แชร์ประสบการณ์ลดน้ำหนักแบบไม่พึ่งยา เปลี่ยนจากหมีถึกๆ เป็นสาวเอวบางใน 3 เดือน

ในปัจจุบันปัญหาโรคอ้วน เป็นปัญหาด้านสุขภาพอันดับต้นๆ ของคนไทย เนื่องจากเมนูคาว หวานต่างๆ ในปัจจุบันมีความหลากหลาย มีรสชาติที่อร่อย แต่ก็แลกมากับแคลลอรี่ ไขมัน และน้ำตาลในปริมาณสูง และนอกจากปัญหาน้ำหนักตัวแล้ว ยังเป็นสาเหตุของโรคอื่นๆ เช่น ความดัน เบาหวาน

เพื่อหลีกเลี่ยงอาการเจ็บป่วยต่างๆ จากเรื่องน้ำหนักตัวแล้ว วันนี้ ในบ้าน จะมาแชร์ประสบการณ์การลดน้ำหนักตัวของคุณ Duangkamon Yotnuan ด้วยวิธีง่ายๆ ภายใน 3 เดือน ที่เปลี่ยนจากหุ่นใหญ่ๆ กลายเป็นหุ่นสุดสลิม ลองไปชมกันได้เลยครับ

ในที่สุดเราก็ทำได้ จากหมีถึกๆ กลายเป็นสาวน้อยเอวบาง ด้วยวิธีง่ายๆ ภายใน 3 เดือน
สวัสดีค่ะเพื่อนๆ ทุกคน เราชื่อติ๊กนะคะ เป็นครั้งแรกที่ตั้งกระทู้ยาวๆ ผิดพลาดประการใดก็ขออภัยด้วยนะคะ เราเป็นแฟนพันทิปและสิงอยู่ในพันทิปมาหลายปี ความฝันอย่างนึงคืออยากจะมาตั้งกระทู้รีวิวการลดน้ำหนักของตัวเองให้ทุกคนได้อ่านบ้าง เลยเริ่มต้นลดๆเลิกๆมาหลายครั้งมาก ล้มเหลวมาจนเบื่อ

จนมาถึงจุดที่ อายุล่วงเลยมา 33 ปี เริ่มรู้สึกว่าชั้นปล่อยตัวเองให้อ้วนขนาดนี้ได้ยังไง มีแต่คนทักว่าท้องรึเปล่า มีคนมาเสนอขายคอสลดน้ำหนักบ้าง อาหารเสริมบ้าง แต่เราไม่สนใจทางนี้ค่ะ ยังคิดว่าการออกกำลังกายและคุมอาหาร เป็นวิธีที่ดีที่สุด แค่เราต้องลงมือทำแบบจริงๆ จังๆ สักที

เอาล่ะค่ะ มาเริ่มกันเลย เราเป็นคนที่โครงสร้างใหญ่เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว เอวพอมีบ้างเล็กน้อย แต่แขน ขา สะโพกใหญ่บึ้ม!!! เลยทำให้ดูตัวใหญ่เข้าไปอีก

 

รูปนี้ตอนเรียนปี 4 น้ำหนัก 75 อ้วนที่สุดในชีวิต และเราก็อ้วนมาเรื่อยๆ จนถึงไกล้วันรับปริญญา เราอยากใส่ชุดครุยแบบสวยๆ เลยเริ่มลดโดยวิธีการอดอาหารค่ะ กินน้อยมากๆ วันนึงแทบไม่ถึง500แคล

ผลคือน้ำหนักลดลง 12 กิโลภายใน 1 เดือน โดยที่เราไม่ออกกำลังกายเลย ถือว่าภารกิจสำเร็จ แต่!!ไม่แนะนำให้ทำแบบนี้นะคะ เพราะหลังจากเสร็จสิ้นการรับปริญญา เราก็กลับมากินปกติ และอาจจะเกินกว่าปกติด้วยซ้ำ โย่โย่สิคะ รออะไร ระบบเผาผลาญพังค่ะ

น้ำหนักดีดขึ้นมา เกือบ 75 อีกรอบ และในเวลาหลายปีเรายังลดๆ เลิกอยู่หลายครั้ง ใช้วิธีอดเหมือนเดิม แต่รอบนี้มันไม่ง่ายแล้ว ด้วยอายุ และระบบเผาผลาญที่มันพัง อ้วนๆ ผอมๆ จนท้อแท้แต่ดีที่เราไม่เคยลดโดยการใช้ยา เราแอนตี้กับยาพวกนี้มาก

ในช่วงอายุ 25-30 ปี เราพยามดูแลตัวเอง พยามคงน้ำหนักไว้ ไม่ให้เกิน 70 กิโล ออกกำลังกายบ้างหลุดบ้าง กินหนักบ้าง วนๆ ไป เดี๋ยวอ้วนเดี๋ยวผอม เป็นอยู่แบบนี้ จนกระทั่ง!!!!!

 
ผ่ามมมมมม!!!!!! พออายุเลยเลข 3 มาเท่านั้นแหล่ะค่ะ น้ำหนักมันก็พุ่งพรวดๆหยุดไม่อยู่ ทะลุ 70 ไปโดยง่ายดาย

แขน ขา เหนียงมากันพร้องเพรียง กินน้อยๆแบบที่เคยทำก็ไม่ได้ผล พอกลับมากินปกติ เราก็กลายร่างเป็นหมีถึกๆทันที คิดแล้วเศร้า…………

เราเคยคิดว่า เอาวะ!!! ลองอีกสักตั้ง และครั้งนี้ตั้งใจว่า มันจะเป็นการลดน้ำหนักครั้งสุดท้ายของเรา เราจะไม่ยอมอ้วนไปจนแก่

 

เราเริ่มจริงจังเมื่อปลายๆ เดือนเมษายน เรื่มหาข้อมูลจากเพื่อนๆในพันทิปบ้าง ในยูทูปบ้าง กูเกิลบ้าง เอามาปรับๆ ให้เหมาะกับบริบทของเรา ด้วยความที่เราอยู่ชนบท ไม่มียิม ไม่มีฟิตเนส เราเลยเริ่มต้นออกกำลังกาย ง่ายๆ ด้วยการวิ่งจ้อกกิ้ง เดินเร็ว ตามถนนในหมู่บ้าน

พยามให้ได้วันละ 1 ชั่วโมง แรกๆ นี่ 5 นาทีก็เหนื่อยโฮกๆ แล้ว แต่เราไม่ท้อ พยามต่อไปเรื่อยๆ จนเริ่มเดิน วิ่งได้นานขึ้น เวทบ้างนิดหน่อยตามคลิปต่างๆในยูทูป เพราะช่วงนี้เราจะเน้นคาดิโอเพื่อรีดไขมันออกก่อนพอถึงระดับนึงแล้วเราตั้งใจจะเวทสร้างกล้ามเนื้ออย่างจริงจังต่อไป

 
อุปกรณ์ที่เราใช้ออกกกำลังกาย ก็ง่ายๆ บ้านๆ ไม่จำเป็นต้องไปยิม เราก็สามารถออกกำลังกายได้ แค่ต้องมีวินัย และ หาข้อมูลในการออกกำลังกายที่ถูกวิธีให้มากๆ หน่อย

 

 นอกจากออกกำลังกายแล้ว เรื่องอาหารเราก็ปรับใหม่หมด ทำอาหารกินเอง เริ่มด้วยการทำข้าวกล่องไปทานที่ทำงาน พยามทำให้คลีนๆ เข้าไว้ ส่วนมื้อเช้าเราจะทานข้าวปกติ บางวันก็เป็นนมต้มกับข้าวโอ๊ต มื้อเย็น ก็ทานพวกโปรตีน อกไก่ย่าง ปลานึ่ง อะไรทำนองนั้น แต่เราจะงดแป้งในมื้อเย็น งด มัน หวาน เค็ม ของทอด น้ำหวาน ของหวาน เราทานบ้างนานๆ ครั้ง น้อยๆ พอให้ร่างกายไม่โหยหาจนเกินไป

โฉมหน้าข้าวกล่องน้อยๆ ของเรา น่าทานมั้ยเอ่ย

หลังจากที่ทำแบบนี้มาได้ประมาณ 3 เดือน น้ำหนักเราก็ค่อยๆ ลดลงมาเรื่อยๆ สัดส่วนก็ค่อยๆ ลดลงมา
จากเอว 30 เหลือ 27
สะโพก 42 เหลือ 39
ต้นขา 26 เหลือ 24
ต้นแขน 13 เหลือ 12
น่อง 15 เหลือ 14
เรียกได้ว่าลดลงทุกส่วน
หน้าอกก็ลดลงไป 3 นิ้ว ด้วยนะเออ
และแล้ว เราก็กลับมาเป็นคนหุ่นปกติ อาจจะไม่ได้ลดลงเยอะมาก แต่ก็ลดลงบ้าง ไขมันที่ต้นขายังย้วยๆ แต่พุงกลมๆที่ดูเหมือนคนท้องก็ เริ่มแบนราบ และเราหวังจะมีซิกแพคในขั้นตอนต่อไป

 

หน้าที่เคยกลมๆ ก็เริ่มได้รูปขึ้น คอยาวขึ้น ไหปลาร้าเริ่มโผล่ คือดี คือฟิน ถ่ายรูปแล้วรู้สึกสวย

 

ตอนนี้เราหุ่นดีขึ้น ร่างกายแข็งแรงขึ้นมาก หน้าตาสดใส ใส่เสื้อผ้าได้ดูดีขึ้น มีความสุข เราพอใจกับรูปร่างของเราในระดับนึงแล้ว แต่เราจะไม่หยุดแค่นี้ เราจะพยามต่อไป จะไม่กลับไปอ้วนอีก

 

สุดท้ายนี้เราก็ขอเป็นกำลังใจให้กับทุกๆ คนที่พยามจะลดน้ำหนัก ลดความอ้วน หรืออะไรก็แล้วแต่ จงอย่าท้อแท้ค่ะ อย่ากลัวที่จะเริ่ม การออกกำลังกาย และควบคุมอาหาร เราว่ามันเป็นวิธีที่ดีที่สุดแล้ว เราไม่พึ่งยา ไม่พึ่งอาหารเสริมใดๆ เราก็สามารถมีหุ่นที่เราพอใจได้ ไม่ต้องเสียเงินแพงๆแลกกับทางลัดที่ไม่ยั่งยืน เราขอเสียเหงื่อให้กับการออกกำลังกาย และเสียเงินซื้อผักซื้อปลาดีกว่าค่ะ