ขณะที่หนุ่มสาวมากมายใฝ่ฝันอยากเป็นนักแสดง และพยายามไขว่าคว้าหาโอกาสทุกๆ ช่องทาง แยม มทิรา ตันติประสุต นักแสดงหน้าใหม่ของช่อง 3 กลับได้โอกาสนั้นมาโดยที่เจ้าตัวไม่ได้คาดคิดหรือวาดฝันไว้ก่อน

"เราไม่ได้ตั้งใจที่จะเป็นนักแสดง แค่ตั้งใจที่จะทำงานไปเรื่อยๆ ตามสไตล์ของเด็กที่ แมวมองมาติดต่อ พอโมเดลลิ่งเห็น ก็เริ่มแคสต์โฆษณา ไหนๆ ก็เริ่มแคสต์โฆษณา ก็เลยไปเรียนการแสดง แล้วทางโรงเรียนเขามีติดต่ออยู่กับค่ายสามเศียรที่ช่อง 7 เขาก็เรียกแยมไปแคสต์เป็นนางเอก หนูไปแคสต์ก็ได้ ก็เล่นไปเรื่องหนึ่ง ไม่ได้เซ็นสัญญา แล้วหนูก็ย้ายมาช่อง 3"

The Unplanned Career
ก่อนที่จะเข้ามายืนอยู่ตรงจุดนี้ มทิราบอกว่ารู้สึกเฉยๆ กับวงการบันเทิงเลยไปจนถึงขั้นไม่ชอบด้วยซ้ำ
"เราไม่ได้ใฝ่ฝัน ไม่ได้ทะเยอทะยาน ไม่ได้คิดว่าตัวเองชอบ อาจจะไม่ชอบด้วยซ้ำ เพราะเบื่อ เกลียดการรอ เรียนไปอย่างนั้นแหละ เพราะแม่บอกให้ลองไปเรียนดู เราว่างก็ทำ"
แม้การแสดงจะไม่ใช่อาชีพในฝันของเธอ แต่มทิราก็ใช้โอกาสที่ได้รับอย่างเต็มที่ แล้วในที่สุดเธอก็ค้นพบว่าตัวเองหลงเสน่ห์วงการบันเทิงเข้าแล้ว
"แยมเป็นคนขี้เบื่อ เช่น เรียนเปียโน ไม่ชอบ เบื่อ ไม่เอาละ แต่พอมาเรียนการแสดง มาเล่นละคร แล้วเรารู้สึกโอเค แล้วสักพักก็เริ่มดีขึ้นเรื่อยๆ มีพัฒนาการ เราก็เริ่มรู้สึกดี เพราะแยมเป็นคนที่ไม่ค่อยพัฒนา" เธอหัวเราะเขินๆ ก่อนจะพูดต่อ “พอเห็นตัวเองพัฒนาก็อยากเก่งขึ้นเรื่อยๆ อยากไปให้ถึงที่สุด”

The Leading Lady
บทบาทแรกที่มทิราได้รับในการแสดงละครคือ 'นางเอก' แม้ไม่มีประสบการณ์มาก่อน แต่เธอก็ไม่ได้รู้สึกเป็นกังวลแต่อย่างใด
"เราเล่นที่ช่อง 7 ก็เป็นนางเอก ตอนแรกก็งงๆ เพราะทุกอย่างเร็วมาก ก็โอเค เล่นไปไม่มีอะไร มันก็เลยชินกับคำว่านางเอก แต่เราก็เห็นความสำคัญของบท เพราะอย่างเรื่องไฟรักเพลิงแค้น นางเอกคือตัวเดินเรื่อง ก็เลยค่อนข้างหนักใจ แต่ก็ทำไปได้ด้วยดี"
ดูไม่ค่อยตื่นเต้นกับอะไร?
"เฉยๆ กับทุกอย่าง" เธอตอบแล้วหัวเราะร่วน ก่อนจะพูดต่อ
"มันแล้วแต่เรื่องด้วย เมื่อก่อนจะ sensitive เรื่องความรู้สึกคน ว่าเขาจะคิดอย่างไรกับเรา แต่พอสักพักก็เฉยๆ"
แต่ไม่ได้หมายความว่าเธอรู้สึก 'เฉย' กับทุกเรื่อง
"ถ้าเราแคร์มาก มันก็เครียด เราก็ต้องเลือกว่าจะแคร์หรือไม่แคร์อะไร เช่น ถ้าคุณด่าว่าเราแสดงไม่ได้สักที แล้วเราไม่แคร์ แล้วเมื่อไรเราจะพัฒนา
“แยมจะพูดกับตัวเองเสมอว่า คำติอะไรที่เราสามารถนำไปพัฒนาตัวเองได้ ก็รับไว้ ถ้าแคร์ในสิ่งที่สำคัญก็โอเค แต่อะไรที่..." เธอหยุดนึกคำอธิบาย แล้วก็เปลี่ยนใจยกตัวอย่างให้เราฟัง
"ที่โดนมาตลอดคือ ไม่สวย ไม่สมควรจะเป็นนางเอก"

Let’s Focus on Performance
แม้จะถูกวิพากษ์แรงๆ เรื่องรูปลักษณ์ แต่เธอก็ไม่เสียกำลังใจ "แยมโดนเยอะในพันทิป ตอนหลังก็เลยไม่ดู คิดว่าเราอย่าไปทุกข์ใจกับเรื่องนี้เลยดีกว่า คือหนูเข้าใจว่าคนเราไม่ได้คิดเหมือนกันหมด ถ้าหนูสวยเหมือนพี่ชมพู่ พี่ญาญ่าอย่างนี้ค่อยว่ากัน ยิ่งบอกว่าหนูไม่ถึงขั้นนางเอกด้วยซ้ำ อันนี้หนูก็ไม่รู้จะพูดไง เอ่อ ทำไงดี"
เธอพูดด้วยท่าทีนิ่งๆ ไม่ได้แสดงอารมณ์ใดๆ ออกมา
"คือหนูสวยได้แค่นี้ ถ้าไม่ชอบหน้าตา ก็ขอให้ชอบการแสดงมากกว่าแล้วกัน เพราะหนูอยากเป็นคนที่เล่นละครเก่ง"

Her Goal
แม้จะยังไม่มั่นใจว่าสุดท้ายแล้ว นักแสดงจะเป็นคำตอบสุดท้ายของอาชีพการงานหรือไม่ แต่มทิราก็หวังว่าหากเธอยังอยู่บนถนนสายนี้ เธอก็อยากจะเป็นที่ยอมรับในฐานะนักแสดง
"แยมยังไม่เคยคิดภาพไว้ว่า ที่สุดแล้วจะเป็นอย่างไร แต่ก็คงทำไปเรื่อยๆ ถ้ามีโอกาส สมมติอยู่ไปจนแก่ ก็อยากเป็นแบบพี่นก สินจัย อยากเป็นตำนาน
“อาจจะไม่ใช้มี้ (พิศมัย วิไลศักดิ์) อาจจะไม่ใช่ขนาดนั้น อาจจะไม่ใช่แบบพี่อั้ม (พัชราภา ไชยเชื้อ) แต่ขอให้เราเก่งแบบโคตรเก่ง ให้เป็นแบบน้องได้เล่นกับพี่แยมนี่น้องโชคดีมาก ซึ่งมันก็ยาก แต่ก็จะพยายามพัฒนาขึ้นเรื่อยๆ"

Art of Performance
การขึ้นปกของ DONT ในธีม Art Issue ครั้งนี้ มทิรามาในบทบาทของจิตรกรสาวสวย ซึ่งเธอบอกว่าจริงๆ แล้วการแสดงก็เป็นศิลปะอีกแขนงหนึ่งที่ต้องอาศัยจินตนาการเป็นหลักในการสร้างสรรค์ผลงาน
"จิตรกรต้องใช้จินตนาการเพื่อวาดรูปส่วนนักแสดงก็ใช้จินตนาการในการถ่ายทอดบทบาท เพราะเราก็ไม่รู้หรอกว่า วีด้าเขาจะยั่วพี่คัชพลอย่างไร วีด้าเขานู่นนี่อย่างไร เพราะเราไม่เคยเป็น ก็ต้องใช้จินตนาการ" มทิราอธิบายโดยยกตัวอย่างตัวละครจากเรื่องไฟรักเพลิงแค้นที่เธอนำแสดง
"เราก็คิดนะว่าคนดูจะชอบไหม คนดูอยากได้แบบไหน แล้วเราก็พยายามเอาใจเขามาใส่ใจเรา แต่จะไม่เกร็งและพยายามจะแสดงออกมาอย่างที่รู้สึก แยมดูละครที่ตัวเองเล่นตลอด คือเราสนุกกับงานไปแล้วตอนเล่น แต่พอกลับมาดูที่บ้านจะเหมือนกับการทำงานอีกแบบ คือเราดูตัวเองเพื่อจะได้รู้ว่าจะต้องปรับปรุงตรงจุดไหนบ้าง"

New Role in Life
นอกจากการเป็นนักแสดงหน้าใหม่ การเป็นนักศึกษาภาควิชาภาษาอังกฤษเชิงธุรกิจ คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ยังเป็นอีกหนึ่งบทบาทใหม่ในชีวิตของมทิรา
"เครียด" เธอตอบเมื่อเราถามถึงความรู้สึกที่มีต่อสถานภาพใหม่นี้ ก่อนจะหัวเราะออกมา
"ก็ไม่รู้ว่าจะเป็นไง มหา'ลัยกับโรงเรียนมันไม่เหมือนกันเลย ตอนไฮสคูลเราชิลมาก"
มทิราบอกว่าเธอไม่ใช่คนเรียนเก่งและยอมรับว่าไม่ค่อยสมาธิกับการเรียน
"คือเราย้ายที่อยู่บ่อยมันก็มีผล เพราะหลักสูตรแต่ละที่ก็ไม่เหมือนกัน ออสเตรเลียเรียนแบบนี้ แต่ที่ไทยเรียนอีกอย่างซึ่งยากกว่า"
เธอหวังว่าเมื่อเข้าปี 1 ทุกอย่างจะเข้าที่เข้าทางมากขึ้น
“หวังว่าจะมีสมาธิมากขึ้น"
เมื่อถามถึงแผนการแบ่งเวลาเรียนและการทำงาน เธอตอบว่า
"ก็คงต้องดูก่อนว่าไหวแค่ไหน เรียนหนักมากไหม เพราะหนูก็ไม่อยากให้มันกระทบการเรียน แต่เอาเข้าจริงถ้ามีงานก็ต้องอยากรับแหละ" มทิรากล่าวอย่างอารมณ์ดี

อัลบั้มภาพ DONT MAGAZINE : สิงหาคม 2557 ภาพที่ 7 / 8

DONT MAGAZINE : สิงหาคม 2557

อัลบั้มภาพที่เกี่ยวข้อง

DONT MAGAZINE : มิถุนายน 2557

DONT MAGAZINE : พฤษภาคม 2557