เมื่อผู้หญิง สวยมาก ขอคำแนะนำ คนรวย เพื่อหาสามี ซีอีโอมืออาชีพ ตอบเธอเช่นไร

แม้ว่าความรักโดยพื้นฐานจะเป็นสิ่งบริสุทธิ์ และเป็นเรื่องของความถูกใจระหว่างทั้งสองฝ่าย แต่ปัจจุบัน เราคงต้องยอมรับว่า ความรักในโลกยุคนี้ไม่เรื่องของความรักล้วนๆ เพียงอย่างเดียว โดยเฉพาะในแง่ของวัตถุ คนหลายคนใฝ่หา "สิ่งที่คู่ควร" กับตัวเอง "ด้วยมุมมองความรักแลกกับเงินตรา ซึ่งก็ไม่ใช่เรื่องผิดที่แต่ละคนจะคิดและเลือกเช่นนั้น แต่ในขณะที่ฝ่ายหนึ่งมองหา "สิ่งสมบูรณ์แบบ" ให้แก่ตัวเอง โดยเฉพาะเงินทองของอีกฝ่าย

คำถามคือ สำหรับคนรวยบางคน หรือหลายๆ คน เขามองความรัก และความต้องการของผู้หญิงอย่างไร?

โดยเฉพาะเมื่อผู้หญิง (สวย) เป็นผู้เสนอมุมมองว่า ความรักเป็นเรื่องของการลงทุน และ "การแลกเปลี่ยน" ในทางกลับกัน อีกฝ่ายจะมองเรื่องนี้ "อย่างไร" และ "เพราะเหตุใด"

ต่อไปนี้ เป็นคำถามและคำตอบระหว่างหญิงสวยอยากแต่งกับคนรวย และ "คำแนะนำ" คนรวยที่มีให้แก่ "หญิงสวย" ที่อยากแต่งกับ "คนอย่างเขา" ในห้องสนทนาหนึ่ง!!!

"ฉันขอพูดอย่างตรงไปตรงมาในสิ่งที่จะบอกต่อไปนี้ตอนนี้ฉันอายุ 25 ปีแล้ว ฉันสวยมาก เป็นคนมีสไตล์และมีรสนิยมดี ฉันอยากจะแต่งงานกับคนที่มีรายได้มากกว่า 5 แสนดอลล่าร์ต่อปี หรือมากกว่านั้น คุณอาจจะบอกว่า ฉันเป็นคนโลภ แต่สำหรับฉัน คนที่มีรายได้ 1 แสนดอลลาร์ต่อปี ถือว่าเป็นแค่ชนชั้นกลางในมหานครนิวยอร์กเท่านั้น

ความต้องการฉันไม่ได้มากมาย มีใครบ้างในห้องสนทนานี้ที่มีรายได้ 5 แสนดอลลาร์ต่อปี พวกคุณแต่งงานกันหมดแล้วหรือยัง ฉันอยากจะแต่งงาน และฉันควรจะทำยังไงที่จะได้แต่งงานกับคนอย่างพวกคุณ

ในบรรดาผู้ชายที่ฉันออกเดทด้วย มีผู้ชายรวยที่สุดคือมีรายได้ 250,000 ดอลลาร์ต่อปี และนั่นดูเหมือนจะเป็นความต้องการสูงที่สุดของฉันแล้ว แต่หากใครลองย้ายไปอยู่ในย่านชุมชนฝั่งตะวันตกของย่านนิวยอร์ก ซิตี้ การ์เด้น รายได้แค่นี้ไม่พอหรอก ฉะนั้น ฉันจึงอยากจะถามคำถามบางอย่าง

1.คนรวยส่วนใหญ่เขาไปเที่ยวกันที่ไหน (โปรดระบุชื่อและสถานที่ของบาร์ ร้านอาหาร หรือโรงยิมออกกำลังกาย)

2.ฉันควรจะเล็งหา"กลุ่มเป้าหมาย"อายุเท่าไหร่

3.ทำไมเมียคนรวยส่วนใหญ่ถึงเป็นพวกหน้าตาธรรมดาบ้านๆ ฉันเคยเจอผู้หญิงบางคนที่หน้าตาไม่สวยและไม่น่าสนใจแต่พวกเธอกลับได้แต่งงานกับคนรวยได้

4.คุณใช้วิธีการยังไงที่จะตัดสินใจว่าใครควรเป็นภรรยาคุณหรือเป็นแค่เพื่อนเที่ยวของคุณ(ฉันมีเป้าหมายชัดเจนคืออยากแต่งงาน)

น.ส.สวยมาก

ปรากฎว่า ข้อความของเธอได้ถูกตอบกลับมาจากบุคคลรายหนึ่งในห้องสนทนาดังกล่าว ชายคนนี้เป็น "ซีอีโอ" ของบริษัทเจพี มอร์แกน โดยมีเนื้่อความว่า....

ผมได้อ่านข้อความที่คุณโพสต์ด้วยความสนใจยิ่ง ขอเดาว่า คงมีผู้หญิงมากมายที่มีความคิดอย่างคุณ ดังนั้น ขอให้ผมได้วิเคราะห์สถานการณ์ของคุณในฐานะที่เป็น "นักลงทุนมืออาชีพ"

ผมมีรายได้ประจำปีมากกวา 5 แสนดอลลาร์ ซึ่งตรงกับความต้องการของคุณ ฉะนั้น ผมหวังว่า ทุกคนคงเชื่อว่าผมไม่ได้มาเสียเวลาอะไรที่นี่

จากจุดยืนในฐานะนักธุรกิจ มันเป็นการตัดสินใจที่แย่ที่จะแต่งงานกับคุณ คำตอบมีง่าย ๆ ขอผมอธิบายให้ฟัง

ผมขออธิบายหน่อย ในสิ่งที่คุณพยายามจะทำเพื่อแลกเปลี่ยนระหว่าง "ความสวย" กับ "เงินตรา" นั้น เมื่อคนหนึ่งเสนอ "ความสวย" มา อีกคนหนึ่งก็ "ยอมจ่าย" เพื่อความสวยนั้น" นั่นเป็นสิ่งที่คนเรากระทำกันอย่างเป็นปกติธรรมดาๆ อย่างไรก็ตาม

ตรงนี้มีปัญหาที่ชัดเจนอยู่ นั่นคือ ความสวยของคุณย่อมมีวันหมดลง แต่เงินของผมจะไม่ยอมหมดไปกับสิ่งที่ไร้เหตุผลที่ดี ความจริงก็คือว่า รายได้ของผมอาจเพิ่มขึ้นในทุกๆ ปี แต่ความสวยของคุณไม่ได้เพิ่มขึ้นเหมือนเงินผม

ดังนั้น ถ้ามองในแง่ธุรกิจ ผมคือทรัพย์สินเพิ่มสภาพ แต่คุณคือทรัพย์สินเสื่อมสภาพ และไม่ใช่แค่เสื่อมสภาพธรรมดา แต่เสื่อมสภาพยกกำลังสอง ดังนั้น ถ้าสิ่งนั้น(ความสวย)เป็นแค่ทรัพย์สินคุณ มันก็จะเสื่อมสภาพลงอย่างมากในอีก 10 ปีข้างหน้า

ในศัพท์ที่เราใช้กันในตลาดวอลล์สตรีท ในทุกการค้า (หุ้น) ย่อมมี "สภาวะการซื้อขาย" และการออกเดทกับคุณก็ถือเป็นหนึ่งใน "สภาวะของการซื้อขาย" ดังนั้น หากมูลค่าการซื้อขายตกลง เราจะขายมันทิ้ง เพราะมันไม่ใช่ความคิดที่ฉลาด ที่จะเก็บมัน (ความสวย) ไว้นานๆ เหมือนกับการแต่งงานที่คุณต้องการ มันอาจจะดูโหดร้ายที่จะพูดแบบนี้ แต่เนื่องจากคนเราต้องตัดสินใจ "อย่างฉลาด" ว่า ทรัพย์สินใดที่ถือว่าอยู่ในสภาพเสื่อมค่าอย่างหนัก สิ่งนั้นก็จะ "ถูกขาย" หรือ "ถูกปล่อยให้เช่า"

ฉะนั้น ใครก็ตาม ที่มีรายได้ 5 แสนดอลลาร์ต่อปี ย่อมไม่ใช่คนโง่ เราจะเดทกับคุณ แต่เราจะไม่ "แต่งงาน" กับคุณ ผมขอแนะนำให้คุณลืมเรื่องวิธีการที่จะแต่งงานกับคนรวยซะ เพราะการที่คุณจะมีโอกาสรวยด้วยการมีรายได้ 5 แสนดอลลาร์ต่อปีได้นั้น มากกว่าจะมีโอกาสที่จะหา "คนรวยโง่ๆ" ที่คุณกำลังมองหาอยู่

นี่เป็น "ปรัชญาแห่งการลงทุนด้านความรักและการแต่งงาน" ของนักธุรกิจระดับอาชีพ ที่อธิบายความกระจ่างให้ "หญิงสวย" คนหนึ่งได้รับรู้และได้เข้าใจถึงมุมมองของอีกฝ่าย ในแง่ "ความรักเชิงวัตถุ"

ฉะนั้น อาจพอสรุปได้ไหมว่า โลกนี้ อาจไม่ใช่เพียงผู้หญิงฝ่ายเดียวที่ต้องการชี้นิ้วเลือกผู้ชายที่ความร่ำรวย ด้วยการใช้ "ความสวย" เป็น "อำนาจต่อรอง" แต่โลกนี้ก็เต็มไปด้วยผู้ชายมีเงินที่ชี้นิ้วเลือกผู้หญิงได้เช่นกัน และไม่ใช่คนรวยทุกคน ที่จะใช้เงิน"ซื้อผู้หญิงที่มีเพียงความสวยเพียงอย่างเดียว เพื่อมาเป็นคู่ครอง ใช่หรือไม่?