นี่ล่ะความสุขของฉัน
เรื่อง : ฉัตรฤดี แก้วกระแส
ภาพ : นวมินทร์ กุลประดิษฐ์
All my happiness นี่ล่ะความสุขของฉัน
สังคมเมือง สังคมใหญ่ ที่ความหรูหราเติบโตแทบกระพริบตาไม่ทัน เรามีข้าวของที่ดูทันสมัยมากมาย แต่เรากลับมองข้ามหัวใจซึ่งกันและกันอย่างไม่ใยดี เรามีบ้านหลังโต แต่เรากลับพูดคุยใส่ใจคนในบ้านน้อยลง มองข้ามกันและกัน ความเพิกเฉยเหล่านั้น คุณเอย-ตวงรัก สุทธิธรรมวสี เป็นอีกบุคคลหนึ่งที่ขอใช้ชีวิตสวนทางกับสังคม เปลี่ยนความเฉยชามาแบ่งปันน้ำใจ เปลี่ยนหัวใจ ให้ทุกวัน ทุกนาที ทุกชั่วโมงมีความหมาย
ก่อนที่จะมาเป็นอาสาตอนนั้นเรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัยรามคำแหง อาจารย์บอกว่ามีค่ายหนึ่งเกี่ยวกับ ART FOR ALL เป็นค่ายเกี่ยวกับศิลปะคนพิการ พอหลังจากไปค่ายนั้นเหมือนกับเป็นแรงบันดาลใจเป็นจุดเริ่มต้น เปิดโลกกว้างมุมมองของตัวเอง จากที่แบบว่าเจอเพื่อนๆ ในมหาวิทยาลัยเป็นคนปกติ ก็ได้เป็นเจ้าหน้าที่อาสาสมัครดูแลน้องๆ พิการ 4 ประเภท มีตาบอด หูหนวก พิการแขนขา แล้วก็พิการทางสมอง
แต่เขาจะมีทักษะช่วยเหลือตัวเองได้พอสมควรแล้ว เด็กที่ถูกคัดไปค่ายนี้ก็ทำให้เห็นว่าแต่ละคนนั้นมีความสามารถ มีศักยภาพ จากที่เราไม่เคยเจอแบบนี้ พอเราไปเจอค่ายนั้นปุ๊บ เราก็มีแรงบันดาลใจแล้วเห็นว่าในสังคมยังมีคนเหล่านี้อยู่นะ เขาก็มีความคิดความสามารถ มีแบบว่าคิดจะช่วยเหลือสังคม ทำไมคนปกติอย่างเรามีมือมีเท้าครบ มีสมอง ทำไมเราไม่คิดริเริ่มที่จะทำอะไรยังไงบ้าง
หลังจากกลับจากค่ายนี้ เอยรู้จักกับเพื่อนๆ หลายสถาบันหลากหลายประเภท ก็คือมีทั้งเพื่อนกลุ่มที่ปกติด้วย และก็พิการด้วย มีการนัดเจอกัน ก็มีความคิดว่าเราจะก่อตั้งกลุ่มขึ้นมา เพื่อที่จะทำเกี่ยวกับงานอาสาโดยเฉพาะเลย ตั้งชื่อว่า กลุ่มกังหันสีรุ้ง อาสาสมัครเพื่อผู้ด้อยโอกาส ก่อตั้งตั้งแต่ 2544 ถึงตอนนี้ก็ 9 ปีแล้ว แล้วเราก็ทำกิจกรรมโครงการตลอดเรื่อยมา แล้วแต่ช่วงไม่จำเป็นว่าเราต้องจัดทุกเดือน จัดเป็นโครงการแต่ละอันเราก็จะมีแบบไปช่วยหลายๆ ที่สถานสงเคราะห์ แล้วก็มูลนิธิทั่วไปในกรุงเทพฯ เราจะทำจากกลุ่มเล็กๆ ทำเท่าที่เรามีความสามารถคือใครมีอะไร ใครช่วยอะไรได้ เอามารวมกันก่อน ตัวทุกคนก็คือมีใจช่วยอยู่แล้ว ส่วนหนึ่งก็เป็นคนรู้จักที่ร่วมก่อตั้งกลุ่มด้วยกัน
การให้แบบอาสาเปลี่ยนมุมมองทัศนคติในชีวิตตัวเองไปเลยว่าสังคมเรายังมีอะไรให้เรียนรู้ น่าค้นหา เยอะแยะมากมาย ไม่ว่าจะเป็นคนพิการแต่ละประเภทที่เขามีความสามารถที่น่าทึ่ง ทำให้รู้เลยว่า ชีวิตเราเกิดมาครบ 32 โชคดีแค่ไหนแล้ว ทุกคนล้วนแต่ว่าเท่าเทียมกันในเรื่องว่า คุณมีสมอง มีความสามารถ มีศักยภาพในตัวเอง ไม่ว่าจะเก่งเรียนจบไม่จบสูงแค่ไหน แต่ว่าคุณสามารถใช้ความสามารถตรงนี้เจียดเวลาสักนิดไปช่วยเหลือคนอื่นที่ก็ถือว่าเป็นความสุขที่เรียบง่ายมาก
เราได้ให้เราก็มีความสุข เรียนรู้ถึงสัจจะธรรมของการให้เลยว่า กุญแจเคล็ดลับของการให้ถ้าเราจะให้อะไรใครเราควรดูให้ถูกที่ ถูกเวลา ตามความต้องการจำเป็นและเกิดประโยชน์กับผู้รับมากน้อยขนาดไหน คำว่าอาสาสมัครก็คือว่าเราเต็มใจทำมันโดยที่ไม่หวังผลตอบแทนใดๆ เพียงแค่คุณเจียดเวลานิดหน่อยไม่ต้องให้เป็นเงินเป็นทองอะไร แค่น้ำใจช่วยคุณป้า ถือของให้คนตาบอด พาคนตาบอดข้ามถนน หรือว่าช่วยซื้อของเป็นภาษามืออะไรอย่างนี้ ถ้าเรามีความรู้ยิ่งเยอะยิ่งเรียนรู้เราก็จะช่วยสังคมได้เยอะมากยิ่งขึ้น
อยากฝากให้ทุกคนที่เกิดมาเห็นคุณค่าในตัวเอง อย่าไปเปรียบเทียบตัวเองว่าต้อยต่ำไม่มีอะไร ถ้าเกิดทุกคนมองเห็นคุณค่าในตัวเอง และเสียสละในส่วนนี้เล็กๆ น้อยๆ บ้าง ก็จะทำให้สังคมดีขึ้นและอยู่กันอย่างมีความสุขได้ให้มันมีคุณค่า ถ้าเกิดเราแบบว่าแบ่งเวลาได้ช่วยเหลือคนอื่นบ้าง อย่างที่บอกว่าถูกที่ ถูกเวลา และถูกกาลเทศะ มันก็จะเกิดประโยชน์อย่างแท้จริง
Quest "ชีวิตไม่มีความแน่นอน มีความตายเป็นเบื้องหน้า เพราะฉะนั้นเราอย่าใช้ชีวิตประมาท ควรใช้ทุกนาทีของเราให้มันดีที่สุด"
สนใจใช้เวลาว่างให้เป็นประโยชน์ทำกิจกรรมอาสาสมัคร
ติดต่อได้ที่ E-mail : mangpo_paloma@hotmail.com
Profile
คุณตวงรัก สุทธิธรรมวสี (เอย) อายุ 29 ปี
อาชีพ พิธีกร, MC, วิทยากร, พริตตี้
อาสาสมัครเพื่อผู้ด้อยโอกาส
