แง่คิดจาก "กอล์ฟ ฟักกลิ้ง ฮีโร่" เกี่ยวกับ โลกทั้งใบในกระเป๋าของ "ชูใจ" ที่คนอ่านต้องซึ้งตาม!
ใครติดตามคุณพ่อสายฮิปฮอปชื่อดังของเมืองไทย "กอล์ฟ-ฟักกลิ้ง ฮีโร่" หรือ "ณัฐวุฒิ ศรีหมอก" ในเฟสบุ๊ค หรืออินสตาแกรม มักจะเห็นข้อคิดการเลี้ยงลูกสาว "น้องชูใจ ณอร ศรีหมอก" ในแง่มุมดีๆ และสามารถนำมาปรับใช้ได้อยู่เสมอ
แม้การถ่ายทอดข้อความจากพ่อถึงลูกสาว จะอัดแน่นไปด้วยข้อความยาวๆ แต่เชื่อได้ว่าทุกตัวอักษรที่ออกมานั้น กลั่นออกมาจากความรู้สึกที่แท้จริงของพ่อกอล์ฟอย่างแน่นอน
ทุกข้อความบ่งบอกว่า "กอล์ฟ ฟักกลิ้ง" เป็นคุณพ่อที่ละเอียดอ่อน ช่างสังเกต เข้าใจความรู้สึก สนใจโลกใบเล็กๆ ของลูกสาวเป็นอย่างดี
และล่าสุด พ่อกอล์ฟ ได้ออกมาแชร์เรื่องราวสุดซึ้งของ "น้องชูใจ" เกี่ยวกับจินตนาการหนูน้อยวัย 4 ขวบ ที่เชื่อได้ว่า คุณพ่อคุณแม่หลายคนอ่านแล้ว ต้องซึ้งตาม แล้วกลับมาย้อนคิดถึงเรื่องราวตัวเองและลูกๆ แน่ โดยมีข้อความดังนี้
ชูใจมักมีกระเป๋าของเธอพกติดตัวไปไหนมาไหน ในกระเป๋าใบนั้น เธอจะเก็บขนมของเธอเอาไว้ ลูกอม ช๊อคโกแลต บิสกิตสอดไส้ ใดๆก็ตามแต่ที่จะมีหีบห่อพอจะใส่กระเป๋าได้ เธอจะนำขนมเหล่านั้นใส่กระเป๋าสะพายเอลโม่สีแดงเต็มอัตราจนตุง สะพายออกจากบ้านประจำ ประหนึ่งแหล่งเก็บเสบียงกรังยามโหยหิว ชีวิตขาดรสหวานเมื่อใดก็จะแอบเปิดกระเป๋าหยิบขึ้นมากินทีละชิ้น เหมือนกลัวมันหมด
ผมแอบเห็นพฤติกรรมนี้มานาน แรกๆ ก็ได้แค่เตือนว่าพกไปได้ แต่ต้องกินเป็นเวลา ซึ่งลูกก็ปฏิบัติตามอย่างดี จะกินขนมในกระเป๋าก็ต่อเมื่อได้รับอนุญาต นานๆไปเข้าผมชักรู้สึกว่ากระเป๋าสีแดงใบนี้มันเกะกะ
วันหนึ่งขณะที่ไปทำงานที่ห้างแห่งหนึ่ง รถของเราสามารถจอดให้ลงได้แค่อึดใจเพราะมีรถคันอื่นมาจ่อหลัง ความชุลมุนทำให้เรารีบลงรถ แต่ชูใจไม่ยอมลงเพราะหากระเป๋าสีแดงไม่เจอ เธอร้องงอแงหากระเป๋าขนม
นาทีนั้นผมดุลูกว่า "จะอะไรนักหนากับเรื่องขนม ไม่ได้พกไปด้วยมันจะเป็นอะไร ใส่โลกไว้ทั้งใบไว้หรือไง หนูจะบ้าของกินเกินไปแล้วนะ"
ลูกหน้าเจื่อน ขณะนั้นด้วยความเร่งรีบผมก็ไม่ได้รู้สึกอะไรนอกจากต้องรีบพาลูกลงรถก่อนจะโดนบีบแตรไล่
นับตั้งแต่นั้นผมก็ไม่เห็นลูกสะพายกระเป๋าสีแดงใบโปรดอีกเลย กอปรกับงานที่ยุ่งมากทำให้ช่วงนั้นผมกับลูกไม่ได้คุยกัน เลยไม่ได้ถามไถ่ถึงการเลิกพกกระเป๋า
วันหนึ่งในขณะที่พอมีเวลาว่าง ผมพาครอบครัวไปทานอาหารที่ร้านเบเกอรี่แห่งหนึ่ง ปกติแล้วชูใจจะชอบกินเค้กร้านนี้ กินทีไรก็จะบอกว่า ป๊ะป๋าๆ โตขึ้นหนูอยากเป็นนักกินขนม แล้วรีวิวขนมเค้กให้ผมฟัง
วันนี้เธอสั่งเค้กมากินตามปกติ ผมเห็นเธอกินเงียบๆเลยชวนคุยว่าไหนรีวิวขนมเค้กนี้ให้ป๊ะป๋าฟังหน่อยซินักชิม
"หนูไม่อยากเป็นนักกินขนมแล้ว โตขึ้นหนูจะเป็นยูนิคอร์น" เธอบอกไปกินไป
"ทำไมล่ะ" ผมซัก
"หนูพกขนมไปชิมไม่ได้แล้วนี่ หนูกลัวป๊ะป๋าดุ"
นาทีนั้นผมเกิดบางอ้อและอยากตบปากตัวเอง สาเหตุที่ลูกชอบพกขนมหลากหลายแบกไปไหนมาไหน แท้จริงแล้วนั่นไม่ใช่ความตะกละตะกลามขาดขนมไม่ได้ แต่เธอคงเข้าใจไปเองว่านี่คือเส้นทางสู่ฝันการเป็นยอดนักกินขนมของเธอ แม้จะฟังดูว่ามันเป็นอาชีพที่ดูไม่มีจริงในภาษาของเด็ก แต่ในความเป็นจริง สิ่งนี้อาจต่อยอดให้เธอกลายเป็นนักทำขนม ยูทูบเบอร์ของกิน ครีเอทีฟรายการอาหาร หรืออื่นๆอีกมากมายที่เธอมีความสุขที่จะทำ
.. และคำพูดของผมไม่กี่คำ เพิ่งทำลายฝันของเธอไป
ผมรีบเข้าไปกอดและขอโทษลูก ผมบอกเธอว่าผมเข้าใจแล้วว่ากระเป๋าใบนั้นสำคัญกับเธอ ขอโทษที่ป๊ะป๋ามองว่ามันเป็นเรื่องไร้สาระ ทั้งที่จริงๆสาระของคนเราต่างอยู่ที่หัวใจของใครของมัน
ชูใจน้ำตาซึม เป็นครั้งแรกที่ผมเห็นเธอร้องไห้ในลักษณะนี้ คือน้ำตาไหลอาบแก้ม แต่ไม่มีเสียงร้อง
.. เหมือนมันเป็นเรื่องที่เธอเก็บไว้ ไม่กล้าร้อง กล้าพูด จนเอ่อล้นออกมาทางดวงตา
นี่เป็นบทเรียนครั้งสำคัญมากในชีวิตการเป็นพ่อของผม เรามักดูถูกจินตนาการน้อยๆของเด็กว่ามันเล็กมากจนไม่มีสาระ แต่แท้ที่จริงแล้วสาระคือความสุขต่างหากที่หัวใจของลูกพึงจะมี ในอนาคตจะมีอาชีพอีกมากมายที่พ่อแม่อย่างเราคิดไม่ถึงว่าโลกนี้จะมีได้ เพราะในวันนี้ แรปเปอร์ ยูทูบเบอร์ นักแคสท์เกม ไปจนถึงนักกินก็ปรากฎเป็นอาชีพบนโลกนี้แล้ว
การเอาความเป็นผู้ใหญ่ ครอบตัดขอบจินตนาการของเด็ก บางครั้งนั่นอาจเป็นความไร้สาระที่แท้จริง
จนถึงทุกวันนี้ ผมก็ยังไม่เห็นกระเป๋าสีแดงใส่ขนมของลูกใบนั้นอีก แต่ผมไม่เคยดุลูกอีกเลยทุกครั้งที่เธอเอาตุ๊กตายูนิคอร์นขึ้นรถ ใครจะรู้ โตไปลูกผมอาจจะเป็นนักวาดการ์ตูนยูนิคอร์น เป็นกราฟฟิติสท์พ่นสตรีทอาร์ทรูปยูนิคอร์น หรือเป็นคนสวมชุดมาสคอทยูนิคอร์น
พ่อกับแม่มีชีวิตเลี้ยงเธอได้จนสิ้นอายุขัย แต่สิ่งที่เธอทำด้วยความรักจะอยู่กับเธอตลอดไป
นั่นทำให้บางครั้งผมยังคิดถึงกระเป๋าเอลโม่สีแดงใบนั้น ใครจะรู้ว่าสำหรับลูกสาวของผม
.. ข้างในนั้นเธอใส่โลกทั้งใบของเธอไว้จริงๆ
อัลบั้มภาพ 61 ภาพ
