วันนี้คุณ “ให้อภัย” ตัวเองแล้วหรือยัง?

วันนี้คุณ “ให้อภัย” ตัวเองแล้วหรือยัง?

วันนี้คุณ “ให้อภัย” ตัวเองแล้วหรือยัง?
แชร์เรื่องนี้
แชร์เรื่องนี้LineTwitterFacebook

             การที่เราจะให้อภัยคนอื่นในตอนที่เราโกรธอยู่ว่ายากแล้ว แต่การให้อภัยตัวเองมันยากกว่า! อ่านมาถึงตรงนี้มันเหมือนไม่จริงใช่ไหมคะ แต่จูนอยากให้คุณลองมองย้อนกลับไปในชีวิตตัวเองดีๆ ว่าวันนี้คุณได้ให้อภัยตัวเองอย่างจริงจังแล้วหรือยัง?

            เพื่อให้เห็นภาพชัดขึ้น จูนขอยกตัวอย่างเหตุการณ์จริงที่เกิดขึ้นในชีวิตนะคะ จูนสังเกตว่า ตามวัฏจักรของความโกรธ พอเราโกรธ สเต็ปแรก เราจะเริ่มโทษคนอื่น โทษคนที่ทำให้เราโกรธ เสียใจ เอาง่ายๆ คือเรื่องความรัก จูนเฝ้าแต่ถามตัวเองว่า ทำไมจูนถึงเจอคนที่อ่านไม่ตอบ โทรไปไม่รับ นัดแล้วเท หรือเจ้าชู้ ไม่จริงจัง แล้วก็เริ่มอาการพาล หงุดหงิด ว่าชีวิตเจอแต่ผู้ชายไม่ดี

            หลังจากนั้น พอชีวิตเราเจอหลายๆ เรื่อง เราเย็นลงมาก ด้วยประสบการณ์หลายๆอย่างสอนให้เราโตขึ้น แล้ววันหนึ่งค่ะ สเต็ปสองก็เกิด จูนคิดย้อนลึกไปกว่านั้น เริ่มมองตัวเองว่า สิ่งที่ตัวเองได้รับ ก็คือสิ่งที่ตัวเองเคยทำกับคนอื่นเหมือนกัน ฉะนั้นเราจะไปโทษอีกฝั่ง 100% ไม่ได้ ระยะของการโทษตัวเองก็ปรากฏ สิ่งที่จูนทำต่อไปโดยที่จูนไม่เคยทำมาก่อนในชีวิตหลังจากคิดได้ก็คือ จูนพยายามติดต่อหาผู้ชาย 6 คนรวด ที่เขาและเราต่างทำให้กันและกันเสียความรู้สึก ทั้งส่วนที่เขาทำจูน และจูนทำเขา เพื่อขออโหสิกรรมให้กันและกัน ก็ถือว่าชีวิตยังโชคดี ได้รับการอโหสิกรรม 5 คน ส่วนอีกคน ถือว่าเราได้พูดไปแล้ว เขาไม่ตอบรับหรือปฏิเสธ อันนั้นมันส่วนของเขา

 

 

            แล้ววันหนึ่งไม่นานหลังจากเหตุการณ์นี้ เพื่อนจูนแท็กจูนให้อ่านอุทาหรณ์สอนใจหญิงฉบับหนึ่ง ในเพจบันทึกของตุ๊ด ที่มีคุณช่าเป็นเจ้าของเพจ เรื่องราวที่เพื่อนแท็กก็คือ คุณช่ามีเพื่อนคนหนึ่ง ผู้หญิงคนนี้อกหัก โดยที่แฟนไปมีคนอื่น แล้วก็เอาแต่กล่าวโทษตัวเองโน่นนี่นั่น จนเพื่อนคุณช่าอีกคน พี่กอล์ฟได้พูดเตือนสติขึ้นมาว่า

            “วันนี้มึงไม่ต้องคิดว่าตัวเองผิด ไม่ต้องขอโทษใคร เพราะวันหนึ่งมึงต้องมีคนให้ต้องขอโทษแน่ๆ อยู่แล้วหนึ่งคน ก็คือตัวมึงเอง วันหนึ่งมึงจะเหมือนกู มึงจะมองไปในอดีต แล้วรู้สึกว่า กูจะพังขนาดนั้นไปทำไมวะ แม่งจะน่าสงสารจนมึงจะอยากขอขมามันเลยแหละ ดูแลตัวเองเหอะมึง มีแต่ตัวมึงนี่แหละที่จะอยู่กับมึงจนตาย”

          อ่านจบจูนเหมือนเจอสเต็ปที่สามในวงจรความโกรธที่ตัวเองทำหายไปหนึ่งสเต็ป ใช่ค่ะ จูนขอโทษทุกคน ให้อภัยทุกคน แต่ลืมให้อภัยตัวเอง เหมือนเราไม่อนุญาตให้ตัวเองมีความรักเพราะกลัวจะทำร้ายกันและกันอีก จูนไม่ได้บอกว่า ต่อไปนี้ถ้าเราโกรธใคร ไม่ต้องเที่ยวไปขอโทษใครนะคะ ถ้าในส่วนที่เราผิดจริงๆ เราขอโทษเถอะค่ะ แต่ที่สำคัญไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น อย่าลืมให้อภัยตัวเอง กับบางคน จูนเข้าใจว่าไม่ง่าย เพราะตัวจูนเองก็ไม่ง่าย แต่จูนปล่อยแล้วค่ะ จูนให้อภัยตัวเองแล้ว เพราะคนเราไม่มีใครหรอกค่ะไม่เคยทำผิด ทุกอย่างทีผ่านเข้ามาในชีวิต มันคือการเรียนรู้ บางคนอาจคิดว่าก็เจอแต่เรื่องเดิมซ้ำๆ ก็สมควรที่จะให้ตัวเองได้รับการลงโทษ ประชดชีวิตเสียเลย แต่ลองคิดดูดีๆ ว่าแต่ละเรื่องที่ซ้ำ จูนมั่นใจว่า ไม่ได้ซ้ำเดิม 100% หรอกค่ะ รายละเอียดของเรื่องต้องเปลี่ยน ไม่แปลก ในเมื่อชีวิตต้องเดินไปข้างหน้า เราก็ยังต้องเจออะไรอีกเยอะ ฉะนั้น จูนถือว่า

          ทุกสิ่งที่เจอคือบทเรียนชั้นยอดเสมอค่ะ

             

แชร์เรื่องนี้
แชร์เรื่องนี้LineTwitterFacebook