Flower Designer จัดดอกไม้ให้กลายเป็นงานศิลป์

นักจัดดอกไม้ อาจไม่ติดหนึ่งในอาชีพฮอตของบ้านเราด้วยซ้ำ แต่ในวงการนักจัดดอกไม้ระดับโลก กลับมีชื่อของ ครูกอล์ฟ-พิทักษ์ หังสาจะระ นักจัดดอกไม้ชาวไทยไปโด่งดังในระดับแถวหน้า เคยมาแล้วทั้งโชว์ผลงาน ทั้งทําเวิร์กช็อปในหลายประเทศ ล่าสุดเขาได้รับเชิญจากสมาคมนักจัดดอกไม้ที่ใหญ่ที่สุดในโลกให้เป็นศิลปินคนเดียวที่ทําโชว์ในวันเปิดงาน Japan Flower Design Award 2007 ในโอซาก้าเมื่อต้นปีที่ผ่านมา สิ่งที่เขาสร้างสรรค์ขึ้นก็คือ Flower Fashion Show แฟชั่นโชว์ที่นําเอาดอกไม้มาทําเป็นเสื้อผ้าและเครื่องประดับ ซึ่งทําเอานักจัดดอกไม้จากทั่วโลกสุดทึ่งในไอเดียและฝีมืออันประณีตของคนไทย ทุกวันนี้ครูกอล์ฟไม่เพียงจะสร้างผลงานใหม่ๆ อยู่เสมอ แต่ยังทุ่มเทเวลาส่วนใหญ่ให้กับการถ่ายทอดวิชาให้แก่นักเรียนเพื่อให้วิชาชีพนี้พัฒนาต่อๆ ไปในบ้านเรา คาดว่าน่าจะมีผู้ที่เคยเรียนจัดดอกไม้กับครูกอล์ฟมาแล้วนับพันคน ในนั้นมีตั้งแต่คุณหญิงคุณนาย ไฮโซไซตี้ ดารา ยันแม่ค้าและเด็กด้อยโอกาสในสังคม หากใครชอบงานด้านศิลปะ ณ เวลานี้ ขอบอกเลยว่าอย่ามองข้ามอาชีพนักจัดดอกไม้โดยเด็ดขาด ครั้งนี้ WP จึงมีเรื่องราวมากแรงบันดาลใจและคําแนะนําดีๆ จากครูกอล์ฟมาฝากค่ะ WP : ได้ยินว่ากว่าจะมาเป็นนักจัดดอกไม้ได้ ครูกอล์ฟต้องฝ่าฟันมาเยอะมาก ครูกอล์ฟ : ทางบ้านไม่ได้สนับสนุน แต่ตัวเองชอบทํางานด้านศิลปะ สมัย ปวช. ก็เลยไปเรียนคหกรรมที่เทคนิคสมุทรปราการ แต่โกหกว่าไปเรียนทําอาหาร ตอนเรียนก็มีวิชาจัดดอกไม้ด้วย ทีนี้ทางบ้านไม่ค่อยมีสตางค์ เราก็เลยไปเก็บกิ่งไม้เก็บดอกไม้จากแถวโรงเรียนมาจัดส่งครู ปรากฏว่าได้คะแนนดีมาก แล้วการที่ได้รับคําชมจากอาจารย์ เด็กจะมีแรงบันดาลใจว่าเราทํางานด้านนี้ได้ ก็ยิ่งคิดไปได้มากมายว่าอยากจะทําอะไรขึ้นอีกต่างๆ นานา เลยเป็นจุดเริ่มต้นที่ทําให้เรารู้สึกว่างานดอกไม้น่าสนใจนะ พอมาต่อ ปวส. ที่เทคนิคกรุงเทพก็ได้ทํางานดอกไม้อีก จนเรียนจบก็ได้ทํางานกับบริษัทญี่ปุ่นซึ่งเกี่ยวกับการจัดดอกไม้อีกเช่นกัน จากนั้นก็มาสมัครเป็นดีไซเนอร์และครูสอนที่ SIFA เป็นโรงเรียนสอนจัดดอกไม้แห่งแรกในเมืองไทย แล้วที่นั่นได้ให้โอกาสไปเรียนอีก 3 ปีกว่า จนได้เรียนจัดดอกไม้เป็นเรื่องเป็นราวตั้งแต่ขั้นพื้นฐานจนถึงการเป็นครู WP : มีเคล็ดลับอย่างไรถึงทําให้มีสไตล์การจัดดอกไม้ที่แตกต่างจากดีไซเนอร์คนอื่น ครูกอล์ฟ : พอดีเป็นคนชอบติดตามเรื่องแฟชั่น ชอบอะไรที่มีการเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา มีการได้ใช้ความคิด มีการได้ใช้วัสดุอุปกรณ์แปลกใหม่ หรือแม้แต่เครื่องประดับต่างๆ เราก็เอามาใช้ประกอบกับการจัดดอกไม้ได้ ก็จะทําให้งานของเราแปลกและโดดเด่นจากคนอื่น อย่างทําแฟชั่นเราก็สามารถเอาดอกไม้มาทําเป็นชุดและเครื่องประดับได้ด้วย หรือถ้าเป็นการจัดกระเช้า จัดแจกัน ก็จะมีของเล่นอื่นๆ อีก จะชอบไปเดินตามแหล่งขายวัตถุดิบ เช่น พาหุรัด สําเพ็ง ประตูน้ำ จตุจักร บางครั้งไปเจอของบางอย่างที่ไม่น่าจะเอามาใช้ได้แต่กลับเกิดไอเดีย เช่น ผ้ากํามะหยี่ เอามาห่อช่อน่าจะสวยหรือขนนก ถ้าเอามาแซมหน่อยๆ ดอกไม้จะดูนุ่มขึ้นเลยนะ ลูกปัด หรือเลื่อม ก็เอามาใช้ได้หมด หรือเฟอร์นิเจอร์เก่าๆ บางอย่าง เช่น สังกะสีผุๆ แจกันผุๆ เอามาจัดกับดอกไม้โทนสีน้ำตาล เขียวๆ แดงๆ จะออกมาสวยเลย ไม่ก็ลวดกรงไก่สนิมขึ้น เอามาดัดเป็นรูปร่างแล้วใส่ดอกไม้ลงไปนิดเดียวก็สวยแล้ว แต่เราจะไม่หยุดนิ่ง เพราะเราเองเป็นทั้งดีไซเนอร์และครู ถ้าเราหยุดอยู่กับสไตล์แบบใดแบบหนึ่งก็เท่ากับจํากัดตัวเองอยู่แค่นั้น WP : แล้วแฟชั่นโชว์ดอกไม้ล่ะคะ มีที่มาอย่างไร ครูกอล์ฟ : การจัดดอกไม้เริ่มแรกเลยคือจัดในแจกัน จากนั้นก็มีเป็นช่อ เป็นพวงหรีด เป็นดอกไม้ใส่ศีรษะ วันหนึ่งงานทุกอย่างก็จะถึงจุดอิ่มตัว ต้องมีการหลีกหนีความจําเจ ก็เลยคิดขึ้นมาว่าดอกไม้อยู่เฉยๆ ก็จะนิ่งๆ แล้วจะทําอย่างไรให้มันเกิดความรู้สึกว่ามีมูฟเมนต์ ทีแรกก็เคยใช้ตุ๊กตาเต้นรําหมุนอยู่กับดอกไม้เหมือนอยู่ในสวน ใช้ไฟกะพริบ ใช้ดรายไอซ์ใส่ลงไปในน้ำก็ทํามาหมดแล้ว วันหนึ่งเลยคิดว่าลองมาทําเป็นแฟชั่นดูสิ ก็เลยเริ่มทําโชว์ก่อนในงานประกาศนียบัตรนักเรียนที่จัดเป็นประจําทุกปี จะได้เป็นแรงบันดาลใจให้นักเรียนว่าดอกไม้มาสานทําเป็นชุดได้นะ มาถักทอก็ได้ เอามามัดรวมๆ ก็เป็นชุดได้ มาเย็บอย่างนั้นติดกาวอย่างนี้ก็ทําได้ WP : แฟชั่นโชว์ดอกไม้ได้ไปโชว์ถึงญี่ปุ่นได้อย่างไรคะ ครูกอล์ฟ : พอดีครูกอล์ฟเคยเป็นประธานชมรมนักจัดดอกไม้มืออาชีพแห่งประเทศไทยมาก่อน มีอยู่ครั้งหนึ่งเราได้ทํางานร่วมกับ Interflora ในการเชิญแชมป์โลกมาจัดดอกไม้โชว์ในบ้านเรา เป็นแชมป์ชาวเอเชียคนเดียวชื่อว่ามิสเตอร์ฟูมิฮิโกะ ฟูรามัตสึ พอเขารู้จักเราก็ชื่นชมว่าทําไมทําอะไรได้มากมาย ทางญี่ปุ่นเขาก็เลยศึกษาหาข้อมูลใหญ่เราว่าเป็นใคร จากนั้นก็มาทาบทามให้ไปจัดดอกไม้โชว์ในงานประจําปีของ NFD หรือ Nippon Flower Designers Association ซึ่งเป็นสมาคม นักจัดดอกไม้ที่ใหญ่ที่สุดในโลกอยู่ที่ญี่ปุ่น ปีแรกเราก็แค่ไปจัดดอกไม้เป็นเอ็กซิบิชั่นชิ้นเดียว พอปีที่สอง (เมื่อเดือนกุมภาพันธ์ที่ผ่านมา) เขาก็มาขอให้เราทําเป็นงานแฟชั่นโชว์เพราะไม่เคยมีใครทําเลย ทีแรกก็คิดว่าไม่เอาดีกว่าเพราะต้องใช้เงินเยอะ งานที่โรงเรียนก็มากมายเพราะนักเรียนเยอะมาก ในเมืองไทยนี่ก็มาจากทุกจังหวัด แล้วยังมีนักเรียนต่างชาติ ทั้งจากแคนาดา ญี่ปุ่น เกาหลี ฮ่องกง สิงคโปร์ แต่ทางญี่ปุ่นก็ตื๊อเรามาก แล้วพูดมาคําหนึ่งว่านี่เป็นโชว์เดียวสําหรับงานวันแกรนด์โอเพนนิ่งนะ คนดูก็คือดีไซเนอร์และอาจารย์สอนจัดดอกไม้ที่มาจากหลายประเทศ ไม่ใช่ง่ายๆ ที่เขาจะเชิญใครไป แถมยังออกเงินให้เราเป็นล้าน ก็เลยตกลงรับทํา พอโชว์เสร็จปรากฏว่าตอนปาร์ตี้หลังโชว์ทุกประเทศชมเราหมดเลย ทึ่งมากว่าเราคนเดียวทําได้อย่างไรตั้ง 30 กว่าชุด หลังจากนั้นเขาก็ติดต่อให้ไปโชว์ที่โตเกียวอีกในคราวหน้า แต่เราก็ขอดูเรื่องเวลาก่อน WP : คิดว่าจุดไหนที่ทําให้ครูกอล์ฟกลายเป็นศิลปินที่มีผลงานระดับนานาชาติได้ ครูกอล์ฟ : ความจริงในต่างประเทศเขาให้ความสําคัญกับนักจัดดอกไม้มานานแล้วนะ แต่บ้านเรายังไม่ค่อยมีคนสนใจตรงนี้มากนัก ทั้งที่ครูกอล์ฟทํางานด้านนี้มา 18 ปีแล้ว ไปโชว์บ้างสอนบ้างใน ต่างประเทศมาเยอะ ทั้งอิตาลี จีน ญี่ปุ่น ตัวเองไม่เคยคิดเรื่องชื่อเสียง แต่มองว่าการทํางานตรงนี้เป็นผลดีในเรื่องการสร้างงานมากกว่า อย่างคนที่ยังไม่รู้จะทําอะไรก็อาจจะลองมองงานช่างดอกไม้หรือเปิดร้านดอกไม้ ซึ่งยังจะเป็นผลดีต่อเกษตรกรบ้านเรา เพราะบ้านเราปลูกดอกไม้ได้เยอะมากแต่ไม่รู้จะเอาไปใช้อย่างไร ถ้ามีอาชีพตรงนี้ขึ้นมาก็เป็นการพัฒนาธุรกิจในประเทศด้วย WP : สังเกตว่าจากการทํางานทั้งหมด ครูกอล์ฟดูให้ความสําคัญกับงานสอนมาก เพราะอะไรคะ ครูกอล์ฟ : ไม่รู้จะหวงวิชาไปทําไม คนทุกคนวันหนึ่งก็ต้องแก่ วันนี้อายุสี่สิบแล้วนะ แต่ที่ดูไม่แก่เพราะเรามีความสุขกับนักเรียน ลองนึกถึงคนที่ทําอะไรไม่เป็นเลย มาวันแรกกรรไกรตัดโดนมือเลือดอาบ ร้องไห้บ้าง จากวันนั้นมาเริ่มจับทรงง่ายๆ ได้ จนทําได้สวย จนมามีดีไซน์ เราเห็นแบบนี้แล้วก็สุขใจมากๆ ที่เห็นทุกคนทําได้ เมื่อถึงวันที่เราจัดดอกไม้เก่งแล้วก็อยากให้ทุกคนเผื่อแผ่ให้คนอื่นบ้าง อย่างบางทีก็ชวนนักเรียนไปสอนเด็กบ้านเมตตา คิดเสมอว่าต้องตอบแทนสังคมด้วย เพราะครูกอล์ฟเองกว่าจะมีทุกวันนี้ได้ก็เพราะมีผู้ใหญ่หลายท่านให้โอกาส