เมื่อลูกเป็นออทิสติก
ดนุนุช ตันมณี
(มกราคม 2544) กรุงเทพฯ: อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง
(149 หน้า ราคา 120 บาท)
(พิมพ์รวมเล่มครั้งแรกจากบทความในนิตยสารแม่และเด็ก)
ออทิสติก คำนี้มีใครสักกี่คนที่เคยได้ยินหรือเคยรู้จักมาก่อน หากไม่ได้เจอกับตนเองคงมองหนังสือเล่มนี้แบบผ่านๆ หรือหากจะสะดุดใจอยู่บ้างว่า ออทิสติก นั้นคืออะไร แต่ก็คงไม่ซึ้งเหมือนกับผู้ที่ต้องเจอะเจอด้วยตนเอง
เป็นการยากมากที่จะบอกกล่าวกับสังคมว่าในสังคมนี้ ในโลกนี้ยังมีคนที่เป็น ออทิสติก นี้อยู่ด้วยนะ เพราะความผิดปกตินี้ไม่สามารถมองเห็นได้จากรูปลักษณ์ภายนอก แต่ต้องสัมผัสจากพฤติกรรมที่แสดงออก และพฤติกรรมที่จับได้ว่าไม่ปกตินั้น ก็วัดจากการเบี่ยงเบนไปจากบรรทัดฐานพฤติกรรมปกติที่สังคมเป็นผู้กำหนดไว้
คุณดนุนุชเป็นผู้หนึ่งที่สัมผัสกับ ออทิสติก ของลูกมาตลอดระยะเวลา 11 ปี ด้วยบทบาทของความเป็นแม่ที่ต้องต่อสู้กูแลลูกที่ไม่ปกติ ที่ใช้คำว่าต่อสู้เพราะแม่อย่างคุณดนุนุชนั้นไม่ได้ต่อสู้กับเฉพาะความผิดปกติที่เกิดขึ้น กับลูกของเธอเท่านั้น แต่เธอยังต่อสู้กับสังคมทั้งสังคม เธอไม่ได้ต่อสู้เพื่อผลประโยชน์เฉพาะลูกของเธอ แต่เธอต่อสู้เพื่อผู้ปกครองที่มีลูกเป็นออทิสติกทุกคน เพื่อให้สังคมรับรู้และเตรียมการรองรับบุคคลออทิสติกในวงกว้าง
หนังสือของเธอทำให้ได้เห็นถึงความพยายามของความรักอันยิ่งใหญ่ของแม่คนหนึ่ง ที่ได้ทำทุกวิถีทางเพื่อลูกเท่าที่แม่คนหนึ่งจะทำได้ จากสิ่งที่ไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับ ออทิสติก จนเดี๋ยวนี้น่าจะเรียกได้ว่าเธอเป็นผู้เชี่ยวชาญคนหนึ่ง ได้เห็นความพยายามของผู้หญิงตัวเล็กๆ คนหนึ่งที่ไม่ได้อยู่ในเมืองใหญ่ดิ้นรนหาทางออกต่างๆ เพื่อพัฒนาลูกของเธอ และยังเผื่อแผ่ให้กับคนอื่นๆ ที่มีปัญหาเช่นเดียวกันในสังคมเล็กๆ ของเธอ เธอสามารถอธิบายคำว่า ออทิสติก ได้งยกว่าผู้เชี่ยวชาญบางคน
เธอสามารถบอกเล่าอารมณ์ความรู้สึกที่มีต่อการต้องเผชิญกับเหตุการณ์ต่างๆ ที่ไม่ได้ดั่งใจตามที่คาดหวังออกมาเป็นตัวหนังสือได้อย่างได้อารมณ์ความรู้สึกนั้นจริงๆ เธอกระแทกและตอกย้ำถึงความไร้ระบบของสังคมได้ตรงตามสภาพความเป็นจริงมากจนบางคนอ่านแล้วอาจจะยอมรับไม่ได้ หนังสือเล่มนี้จึงเป็นหนังสือที่น่าอ่านอีกเล่มหนึ่ง อ
ย่างน้อยเมื่ออ่านจบแล้วคุณก็จะมีความรู้เกี่ยวกับ ออทิสติก เพิ่มมากขึ้น และเมื่อคุณได้พบเห็นบุคคลเหล่านั้นคุณจะได้เข้าใจทั้งเขาและผู้ปกครองของเขามากขึ้น สังคมนี้คงน่าอยู่ขึ้นอีกนิดหากเราเข้าใจกันมากขึ้นอีกหน่อย แล้วอย่าลืมบอกต่อให้คนอื่นๆ อ่านด้วยนะ