นางฟ้าขอเม้าท์! เรื่องเล่า (ไม่) ลับชีวิตจริงแอร์โฮสเตสตะวันออกกลาง

หากพูดถึงอาชีพงานบริการที่แสนยากเย็นและขึ้นชื่อว่าเป็นงานที่ต้องใช้ความอดทนคงจะหนีไม่พ้น "แอร์โฮสเตส" อาชีพที่สาวๆ หลายคนฝันใฝ่ จึงมิใช่เรื่องง่ายๆ เพียงแค่เก่ง สวย รวยภาษาก็ใช่ว่าจะพาคุณไต่ฝันนี้ไปได้อย่างสบายๆ แต่เพราะเส้นทางก่อนมาเป็นนางฟ้าแสนสวย จะต้องผ่านด่านอรหันต์ร้อยแปดพันประการ พร้อมฝึกอารมณ์อดกลั้นเพื่อรับมือกับผู้โดยสารหลากนิสัยและหลายวัฒนธรรม

วันนี้ Sanook! Women เลยจะขอพาไปพูดคุยกับสาว "ส้ม เบญจววรณ ถิระวานิช" (อดีต) นางฟ้าจากสายการบิน Etihad Airways เจ้าของผลงานเขียน "เรื่องเล่าชีวิตของแอร์โฮสเตสสายตะวันออกกลาง" ที่เธอนำมาถ่ายทอดลงเว็บบอร์ดชื่อดังจนกลายเป็นกระทู้ยอดนิยมโดนใจเหล่าลูกเรือสาวๆ เพราะมันช่างเป็นการสะท้อนชีวิตจริงของการทำงานที่คนไม่ค่อยรู้ และใครที่มีฝันหรือกำลังมีความคิดจะไปเป็นนางฟ้าสายตะวันออกกลางก็ควรโปรดทราบถ้าไม่ทราบก็ควรทราบ

หยุดความคิดงานแอร์โฮสเตสไม่ใช่แค่สวยเสิร์ฟ

"เมื่อก่อนส่วนตัวส้มมองอาชีพนี้เป็นอาชีพที่ง่ายก็ไม่เห็นมีอะไรเลย ค่าตอบแทนก็ดี แต่พอเข้าไปทำจริงๆ แล้วมันไม่ใช่ มันเหนื่อยนะ และมันก็มีจุดที่เราอยากให้คนเข้าใจอาชีพเรา ว่าเนื้องานจริงๆ ไม่ใช่แค่เสิร์ฟ แต่มีรายละเอียดอีกเยอะที่เราต้องทำทุกอย่างมันต้องเป็นไปแบบ 1 2 3 4  ต้องทำให้ได้ทั้งหมดรวมถึงการรักษาเวลาด้วย

ชีวิตแอร์สายตะวันออกกลางที่แม้ว่าเราได้ค่าตอบแทนดี ชีวิตความเป็นอยู่ดีมากจากที่บริษัทจัดหาให้ แต่ก็ต้องแลกมาด้วยความกดดันต่างๆ และความเหงาที่เราต้องห่างจากครอบครัว เราไม่มีโอกาสได้มาชิลเพราะว่าชีวิตเราคือต้องมอบให้กับงานหมดเลย นี่เป็นบางส่วนอีกมุมนึงของชีวิตแอร์สายตะวันออกกลาง ไม่ได้หวังให้คนเห็นใจแต่อยากจะให้เข้าใจมากกว่าค่ะ"

อาชีพภาพลักษณ์แสนสวยแต่เนื้องานแสนสาหัส

"สิ่งที่ส้มนำมาสะท้อนคือส้มอยากให้เห็นความจริงไม่ใช่ให้เกิดความกลัวการเป็นแอร์สายตะวันออกกลางนะคะ ย้อนกลับไปช่วงก่อนหน้าที่ส้มจะไปเป็นแอร์ตะวันออกกลาง ส้มคิดแค่ว่ามันจะต้องดีต้องมีความสุข ต้องสนุกมากแน่ๆ แต่พอไปถึงวันแรกส้มร้องไห้เลย บรรยากาศสภาพแวดล้อมเราจะเจอแต่ทะเลทราย ผู้คนก็ไม่เหมือนเรานี่คือสิ่งที่ส้มเจอ อีกสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้และต้องทำใจคือคนจะไม่ค่อยเข้าใจในเนื้องานและอาชีพของเรานะคะ

คนมักจะคิดว่าอาชีพเราแต่งตัวสวยๆ ได้บินไปนั่นไปนี่ ไปลอนดอน ไปปารีส พวกเรายังบ่นอีก ส้มอยากบอกถึงจุดนี้เราบินเราไม่ได้ไปเที่ยว เราไปทำงาน ตลอดเวลาที่เครื่องบินอยู่ข้างบนน่านฟ้า บางครั้งเราเดินกันตลอด บริการจนไปถึงที่หมายก็มี งานเรามันไม่ได้อยู่ที่ลอนดอน งานเรามันอยู่บนเครื่อง พอไปถึงเราก็สลบแล้วไม่ได้กระดี๊กระด๊า นอนสลบเพราะเวลาบินแต่ละครั้งใช้เวลายาวนานหลายชั่วโมงค่ะ"

อยากเป็นแอร์โฮสเตสตะวันออกกลางต้องปรับตัวเรียนรู้ชีวิตต่างแดนต่างวัฒนธรรม

"เราเป็น Asian เรากันเองแบบนี้ บางครั้งเรามีอะไรเราจะไม่พูด เราชินกับแบบนี้ แต่คนต่างชาติเขาจะพูดกันตรงๆ ส้มเคยเจอแรกๆ เอ๊ะทำไมพูดแบบนี้ล่ะ เรารับไม่ได้ แต่เมื่อจะอยู่เราต้องปรับตัวทำความเข้าใจ เริ่มเข้าใจว่าเขาคิดอะไรก็พูดออกมาตรงๆ ให้เราฟัง ส่วนเรื่องวัฒนธรรมความเป็นอยู่ก็แตกต่าง อยู่บ้านเราหิวห้าทุ่มก็ยังมีอะไรให้กิน แต่ที่นั่นจงรู้ไว้ว่าสี่ทุ่มครี่งปิดหมดแล้วนะมันจะเหงานะ มองไปรอบๆ คนก็แตกต่างโดยสิ้นเชิง เรารู้เลยว่าเราอยู่แปลกที่ เราคือคนนอกเข้ามาอยู่ เพราะฉะนั้นเราจะคิดถึงบรรยากาศนั่งกินลูกชิ้น ซึ่งถ้าเราปรับตัวกับวัฒนธรรมเขาได้ จิตใจเราก็จะแข็งแกร่งขึ้นเอง แต่ตอนนี้ดีขึ้น มีโซเชียลต่างๆ ช่วยให้คลายเหงาได้บ้าง"

งานใช่สบายแต่ก็อยากจะไปเป็นแอร์สายตะวันออกกลาง

“ค่านิยมค่ะ ถ้าให้ส้มพูดตามตรงคนที่จะได้ไปเป็นแอร์สายตะวันออกกลางจำนวนมันน้อยจริงๆ เมื่อเทียบกับสายอื่น ฉะนั้นเขาจะมองว่าเก่งจังเลยได้ที่นี่ด้วย มันทำให้รู้สึกดีกับสิ่งที่เราทำอยู่ ต่อให้เราเหงาขนาดไหนเราก็จะไม่ทิ้งมา ดั้งนั้นสายตะวันออกกลางจึงเป็นสายที่หลายๆ คนอยากได้ โดยเฉพาะคนไทย อย่างล่าสุดโอมานคนไปสมัครสองพันกว่าคน ทั้งๆ ที่เขามารับน้อยมาก หลักสิบ เพราะมันเหมือนเป็นความฝันที่ได้ติดปีกอยู่ตะวันออกกลาง แล้วอีกอย่างตะวันออกกลางก็อยู่ระหว่างเอเชียกับยุโรป เราอยากไปเอเชียหรือยุโรปเมื่อไหร่ก็ได้ที่ต้องการ 5-6 ชั่วโมงก็ถึงแล้ว เวลาใครพูดอยากไปลอนดอนนะไม่ต้องห่วงได้ไปบ่อยมากบ่อยเท่าที่ต้องการเลยค่ะ”

รู้ไว้ตำแหน่งยิ่งสูงใช่ว่าจะสุขเสมอไป

"จริงๆ ใจส้มตอนไปอยากอยู่ซัก 6 ปีเลย คือรู้สึกว่าเราทำไรมันต้องทำจริง พอเลยสามปีถึงเวลาต้องเลื่อนตำแหน่งเริ่มไปทำอยู่ Business, First Class เราทำงานเบาลงไม่ต้องเข็น Cart หนักๆ แล้ว แต่คือความรู้สึกมันแย่ลงคืองานมันเบาจริงแต่งานชั้น First Class เช่น ผู้โดยสารบอกเดี๋ยวเขาจะไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเก็บเตียงให้หน่อย ส่วนตัวส้มเริ่มรู้สึกแล้วว่ามันไม่ใช่ตัวเรา ไม่ใช่ขนาดนี้ คือเราอยู่ตรงนี้เพราะต้องการประสบการณ์ชีวิตก็เลยมาถามตัวเองว่านี่คือสิ่งที่เราต้องการจริงๆ หรอ 

หรือผู้โดยสารจะเข้านอนเราก็บอก Have a good rest. แล้วผู้โดยสารยื่นรองเท้ามาให้แล้วบอกว่าเอาไปเก็บให้หน่อย ห้องน้ำสกปรกก็เรียกเราๆ เข้าใจว่ามันเป็นงานบริการแต่มันอาจจะไม่ใช่ตัวเรา แต่บางคนก็จะไม่รู้ว่า detail มันเยอะและยิบย่อยมากแค่ไหน อีกอย่างตำแหน่งที่ได้มาก็พ่วงมากับความเหนื่อยมากขึ้นนะคะ จบไฟล์ททุกคนได้พักผ่อน แต่เราต้องมานั่งเขียนรายงานว่าบนไฟล์ทเกิดอะไรขึ้นบ้าง แทนที่จะได้พั กได้ไปเห็นโลกกว้าง 

เคล็ดลับจากแอร์รุ่นพี่สู่รุ่นน้อง

"สิ่งแรกเลยต้องรู้เขาและรู้เรา และเรากำลังจะไปสนามไหน ฉะนั้นเรื่องวัฒนธรรมความชอบสไตล์ศึกษาไปก่อน โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเปิดรับสมัครจะดีมากถ้ารู้จักอ่านรีวิว เราจะได้เตรียมตัวถูก ถ้าไปสายตะวันออกกลางคนที่จะมารับสมัครจะไม่ใช่คนไทย แต่เป็นแขกเป็นฝรั่ง เราต้องวางตัวยังไงให้เราดูอินเตอร์ดูมั่นใจการพูด การสบตา น้ำเสียง

ส้มจะคอยเตือนเด็กๆ ที่สอนไปเสมอว่าวิธีการพูดแบบคนไทยจะเป็นลักษณะโมโนโทน แต่ถ้าเราจะไปพูดสัมภาษณ์กับชาวต่างชาติโทนเสียงของเราอาจจะต้องมีการปรับให้คล้ายๆ กับเขา เพื่อที่จะสามารถสร้างความน่าสนใจกับบทสนทนากับเราได้ หรือแม้แต่บางทีเราจะชอบพยักหน้าหรืออะไรก็แล้วแต่เราต้องรู้ว่าวัฒนธรรมเราพยักหน้าไม่ได้ เราควรจะตอบ YES หรือ NO ให้ชัดเจนไปเลยค่ะ"

และนี่ก็เป็นเรื่องเล่าบางส่วนที่อดีตนางฟ้าสายตะวันออกกลางหยิบยกมาเล่าให้ได้เห็นภาพ แต่ถ้าอยากได้อารมณ์ชีวิตแอร์โฮสเตสสายตะวันออกกลางแบบถึงพริกถึงนั้นสามารถเข้าไปติดตามกันได้ที่ https://www.facebook.com/somflygirl และ https://www.facebook.com/AstheticsOfficial ที่สาวส้มจะนำมาเล่าประจำจะทำให้คุณเข้าใจชีวิตจริงแอร์โอสเตสสายตะวันออกกลางอย่างแน่นอน