทำตามเพื่อนทุกเรื่องหรอกค่ะ

ท่านอาจารย์พุทธทาสภิกขุเคยกล่าวไว้ว่า “คำว่า ‘เพื่อนเกิด-แก่-เจ็บ-ตาย’ มีสองความหมาย คือเพื่อนมีกิเลสแล้วจมอยู่ในกองกิเลสหรือกองทุกข์ด้วยกัน นี้อย่างหนึ่ง, เพื่อนต่อสู้กิเลสและพ้นจากกิเลส พ้นจากเกิด-แก่-เจ็บ-ตาย ด้วยกัน นี้อีกอย่างหนึ่ง, ระวังให้ดีๆ จนเป็นเพื่อนเกิด-แก่-เจ็บ-ตาย ด้วยกันอย่างถูกต้อง”

เพราะฉะนั้น...เลือกเอาว่าจะเป็นเพื่อนแบบไหน

ถ้าเราจะไม่นิยมอย่างที่เขานิยมก็เป็นปัญญา

เขานิยมในตัณหา แต่เรามีปัญญาในการจัดการไม่ให้เราเปลืองตัว มันผิดตรงไหน

แล้วเราก็หาวิธีระบายพลังของเรา

ลองดูว่าเราถนัดเรื่องไหน เก่งอะไร ก็เอาพลังไปทุ่มเทตรงนั้น

ทำไมต้องไปเข้าคิวเจ็บปวดเหมือนคนอื่น

รู้จักหาวิธีโสดให้สุขมิดีกว่าหรือ

หันมาเชื่อมั่นในศักยภาพของตัวเอง รู้จักเสียสละเวลาและพลังงานเพื่อผู้อื่น มันจะเหงาได้อย่างไร

ข้าพเจ้ารู้จักคนที่เป็นแบบหนูมากมายที่มีความเป็นอัจริยะ และใช้พลังในการช่วยเหลือคนอื่น เขาละเอียด ประณีตในการจัดการให้ผู้อื่นพ้นทุกข์ เขายืนอยู่อย่างสง่างาม

ถามว่าเขาสง่างามเพราะอะไร

ก็เพราะเขาใช้ชีวิตของเขาเพื่อคนอื่น

ลองดูว่าหนูจะใช้ชีวิตนี้ทำอะไรเพื่อใครได้บ้าง

คุณค่าของคนไม่ได้อยู่ที่การมีเซ็กซ์ หรือจำนวนผู้ชายที่ผ่านเข้ามาในชีวิตหรอกค่ะ