อีกเรื่องของความรักที่ยากจะเข้าใจ

ชีวิตความรักของคนเรานี่มักจะมีอะไรแปลกๆ บางคนโดนแฟนไม่รัก ไม่สนใจ โดนทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจ  เหตุใดทำไมถึงต้องทน ?

นั่นอาจจะเป็นคำถามของคนที่อาจจะไม่เข้าใจว่า ทำไมเธอเหล่านั้นถึงยอมให้คนๆหนึ่งมากขนาดนี้ ฉันก็เป็นคนหนึ่งที่สงสัยมาตลอดว่า เธอทนได้ยังไงกับคนรักประเภทนี้ แน่นอนล่ะ ฉันยังไม่มีแฟน ฉันจึงไม่เข้าใจว่า "รัก"  ทำให้"คน" กลายเป็น "ควาย"  ได้ยังไง

ฉันเป็นคนประเภทหยิ่ง และคิดเสมอว่าตัวเองจะไม่ยอมให้ใครมาทำให้ร้องไห้ง่าย ๆ โดยเฉพาะผู้ชาย  ฉันไม่เคยมีแฟน

 จึงไม่รู้ว่า "รัก" สามารถเปลี่ยนแปลง คน ได้จริง !!!!!! 

ด้วยความที่เป็นคนหน้าตาและรูปร่างดีคนหนึ่ง  ทำให้รู้สึกว่าตัวเอง ฉันไม่สนใครหน้าไหนทั้งนั้น ไม่ได้ง่าย คิดจีบเล่น ฝันไม่เถอะ แน่นอนว่า น้องใหม่มหาลัย หน้าตารูปร่างดี จะต้องเป็นจุดสนใจ ของเหล่าผู้ชายแน่นอน โดยเฉพาะเด็กช่าง

มีหนุ่มแวะเวียนมาจีบมากมาย เรียกว่า ไปที่ไหน เป็นต้องมาหนุ่มมาจีบ มาทักตลอด เพื่อน ๆ มักอิจฉา และเคยยุอยู่เสมอ แต่ฉันก็เฉย ๆ เพราะ สนใจและตื่นเต้นกับการเป็นสวมหาลัยอยู่

แต่จุดเปลี่ยนก็ได้บังเกิดขึ้น เมื่อมีเด็กช่างคนหนึ่ง ซึ่งรู้จักกันก่อนหน้านี้ในวันปฐมนิเทศ  เค้าชอบฉัน แต่ตามแบบเด็กช่าง คือ เล่นๆ

พอมาเจออีกที ในวันเปิดการศึกษา เค้าจำฉันไม่ได้ แม้ก็ตอนมาสมัคร แต่งตัวเรียบร้อย มัดผมเปิดหน้า ไร้เครื่องสำอางค์  แต่ตอนนี้ ฉันเป็นสาวแล้ว ผมยาวที่เคยตรง ฉันดัดลอน หน้าที่ใสๆ ก็แต่งแต้มมากขึ้น ทาแป้งพัพ กรีดอายไลเนอร์ ปัดแก้มบางๆ ก็ต้องดูดีขึ้นกว่าไม่แต่งอยู่แล้ว

แน่นอน เค้ามาจีบฉันด้วยประมาณ คนนี้กุจองแล้ว เที่ยวหึงหวงไปทั่ว ทั้งๆ ที่ฉันไม่ได้สนใจสักนิดเดียว  แถมเกลียดอีกตั้งหาก เด็กช่างมันเจ้าชู้นี่ค่ะ

แต่...... ไม่น่าเชื่อ เค้ามีความพยายามมากกกก ทำดีกับฉันทุกอย่าง เอาอกเอาใจ เสียสละ ดูแลฉันทุกอย่าง แม้ฉันจะวิ่งหนีแทบตาย แต่เค้าหาฉันเจอทุกครั้ง จนฉันปล่อยให้เค้า เดินตามฉัน โดยที่ไม่ไล่ เพราะสงสารในความพยายาม

หลายคนที่มหาลัยเริ่มคิดว่าเราสองคนเป็นแฟนกัน ฉันเริ่มไม่พอใจ เพราะคิดว่า ฉันไม่ได้เป็นอะไรกับเค้า เลยไล่ไปอีก ก็ยังเหมือนเดิม เค้ายังทำมามอง และคอยมาหึงหวงเช่นเดิม

แต่มีเหตุการณ์ ที่ทำให้ฉันใจอ่อน คือ เค้ามาช่วยเหลือฉันในยามที่ฉันต้องการ ทำให้ฉันรู้สึกดีกับเค้ามาเรื่อยๆ จนกลายเป็นความรักในที่สุด จนเลยไปถึงขั้น ได้เสียกัน

ความรักของฉันกับเค้าเป็นอะไรที่หวานมาก หลายคนอิจฉาเค้าที่ได้ฉันเป็นแฟน ฉันมีความสุขกับรักนี้มาก จนไม่ฟังอดีต คำเตือนของเพื่อนเค้า และคนอื่นที่หวังดีเลย เค้าทำให้ฉันรู้ว่า เค้าเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อฉันมาตลอด

ผ่านไป 1 ปี รักของเราก็ยังดี แต่อีกสักพัก เค้าเริ่มหึงหนักมากขึ้น และฉันก็ไม่ยอมด้วย เพราะฉันไม่ได้ทำผิด ต่อมา ก็เริ่มมองผู้หญิงคนอื่น ทั้ง ๆ ที่อยู่กับฉัน ต่อหน้าต่อตา ฉันได้แต่สบตา และหัวเราะ แต่ในใจก็คิดบ้างว่า กุอยู่มึงไปมองใครอีกว่ะ

เราทะเลาะกันมากขึ้น ทะเลาะกันเบื่อเลย ฉันเริ่มระแวง และสงสัยมากขึ้น รางสังหรณ์ฉันแม่นมาก จึงทำให้กลายเป็นคนหวาดระแวงง่ายๆ เค้าเริ่มออกห่างฉันเรื่อย ๆ อ้างนู้นอ้างนี่ ฉันพยายามหาช่องกลาย แต่เค้าก็ไหลจนได้

ฉันจึงลองดูในประวัติ Msn ของเค้า แน่นอน เจ็บปวด เค้าคุยกับผู้หญิงคนอื่น ฉันร้องไห้ และถามว่า ทำไม เค้าโกรธ และว่าฉัน หาเรื่องเสียใจทำไมล่ะ ฉันอึ้ง และร้องไหลไม่หยุด สุดท้ายฉันก็ต้องให้อภัย เพราะทำไงได้ รักแล้วนี่

เราคุยโทรศัพท์กันน้อยลง อ้างตลอด แน่นอนเค้าคุยกับคนอื่น ผู้หญิงคนนั้น จะสนไร จีบโทรตอนไหน จะสงสัยไร หรืออาจจะรู้ เพราะเป็นรุ่นน้องในคณะ แต่คนละสาขา

หลายอย่างเปลี่ยนไป จนกลายเป็นความเฉยชา เค้าขอเวลาอยู่คนเดียวพอลืมเรื่องแย่ๆ ของเรา ฉันพอจะเดาได้ว่า คงไม่นานที่ต้องเลิกกัน

เค้าหายไปโดยที่ไม่ติดต่อกัน ทั้ง ๆ ที่ฉัน พยายามโทร เค้าก็พยายามวาง เหตุผล คือ กลัวแม่รู้ เปล่าค่ะ เค้าพาสาวมาบ้านเค้าค่ะ (รู้ทีหลัง)

1 เดือน ที่ฉันถามความเราเลิกกันหรือยัง ฉันรอๆๆๆ จนสุดท้ายโทรไปอีก เค้าบอกว่า เลิกกันแล้ว แม่ไม่ชอบฉัน เป็นครั้งแรกที่ความหยิ่งหายไปในทันที ฉันเค้าคืนดี แต่เค้าไม่ยอม ฉันว่าง และทำใจ ร้องให้แบบไม่เหลือความอาย ฉันใช้เวลาอยู่หลายวัน แต่ฉันก็หยิ่งพอที่จะไม่แสดงความเสียใจต่อหน้าคนอื่น

1 อาทิตย์ เค้ากลับมา เชื่อไหม วินาทีที่เค้าโทรหาฉัน ฉันดีใจมากก แต่ตามมาด้วยความแปลกใจ คือ เค้ายอมทำทุกอย่าง  เพื่อจะเจอหน้าฉัน ยอม รอฉันได้ ในเวลา นานๆ จนฉันอดสงสัย ไม่ได้ 

พอมาอีกวันเค้าก็หายไปอีก ไม่โทรหา ฉันเสียใจ จนสุดท้าย ฉันไปบอกเลิก เค้าไม่มีวี่แวว สนใจอะไรเลย ฉันยิ่ง เสียใจ แต่.... หลังจากนั้น เค้าก็มีแฟนใหม่ ฉันแย่มากก น้อยใจว่า ทำไม เค้ามีเร็วเหลือเกิน แฟนใหม่เค้าก็มายุ่ง วุ่นวาย กับฉันเสมอ

ฉันเจ็บแต่ก็ทำเป็นหยิ่ง ปล่อยให้เค้าแอบมอง นินทา ยังไง ก็ตามใจ ฉันแอบมองดูเค้าทั้งในรูป และตัวจริง มันเป็นสุขและเศร้าในเวลาเดียวกัน หลายครั้งที่ เพื่อนมาบอก ว่าเจอเค้ากับคนนั้น ยิ่งสร้าง ความทรมานแก่ฉันเพิ่มขึ้นอีก

แต่ฉันผ่านมาได้ แบบเจ็บปวดเช่นกัน แต่ปัจจุบัน ถึงฉันจะมีแฟนใหม่แล้ว แต่ฉันก็ยังแอบคิดถึงแฟนเก่าเสมอ แต่ฉันไม่มีวันกลับไปรักเค้าได้อีกแล้ว เพราะฉันจำ ตอนนี้ ถึงแม้ฉันจะรู้ว่า ทำไมคนเราต้องเสียใจ และทนกับความรัก ให้กับคนที่ไม่รักเรา ฉันรู้แล้วค่ะ ว่าทำไม และฉันไม่สามารถบอกได้ว่า เพราะอะไร คนที่ได้สัมผัสเท่านั้นที่รู้ และฉันก็ไม่อยากให้สาวคนไหน เจอแบบฉัน

จงอย่าหยิ่ง ทะนงว่าตัวเอง เก่งแล้ว กับความรักเพราะสุดท้าย คุณ นั่นแหละ ที่จะจนมุม จนหาทางออกไม่เจอ แบบฉัน!!! !!!!