เรื่องเล่าจากกระท่อมเหลือง ตอน การศึกษาของบุตร
แน่นอนว่า การศึกษาคือหนทางก้าวไปสู่ชีวิตมั่นคง แต่ละบ้านจึงให้ความสำคัญกับการเรียนของลูก ตั้งแต่อยู่ในท้อง จนถึงวัยมหาวิทยาลัย ลูกๆ ของกระท่อมเหลืองริมทางด่วนก็เช่นกัน คนเป็นพ่อเป็นแม่ก็พยายามจะให้การศึกษาแก่ลูกๆ ตั้งแต่ยังเล็กๆ เริ่มจากฝึกฉี่ ฝึกอึ ให้ถูกที่ถูกทาง
พ่อกับแม่จะไปขอทุนการศึกษาจากสมาคมนักข่าวฯ ที่สังกัดอยู่ก็ไม่มีสิทธิ เพราะเค้าแจกทุนการศึกษาเฉพาะสมาชิกที่มีลูกเป็นคน สมาชิกที่ลูกเป็นหมา มีหมาเป็นลูก คุณสมบัติไม่ครบ งั้นเปิดหลักสูตรการศึกษานอกระบบที่บ้านแล้วกัน
เริ่มจากเอากระดาษลัง กระดาษหนังสือพิมพ์ มาวางไว้ภายในบ้าน คอยสังเกตท่าทางของเจ้าตัวเล็ก หากทำท่าเดินวนๆ ให้รีบอุ้มมาวางไว้บนกระดาษที่จัดเตรียมไว้ ทำแบบนี้สัก 1-2 สัปดาห์ ก็จะเข้าที่เข้าทาง ทีนี้เวลาเค้าอยากเข้าห้องน้ำ ก็จะวิ่งมาที่มุมนี้เอง หน้าที่ของพ่อกับแม่ และพี่เลี้ยง ก็คือ คอยเก็บกระดาษที่เปรอะเปื้อนลงขยะ
เมื่อโตอีกสักพัก เริ่มออกนอกตัวบ้านได้ ก็ปล่อยให้เป็นไปตามธรรมชาติของเค้า มุมใครก็มุมมัน พออายุถึงเกณฑ์ ก็เริ่มด้วยการสอนนั่ง สวัสดี ขอบคุณ คอยทำได้แค่นี้แหละ จะส่งไปโรงเรียน มีแนวโน้มค่อนข้างสูงว่าจะโดนไล่ออกกลางเทอมทั้งนักเรียนและผู้ปกครอง เพราะทั้งหมาและคน ไม่มีใครอยู่ในกฎ กติกา มารยาท เจอกันทีไรก็กอดกันหอมกันทั้งวัน
แค่เอ่ยปาก จะส่งลูกๆ ไปเข้าโรงเรียนกะเหล่าคุณครูคนดังในวงการ พ่อก็มีความเห็นขัดแย้งทันควัน กลัวจะได้ลูกตัวใหม่เข้าบ้าน กลัวลูกเสียบุคลิก จากหมาซนเหมือนลิง เปลี่ยนเป็นหมาว่านอนสอนง่าย เรียบร้อยสุดๆ พ่อรับไม่ได้ค่ะ