คอลัมน์ พบแพทย์จุฬา โดย พญ.พรทิพย์ สิรยาภิวัฒน์ ในปัจจุบันพบคู่สมรสที่มีปัญหามีบุตรยากเพิ่มมากขึ้น สาเหตุหนึ่งเกิดจากการที่ผู้หญิงแต่งงานช้าลง เมื่อแต่งงานที่อายุมากขึ้น โอกาสในการมีบุตรก็จะลดลง เพราะพบว่าช่วงอายุที่เหมาะสมของการตั้งครรภ์ในสตรีคือ อายุ 20 ถึง 29 ปี

ตั้งครรภ์

โดย ทั่วไปโอกาสของการตั้งครรภ์ต่อ 1 เดือน ในคู่สมรสที่ไม่ได้คุมกำเนิดและมีเพศสัมพันธ์สม่ำเสมอ คือประมาณร้อยละ 15 ถึง 20 ดังนั้น เมื่อเวลาผ่านไป 1 ปี คู่สมรสส่วนใหญ่คือ ร้อยละ 85 จะเกิดการตั้งครรภ์ขึ้น เมื่อมีปัญหาเรื่องมีบุตรยาก อาจเริ่มจากวิธีง่ายๆ ก่อนคือ การนับวันเพื่อมีเพศสัมพันธ์ในช่วงไข่ตก ในกรณีที่ฝ่ายหญิงมีรอบระดูสม่ำเสมอจะสามารถใช้วิธีนี้ได้ ยกตัวอย่างเช่น ถ้ามีระดูมาทุก 28 วัน ไข่จะตกประมาณวันที่ 14 ของรอบเดือน (นับวันแรกของประจำเดือนเป็นวันที่ 1) ให้เริ่มมีเพศสัมพันธ์ช่วงใกล้ไข่ตก โดยเริ่มตั้งแต่วันที่ 10 12 14 และ 16 ของรอบเดือน วันเว้นวัน ในกรณีที่พยายามแล้วยังไม่สำเร็จควรไปปรึกษาแพทย์ หลังจากที่ไปพบ แพทย์และทราบถึงสาเหตุของการมีบุตรยากแล้ว แพทย์ก็จะแก้ไขรักษาตามสาเหตุนั้นๆ เช่น ให้ยากระตุ้นไข่ในกรณีที่ไข่ไม่ตก ผ่าตัดแก้ไขท่อนำไข่ ผ่าตัดเลาะพังผืดและเยื่อบุโพรงมดลูกเจริญที่ หรือตัดเนื้องอก แต่ถ้าแก้ไขไม่ได้หรือตรวจไม่พบสาเหตุของการมีบุตรยาก แพทย์ก็จะเริ่มใช้การรักษาโดยใช้เทคโนโลยีช่วยการเจริญพันธุ์ เริ่มตั้งแต่การผสมเทียมหรือการฉีดอสุจิเข้าไปในโพรงมดลูก (IUI : Intrauterine insemination) การทำกิฟต์ (GIFT : Gamete intrafallopian transfer) ปัจจุบันเทคโนโลยีก้าวหน้ามากขึ้น จึงมีขั้นตอนที่สะดวกกว่าการทำกิฟต์คือ การทำเด็กหลอดแก้ว (IVF : in vitro fertilization) ซึ่งก็คือการปฏิสนธินอกร่างกาย คือการนำไข่และอสุจิมาทำให้เกิดการปฏิสนธินอกร่างกายจนกลายเป็นตัวอ่อน และย้ายตัวอ่อนกลับเข้าไปในโพรงมดลูก ส่วนการทำอิ๊คซี่ (ICSI : Intracytoplasmic sperm injection) นับเป็นขั้นตอนหนึ่งของการทำเด็กหลอดแก้ว คือการช่วยให้เกิดการปฏิสนธิโดยการฉีดตัวอสุจิเข้าไปในเซลล์ไข่โดยตรง อัตราความสำเร็จก็จะแตกต่างกันไป เช่น การผสมเทียมจะมีอัตราการตั้งครรภ์โดยเฉลี่ยร้อยละ 10 ถึง 15 ส่วนการทำเด็กหลอดแก้ว โดยเฉลี่ยแล้ว มีอัตราการตั้งครรภ์ร้อยละ 25 ถึง 30

อัลบั้มภาพ มีบุตรยาก ทำอย่างไร ? ภาพที่ 2 / 2

มีบุตรยาก ทำอย่างไร ?