แล้วไงต่อ ? เมื่อชีวิตมีผู้ติดตามกว่า 3 ล้าน "ซอฟ" ยูทูบเบอร์สาวช่อง Softpomz มีคำตอบ

Softpomz เป็นชื่อชาแนลของ "ซอฟ-โศภิษฐ์สกร โชติธนฤทธิ์"  ครีเอเตอร์สาวที่แจ้งเกิดจากการเริ่มต้นทำวิดีโอคอนเทนต์บน YouTube โดยคอนเทนต์แรกของเธอคือการทำหมวกให้น้องแมวในวันฮาโลวีน แต่นั่นก็เมื่อร่วม 10 ปีก่อน ซึ่งในตอนนั้นการเป็นยูทูบเบอร์ยังเป็นเรื่องใหม่หาก

ปัจจุบันซอฟมีทั้ง SoftpomzChannel รายการรีวิวสุดบันเทิงที่มีผู้ติดตามกว่า 3 ล้านคน และ SOFT TALK รายการ Podcastที่มีผู้ติดตามกว่า 5 หมื่นคน นั่นจึงพอจะสรุปได้ว่าจากสาวน้อยที่เริ่มทำคอนเทนต์ง่ายๆ บนช่อง YouTube ตั้งแต่สมัยยังเป็นนักศึกษา มาถึงตอนนี้เธอน่าจะกลายเป็นครีเอเตอร์ทรงอิทธิพลในโลกโซเชียลคนหนึ่ง แต่เราคำถามว่าหลังจากนี้บทบาทครีเอเตอร์ของเธอจะเป็นอย่างไรต่อไป รวมถึงในปัจจุบันมียูทูบเบอร์หน้าใหม่ผุดขึ้นรายวัน มันส่งผลอย่างไรต่อการงานของเธอ สาวซอฟที่แท้จริงแล้วไม่ซอฟมีคำตอบ

ชีวิตของผู้หญิงที่มีคนติดตามกว่า 3 ล้านคนเป็นอย่างไรบ้าง

ชีวิตยังคงเป็นปกติ ได้ทำในสิ่งที่ตัวเองชอบ เพราะมันไม่ได้หมายความว่าชีวิต หรือเซลล์ของเราจะเปลี่ยนไป เราไม่ได้มีอวัยวะอะไรเพิ่มขึ้น แต่เรามองว่ามันแลกมากับการที่เราต้องระมัดระวังตัวเพิ่มมากขึ้น เนื่องจากมีคนรู้จักมากขึ้น ทั้งในเรื่องดี หรือการที่จะต้องไม่ด่วนตัดสิน ด่วนสรุปหากเกิดเหตุการณ์ใดๆ ขึ้น เพราะทุกการกระทำของเราจะมีสิ่งที่ตามมา เนื่องจากเรามีผู้ติดตาม

เป็นยูทูบเบอร์มาร่วม 10 ปี อาชีพนี้เปลี่ยนแปลงอะไรในตัวคุณบ้าง

ต้องบอกว่าตอนที่ซอฟเริ่มทำคลิปลงยูทูบมันยังไม่มีอาชีพยูทูบเบอร์เลย เป็นยุคที่คนยังไม่เข้าใจการเข้าไปดูในยูทูบคืออะไร แต่ตอนที่เราเริ่มเราไม่ได้คิดว่ามันจะเป็นอาชีพ แต่เราคือเด็กคนนึงที่อยากเรียนนิเทศศาสตร์ แล้วเราก็มีความสุขในสิ่งที่เราทำ และเราก็รู้สึกว่าการที่เราทำวิดีโอ มันเหมือนเราได้ขัดเกลาตัวเองจากความรู้ที่เรียนมาตั้งแต่ปี 1 เพื่อไม่ให้มันหายไป เราเลยมีความสุขที่ได้ทำ

สำหรับซอฟคิดว่าเมื่อตัวเองเข้ามาเป็นยูทูบเบอร์แล้ว ทำให้เราโตขึ้น ถ้ามองฉากหน้าอาจคิดว่าไม่ต้องคิดเยอะ สบาย ไม่ต้องตอกบัตร แต่สิ่งที่เราเรียนรู้กับมันคือเราต้องรับผิดชอบตัวเองเยอะมาก พอไม่มีเครื่องตอกบัตร เราก็ต้องสร้างวินัยด้วยตัวเอง พอไม่มีกองเซ็นเซอร์ เราต้องทบทวนในสิ่งที่เราทำว่าเหมาะสมไหม ทำร้ายใครหรือเปล่า

เริ่มทำคอนเทนต์มาตั้งแต่สมัยเป็นนักศึกษา คุณรู้สึกว่าตัวเองสูญเสียอะไรไปบ้าง

ซอฟไม่ได้รู้สึกสูญเสีย เรารู้สึกว่าสิ่งที่เราทำเป็นสิ่งที่เรามีความสุขที่จะทำตั้งแต่แรกที่เราเริ่มต้นกับมันมา ถ้ามองกลับไปสมัยที่เราเริ่มทำคลิปลงยูทูบตอนนั้นซอฟยังเรียนมหาวิทยาลัยอยู่ ถ้าคนภายนอกมองอาจจะมองว่าเราไม่ได้เล่นกับเพื่อน หรือช้อปปิ้งกับเพื่อน เวลาที่เราจะได้พักเรากลับเลือกทำในสิ่งที่เราอยากทำ ทำคอนเทนต์ ทำคลิป ตัดต่อ หาไอเดีย แต่นั่นมันไม่ใช่ความทุกข์ ซอฟเลยไม่รู้สึกว่ามันเป็นการสูญเสีย หรือต้องแลกอะไรไป

ถ้าจะวัดความสำเร็จจากงานของตัวเอง คุณมีเกณฑ์การวัดจากอะไร

หลายคนมีหมุดของความสำเร็จคือยอดวิว แต่ในมุมมองส่วนตัวความสำเร็จไม่ใช่ยอดวิวเสมอไป บางครั้งมันคือคอนเทนต์ที่เราทำไปแล้วเรามีความสุขกับมันไหม อย่างน้อยพาร์ทนึงของเราอยู่ในนั้น แล้วสิ่งนั้นคนดูแฮปปี้ด้วยไหม ซึ่งการที่จะครบองค์ประกอบทั้งหมดนั้นมันไม่ได้หมายความว่ายอดวิวเยอะ เราอาจเคยเห็นคอนเทนต์ที่ยอดวิวเยอะ คนพูดถึงเยอะมากเลย แต่มันก็มีคนที่เข้ามาดูแล้วถามว่าอะไรอ่ะก็เยอะ

หรือบางครั้งครีเอเตอร์อย่างเราๆ ยอมทำทุกอย่างเพื่อให้ได้ยอดวิว แต่ถามว่าคอนเทนต์นั้เนเป็นตัวตนของคุณไหม เข่นอาจมีเทรนด์ช่วงหนึ่งที่คนนิยมเห็นรีแอคชั่นของการแกล้งกัน สวนตัวเราไม่สนับสนุนคอนเทนต์แบบนั้นสักเท่าไร แต่ก็จะมีผู้ติดตามจำนวนมากที่อาจจะเป็นเด็กๆ ที่ชอบความสนุก เขาอยากให้เราแกล้งทีมงาน หรือแกล้งแฟนของเรา เรารู้สึกว่าถ้าทำแล้วยอดวิวเป็นล้านเราก็คงไม่แฮปปี้ มันแลกไม่ได้กับความรู้สึกของแฟนเรา ทำไมเราต้องทำร้ายคนรอบข้างเราเพื่อให้ได้คอนเทนต์ เราว่าสิ่งเหล่านั้นมันไม่ค่อยยั่งยืน และสุดท้ายเราจะเสียตัวตนของเราเอง

สิ่งที่ไม่ง่ายสำหรับการเป็นยูทูบเบอร์คืออะไร

พอสรุปได้ว่าครั้งแรกที่เริ่มสนุกเสมอ มันคือความชอบ เหมือนเริ่มคบแฟน คิดถึงอยากคุยถึงตี 4 แต่ทำไปถึงจุดหนึ่งทุกความชอบเมื่อกลายเป็นความรับผิดชอบ ความรู้สึกของเราจะเปลี่ยน ฉันต้องทำคอนเทนต์อัพให้ได้ทุกวันจันทร์ อังคาร พุธ ต้องมีคอนเทนต์แบบนั้นแบบนี้ เพราะว่าความรับผิดชอบเป็นจุดวัดใจ หลายคนจึงรู้สึกว่าพอแล้ว ไม่ใช่ชีวิตของฉันเลย เขาอาจจะหยุด แต่สำหรับคนที่ไม่หยุด เขาก็จะไปต่อ แล้วถ้าเลยจากจุดนั้นแล้ว มันจะเหมือนไดัโผล่เหนือผิวน้ำขึ้นมาหายใจอีกรอบ ซึ่งเราจะได้เรียนรู้แล้วว่าเราจะจัดการสิ่งต่างๆ เหล่านั้นอย่างไร 

หลังจากผ่านเรื่องความรับผิดชอบมาแล้วจนเราปรับตัวได้ เริ่มมีคนติดตามเยอะขึ้น จากที่รับผิดชอบต่อตัวเอง มันก็จะกลายเป็นความรับผิดชอบต่อสังคม เป็นจุดวัดใจจุดที่สอง บางคนอาจจะรู้สึกว่าฉันทำอะไรไปคนด่าจังเลย ไม่ถูกใจ ฉันอยากทำแบบนี้ แต่สังคมก็ดราม่า เมื่อเราต้องรับผิดชอบต่อสังคม กรอบความคิดของเรามันต้องขยายขึ้น

ไม่ใช่แค่ความสุข ทำตามแพชชั่นของตัวเองอีกแล้ว แต่เราต้องคิดถึงหลายๆ ส่วนว่าเราอยู่กับสังคม นี่ก็เป็นอีกจุดที่หลายคนไม่ไปต่อเพราะคิดว่ามันยากเหลือเกิน ก็หยุดไปอีก แต่ก็จะมีอีกคนที่มองว่านี่คือโอกาสการเติบโตของชีวิต นี่คือสิ่งที่เห็นและเกิดขึ้นกับตัวเองเหมือนกัน

สำหรับซอฟนั้นเลยจุดเรื่องการรับผิดชอบต่อสังคมมาแล้ว ซึ่งซอฟขอเรียกว่า "มืออาชีพ" เพราะเราทำงานกับตัวเอง ทีมงาน เราต้องบาลานซ์กับคนที่ติดตามด้วย รวมถึงชีวิตอื่นๆ ของเราด้วย ดีเทลเยอะขึ้นด้วย 

คุณมองเห็นการเปลี่ยนแปลงของคนในแวดวงยูทูบเบอร์อย่างไรบ้าง

ในอนาคตจะมีความวาไรตึ้มากขึ้นในสังคมยูทูบเบอร์ เราจะเห็นกลุ่มวิชา เมื่อก่อนเราจะเห็นกลุ่มฟังเพลง ร้องเพลง เมนท์ แล้วจบ อนาคตเราจะเห็นกลุ่มคอนเทนต์ใหม่ๆ ที่เกิดขึ้นอีกไม่ว่าจะเป็นเรื่องการศึกษา อสังหาริมทรัพย์ และเชื่อว่าเทรนด์ผู้ติดตามจะไม่ใช่ความแมสแล้ว แต่มันจะเฉพาะกลุ่มมากขึ้น แล้วแต่ว่ากลุ่มเล็ก กลุ่มใหญ่ พฤติกรรมผู้บริโภคจะเปลี่ยนคือเขาจะไม่เสียเวลานั่งดูอะไรที่เขาไม่โดนใจ ทำให้เรามีคอมมูนิตี้ที่เหนียวแน่นมากยิ่งขึ้น

แล้วอย่างที่บอกคือยอดวิวไม่ใช่ความสำเร็จของคอนเทนต์ แต่คอนเทนต์ที่เราทำนั้นใครได้ดูต่างหากคือความสำเร็จ บางครั้งคนดูล้านคนไม่เท่ากับคนดูแสนคนแต่ถูกคน

สิ่งที่จะทำให้อาชีพยูทูบเบอร์ล้มเหลวคืออะไร

ความรับผิดชอบ มันแตกได้เยอะมาก ทั้งกับตัวเอง สังคม เห็นหลายคนที่หายไปหรือเติบโตไม่ได้อย่างที่ตัวเองต้องการ มันก็มีเรื่องความมีวินัยด้วยเหมือนกัน อีกคีย์เวิร์ดคือความสม่ำเสมอ สำคัญมาก

เด็กรุ่นใหม่อยากเป็นยูทูบเบอร์ สำหรับในจุดที่เรายืนอยู่ เราอยากบอกอะไรกับพวกเขา

เรามีความสุขนะที่เห็นเด็กรุ่นใหม่มีความฝัน เรารู้สึกว่าเด็กรุ่นใหม่กล้าฝันมากกว่ารุ่นเราอีก ยุคเรายังไม่กล้าคิด คิดต่างก็โดนดุ สำหรับทุกความฝันอยากชวนคิดมากกว่าว่าเราเห็นแง่ที่สวยงามของเขา เราอย่าลืมเปิดใจเรียนรู้ในสิ่งที่ไม่สวยงามด้วย เพราะไม่ใช่แค่อาชีพนี้เท่านั้น แต่อาชีพอื่นอย่างเช่นแอร์โฮสเตส โอ้ยเขาสวยจังเลย อยากเป็น แต่มันก็มีอีกพาร์ทนึงที่เหนื่อยและหนักต้องขัดเกลาตัวเอง เพื่อให้ถึงปลายทาง เราอยากให้เด็กๆ เปิดใจว่าทุกอย่างที่เห็นว่าสวยงาม ง่าย มันไม่ได้เป็นแบบนั้นเสมอไป มันอาจมีระหว่างทางที่เราต้องพิสูจน์ตัวเองเยอะมาก เมื่อถึงเส้นทางตรงนั้นไม่อยากให้โยนทิ้งเขาง่ายๆ เพียงเพราะไม่เห็นว่ามันง่ายอย่างที่คิดเลย