เรื่อง “ทิ้ง” “เก็บ” “ทิ้งแต่เก็บ” ของ “เต๋อ นวพล” ผู้กำกับ “ฮาวทูทิ้ง” ที่จัดบ้านทุกปี

ใครที่ได้ชมภาพยนตร์เรื่อง “ฮาวทูทิ้ง ทิ้งอย่างไรไม่ให้เหลือเธอ” ของผู้กำกับ "เต๋อ -นวพล ธำรงรัตนฤทธิ์" แล้วคงเกิดความรู้สึกหลากหลาย แต่ Sanook Home ไม่ได้มาพูดถึงเรื่องเหล่านั้น เพราะเราขอแตะเรื่องราวเริ่มต้นของหนังเรื่องนี้สักนิดนั่นคือเรื่อง “ทิ้ง “  “เก็บ” “ทิ้งแต่เก็บ” จัดบ้าน ซึ่งได้พูดคุยกับเจ้าของบทและผู้กำกับอย่างเต๋อ นวพลโดยตรง มาดูกันว่าเมื่อเขาจัดบ้านทุกปี ความหมายของที่ทิ้ง ของที่เก็บ ของที่ทิ้งแต่เก็บ และมีอะไรที่เต๋อจะทิ้งและเก็บไว้ในปีนี้บ้าง

>> ฮาวทูทิ้ง: หรือมนุษย์ถูกกำหนดเอาไว้ว่า ไม่สามารถลบทิ้งความทรงจำได้? (รีวิวติดสปอยล์)

ความหมายของที่ “ทิ้ง” ของคุณคืออะไร

ของที่ทิ้งสำหรับผมคือบทเรียน เหมือนเราได้เรียนรู้จากสิ่งเหล่านั้นแล้ว ถ้าเป็นคนก็อาจเป็นคนที่เราผ่านการเจอ มันเหมือนจะทิ้ง แต่จริงๆ มันยังอยู่ และมันเป็นบทเรียนให้เรา

ความหมายของที่ “เก็บ” ของคุณคืออะไร

ของที่ยังต้องเรียนรู้ และช่วยกันเรียนรู้ต่อไป อาจเป็นของที่เราใช้อยู่ในชีวิตประจำวัน หรือเรายังไม่เข้าใจมันซะทีเดียว ของนั้นมันก็ยังต้องอยู่ ของบางอย่างเราทิ้งไม่ได้ เพราะเราต้องใช้ หรือเรายังไม่เข้าใจมันถ่องแท้ ถ้าวันหนึ่งเราเข้าใจมันเราอาจจะทิ้งมันก็ได้ เพราะผมเชื่อว่าในท้ายที่สุดสิ่งที่ดีที่สุดคือการที่เราว่างๆ ปล่อยๆ ไม่มีอะไรอยู่

ความหมายของที่ “ทิ้งแต่เก็บ” ของคุณคืออะไร

คล้ายกับตอนทิ้ง มันคือปกติ ต่อให้เราวางอะไรไป มันก็ยังอยู่ๆ ดี

มีของอะไรบ้างที่ทำให้คุณรู้สึก Spark Joy เสมอ

ของที่เป็นจุดเปลี่ยนของเรา เช่นเราเคยใช้กล้องนี้ถ่ายงานชิ้นแรกของเรา หรือกระดาษแผ่นนี้เคยถูกใจเราตอนสอบเข้ามหาวิทยาลัย หรือบางอย่างเป็นของที่ทำให้เรานึกถึงสิ่งที่เราเคยทำผิดกับคนอื่นก็ได้ สำหรับผม Spark Joy มันคือการทำให้เราทบทวนได้มากกว่า

ปีนี้คุณจัดบ้านไปหรือยัง แล้วความคิดของคุณเปลี่ยนไปจากปีก่อนๆ หรือเปล่า

เพิ่งเริ่มจัดไป แต่ยังจัดไม่เสร็จ เพราะติดโปรโมทหนัง แต่ถ้ามีเวลาจะจัดบ้านเรื่อยๆ อยู่แล้ว จัดบ้านทุกปีความคิดไม่ได้เปลี่ยนไป แต่รู้สึกว่ามันยากขึ้นเรื่อยๆ เพราะรู้สึกว่ามันเหลือของที่จะทิ้งยังไง เพราะที่ผ่านมาเราคัดออกไปเรื่อยๆ จนคิดว่าหรือว่าเราต้องเก็บเอาไว้ มันอาจไม่ต้องทิ้งทั้งหมด

อะไรคือของที่ทิ้งไปล่าสุด

พวกหนังสือที่จริงๆ เราชอบมันมาก แต่ไม่ได้อ่าน เลยเริ่มพยายามหาทางทิ้งมัน อาจจะไม่ได้ทิ้งไปเลย แต่อาจจะเปลี่ยนเจ้าของใหม่ให้มากกว่า ของพวกนี้ยากจริงๆ เพราะไม่ได้ทิ้งแล้วหายไป เราต้องคิดว่ามันควรจะไปอยู่กับใคร แต่มันเป็นหนทางที่จัดการได้

ล่าสุดที่จัดบ้านเจอของอะไรที่ทำให้เกิดความรู้สึกกับมันมากกว่าชิ้นอื่น

เจอชิ้นงานสคริปต์หนังยาวเรื่องแรก แล้วนี่มันปีที่ 8 แล้ว ผมทำหนังแบบปีต่อปี แล้วเจอสคริปต์หนังยาวเรื่องแรกมันยาวมาก หนังเรื่อง “ฮาวทูทิ้ง” มันจึงเหมือนหนังปิดไตรภาค เพราะสิ่งที่เราทำมันได้ถูกทำไปอย่างรวดเร็วใน 8 ปีนี้ เรารู้สึกว่ามันผ่านมานานแล้วจริงๆ ดีใจที่ตัดสินใจทำหนังเรื่องต่างๆ ที่ผ่านมา

คุณได้ลองจัดบ้านแบบ “มาริเอะ คนโดะ” ไหม

>> รู้จัก “มาริเอะ คนโดะ” ราชินีแห่งการจัดบ้าน ที่เชื่อว่าจะเปลี่ยนชีวิตให้ดีขึ้น

ไม่ค่อยครับ เพราะคิดว่าคนละวิธีการ ผมว่าการจัดบ้านจะอ่านฮาวทูเล่มไหนมันก็เป็นแค่หลักคร่าวๆ แต่ว่าในสถานการณ์ หรือบ้านของแต่ละคนก็ไม่เหมือนกัน ต้องมาดูหน้างานอีกที

มีอะไรที่ปีนี้อยากจะ “ทิ้ง” และปีนี้อยากจะ “เก็บ” เอาไว้

ปีนี้อยากจะทิ้งคอมเมนต์ที่ไม่จำเป็น ไม่ใช่จะเอาแต่คำชม แต่ผมเช่นโซเชียลเยอะมันจะมีวอยซ์เต็มไปหมด สมัยก่อนอ่านแล้วเก็บ และค่อยๆ ทำมาเรื่อยๆ จนคิดว่าปีนี้น่าจะทำได้จริงๆ ต่อให้กลับไปอ่านแล้วก็จะไม่รู้สึกอะไรนั่นคือการทิ้งที่แท้จริง การทิ้งไม่ใช่การปิดรับทุกช่องทาง แต่คือการเปิดอ่านมันแล้วรู้สึกเป็นกลางกับมัน

ส่วนเก็บคือการเก็บประสบการณ์การทำหนังเพื่อที่จะไปทำสิ่งใหม่ในวันข้างหน้า รวบรวมสิ่งที่เราทำมาทั้ง 8 ปีบวกเป็นของใหม่ในปีถัดไป และคิดว่าปีหน้าคงไม่มีหนัง อาจจะทำอะไรใหม่ๆ ขอเวลาพัก 1 ปีเพราะรู้สึกเหนื่อย