คือความรัก คือชีวิต คือลมหายใจ...เป้ย ปานวาด

20 ก.พ. 58 (10:23 น.) พิมพ์

แชร์เรื่องนี้

แชร์เรื่องนี้Line Twitter Facebook

คอลัมน์ Turning Point
เรื่อง วรลักษณ์ ผ่องสุขสวัสดิ์ / ภาพ สรยุทธ พุ่มภักดี
คือความรัก คือชีวิต คือลมหายใจ
เป้ย ปานวาด บุญยรัตกลิน

หลังจากเป้ยเกิดได้ไม่กี่เดือนหม่าม๊า (แม่) ก็ต้องกลับไปทำงานที่หาดใหญ่ ด้วยสถานะซิงเกิ้ล มัม (หมาดๆ) ทำให้แม่ไม่สามารถดูแลเป้ยได้มากนัก จึงต้องส่งเป้ยไปอยู่กับอาม่า (ยาย) ที่เบตงแทน

ถึงจะเติบโตมาแบบ “ไม่ครบ” แต่เป้ยไม่เคยรู้สึกว่า “ขาด” เลย เพราะที่เบตงเป้ยมีอาม่าที่รักเป้ยมากถึงขั้นยกให้เป็นหลานคนโปรดรวมทั้งยังมีลุง (พี่ชายของแม่) ที่อนุญาตให้เรียกว่า “ป่าป๊า” อย่างเต็มใจ

ชีวิตในวัยเด็กของเป้ยจึงมีแต่ความสุขและอบอุ่นที่สุด
เป้ยอยู่กับกับอาม่าจนจบมัธยม 6 ชีวิตก็เดินมาถึงทางแยก เมื่อเป้ยสอบเอนทรานซ์ได้คณะวิจิตรศิลป์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่อย่างที่ฝันไว้ ตอนนั้นเป้ยดีใจมาก ตื่นเต้น เร่งวันเร่งคืนให้ถึงวันมอบตัวไวๆ

เมื่อถึงกำหนดเดินทาง เป้ยโทรศัพท์ไปลาอาม่า (ตอนนั้นอาม่าป่วยหนักต้องขึ้นมารักษาตัวที่กรุงเทพฯ) ว่ากำลังจะขึ้นเครื่องไปเชียงใหม่แล้ว ปรากฎว่าอาม่าไม่ยอมพร้อมกับยืนกรานว่า“ถ้าเป้ยไป อาม่าจะไปด้วย”

อาม่าไม่พูดเปล่าแต่ยังพยายามจะดึงสายน้ำเกลือออก ร้อนถึงญาติๆ ต้องช่วยกันยึดแขนจ้าละหวั่น ส่วนแม่พอได้ยินอย่างนั้น ท่านก็ขอร้องว่า “เป้ยเรียนใกล้ๆ บ้านแทนเถอะลูก อาม่าจะได้สบายใจ”

ถึงจะอยากเรียนวิจิตรศิลป์ใจจะขาดแต่สุดท้ายเป้ยก็ตัดสินใจทิ้งความฝันยอมมาเรียนคณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลาแทน

แต่แล้วไม่กี่เดือนต่อมา โชคชะตาก็ทำให้เป้ยมีโอกาสเข้ามาทำงานในวงการบันเทิงหลังคว้าตำแหน่งรองชนะเลิศอันดับสองดัชชี่เกิร์ลปี 2001 ช่วงนั้นต้องเรียนไปด้วยทำงานไปด้วยทำให้เป้ยไม่มีเวลามาอยู่กับอาม่าอย่างที่ควรจะเป็น กว่าจะมีเวลากลับไปเยี่ยมอาม่าอีกที ท่านก็อาการทรุดหนักมากแล้ว แม้แต่เป้ยหลานคนโปรดแท้ๆ ท่านก็ยังจำไม่ได้ หลังจากนั้นไม่นานอาม่าก็จากทุกคนไปอย่างสงบ

เรื่องนี้นอกจากจะเป็นเรื่องที่เป้ยเสียใจที่สุดในชีวิตแล้ว ยังทำให้เป้ยรู้ว่า ถ้าเรารักใคร ไม่ว่าจะยุ่งแค่ไหน หรือลำบากอย่างไร ก็ต้องหาเวลามาอยู่ใกล้ๆ เขาให้ได้ จะได้ไม่มานั่งเสียใจทีหลัง

อาม่ามักจะสอนเป้ยว่า ต้องตั้งใจเรียน ทำงานดีๆ เลือกคู่ครองให้ดี ถ้าได้คู่ครองเป็นคนในเครื่องแบบ หรือไม่ก็คนที่มีเนคไทผูกยิ่งดีเพราะชีวิตจะได้มั่นคง สมัยเด็กๆ เป้ยก็ไม่ได้คิดอะไรนัก เพิ่งมาคิดจริงๆ ก็ตอนที่แต่งงานกับ คุณป๊อบ (เรือเอกนิธิ บุญยรัตกลิน) ว่าเอ๊ะ สุดท้ายเราก็ทำอย่างที่อาม่าบอกไว้ครบจริงๆ

หลังแต่งงานได้ไม่นาน นอกจากเป้ยจะมีลูกชายคนแรก “น้องโปรด (เด็กชายอัษศดิณย์ บุญยรัตกลิน)” มาเติมเต็มชีวิตคู่ให้สมบูรณ์ขึ้นแล้ว เจ้าตัวเล็กยังทำให้เป้ยเป็น “คนดีขึ้น” ด้วย

ดีของเป้ยในที่นี้หมายความว่า เมื่อก่อนไม่ชอบออกกำลังกาย ติดกาแฟงอมแงม กินอาหารไม่มีประโยชน์บางวัน มื้อเช้ากินแค่กาแฟร้อนกับไส้กรอกสักถุง หรือขนมปังสักชิ้นก็ไปทำงานได้แล้ว งานก็รับเยอะเสียจนต้องวิ่งรอก พักผ่อนน้อย สิวเห่อจนต้องไปหาหมอรักษาตลอดเวลาเมื่อรู้ว่าตั้งท้อง เป้ยเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมเหล่านี้ทันที เริ่มตั้งแต่เลิกกาแฟแบบหักดิบ เลิกกินอาหารแย่ๆ ลวกๆ หันมากินอาหารที่มีประโยชน์แทน ส่วนงานก็พยายามเคลียร์ที่รับไว้ให้หมด งดรับงานเพิ่ม ส่วนเรื่องรักษาสิวก็ปรึกษาคุณหมอเพื่อไม่ให้ส่งผลกระทบต่อลูก

9 เดือนผ่านไปพอน้องโปรดลืมตาดูโลก เป้ยก็เข้าใจคำโบราณที่ว่า “ยุงไม่ให้ไต่ ไรไม่ให้ตอม” ทันที

แต่ก่อนพอได้ยินคำแบบนี้เป้ยก็มักจะขำ เออ ตลกดี แต่พอเกิดกับตัวเอง ถึงรู้ว่า มันเป็นอย่างนั้น จริงๆ

ที่สำคัญที่สุด การมีน้องโปรดยังทำให้เป้ย “เข้าใจ” ความรู้สึกของแม่มากขึ้นด้วย จากที่แต่ก่อนเวลาแม่โทรมาถามสารทุกข์สุกดิบ เป้ยจะตอบแบบผ่านๆ หรือแอบรำคาญ ว่า “ม่าม้าไม่มีอะไร ไม่ต้องเป็นห่วง เป้ยโตแล้ว ดูแลตัวเองได้”

เมื่อเป็นแม่คน เป้ยจึงเข้าใจว่า แม่ห่วงเราแค่ไหน รู้แล้วว่า 1 คำถามของแม่มันมีหลายล้านความรู้สึกอยู่ในนั้น

หลังคลอดเป้ยยังดูแลตัวเองอย่างต่อเนื่อง ออกกำลังกาย ตรวจสุขภาพเป็นประจำเพราะอยากมีสุขภาพแข็งแรงจะได้อยู่ดูแลน้องโปรดไปนานๆ ส่วนเรื่องเงินจากที่เคยใช้แบบไม่ยั้งมือ มีเท่าไหร่ก็ซื้อหมด ขาช้อปตัวแม่ ก็เปลี่ยนมารู้จักใช้เงินมากขึ้นจนบางทีเพื่อนยังบ่นขำ ๆเลยว่า ขี้เหนียว (หัวเราะ) จะซื้ออะไรแต่ละอย่างจะคิดถึงลูกก่อน แพงไปไหม เก็บเงินไว้ให้ลูกดีไหม หรือถ้าจะช้อปปิ้งจริงๆ ก็พุ่งตรงไปแผนกเด็กก่อนเลย

ทุกวันนี้ถ้าถามว่า ลูกเปรียบเหมือนอะไร เป้ยขอตอบแบบโง่ๆ ตรงนี้เลยว่า “โปรดคือลมหายใจ คือหัวใจ เป้ยไม่มีเค้าไม่ได้” โปรดไม่ได้เปลี่ยนชีวิตเป้ย แต่เป้ยเปลี่ยนเพราะอยากทำให้โปรดมากกว่าค่ะ