เป็นผู้ชายใช่ว่าจะไม่รักหล่อ

เป็นผู้ชายใช่ว่าจะไม่รักหล่อ แต่ขออย่าง อย่าโชว์ออฟให้มันออกหน้าออกตาหรือพยายามแต่งเสริมให้มันเกินหญิง

ผู้ชาย แต่งตัว

     เริ่มจากหัวเลย หยุดดัดหรือเปลี่ยมสีผม ขนาดดาราชายเปลี่ยนสีออกทีวียังไม่รอดเลย ขนาดน้าเน็กยัง back to basics เลย
     เลิกซอยผมให้ดูเป็นลุคหนุ่มเกาหลี เดินผมตรงปลายแหลมเกือบทิ่มตา ดูเป็นพิมพ์เดียวกันหมด ขอแตกต่างบ้าง ปล่อยไปตามธรรมชาติ ยาวไปก็วานให้เพื่อนตัดให้หรือตัดเอง จะแหว่งนิดหน่อยช่างเถอะ เดี๋ยวไม่กี่สัปดาห์ก็จะลงตัว

     เลิกสระ ดัด เซตตามร้านทำผม ไม่เข้าใจ ตัดตอนเย็นจะเซตผมให้ทำไม เดี๋ยวก็กลับไปนอนแล้ว ก็ต้องสระออกอยู่ดี หยุดพยายามจนเกินงาม
     เรื่องใบหน้า หยุดแอ๊บ โบ๊ะแป้งให้ขาวเนียน บางคนทำตัวดำแต่หน้าเด้ง เขียว เอ้ยขาว ดูๆ ไปนึกว่าจะมาเล่นละครใบ้ ทาครีมบำรุงนิดหน่อยก็พอ แล้วคิ้วก็ไม่ต้องไปแอบกันมา ปล่อยให้มันหนาๆนี่แหละเก๋กว่า เต็มที่อาจจะกันระหว่างคิ้วไม่ให้เป็นคิ้วเดียวกันก็พอ เพราะเขาบอกว่าคนที่คิ้วติดกันไม่น่าคบ โหงวเฮ้งไม่ดี

มาถึงเรื่องการแต่งตัว ต้องแต่งแบบให้ดูบังเอิญแต่ตั้งใจ ยังไงน่ะเหรอ แต่งให้ดูเป็นธรรมชาติ ไม่ต้องถูกหลักที่วงการแฟชั่นบัญญัติให้เด๊ะๆ ออกหลุดๆ บ้าง
     ไอ้ที่ตั้งใจอย่างเช่น เสื้อผ้าทุกตัวใหม่หมด กลิ่นใหม่ยังไม่จางหายแล้วรีดซะคอกริบ รองเท้าใหม่เอี่ยม ถุงเท้าสีก็เข้ากับรองเท้า ใส่นาฬิกาแบบเรือนเงินเรือนทอง มองไกลๆ นึกว่าเพื่อนพ่อ ให้ตายสิ ลองแกล้งทำเซอร์บ้าง อาจจะใส่ผ้าใบเลอะๆ แทน หรือเซตผมให้ดูยุ่งเหมือนตื่นนอนใหม่ๆ ดูอย่างดาราฮอลลีวู้ดบางคน ที่เห็นเซอร์ๆ นั่นไม่ใช่ว่าเซอร์จากตัวตนของเขา จริงๆ มีสไตลิสท์คุมบังเหียน คอยหาเสื้อผ้าหน้าผมจัดแจงให้ คือทำให้ดูเหมือนธรรมชาติโดยบังเอิญ แต่กว่าจะออกจากบ้านก็แต่งสุดฤทธิ์ เปลี่ยนอยู่นั่นแหละ กว่าจะชอบได้ใช้เวลาเป็นชั่วโมงนะจ๊ะ
     สรุปแล้ว แต่งแบบบังเอิญแต่ตั้งใจต้องมีสิ่งใดสิ่งหนึ่งหลุดๆ บ้าง อาจจะไม่เข้ากับชุดที่ใส่ในสายตาคนอื่นจะสนไปไย

นี่คือความคิดของผู้เขียนเอง โปรดใช้จักรยาน เฮ้ย! วิจารณญาณในการชมตลอด