นิทานนางฟ้า
ปีศาจจิ๋วเดินอย่างหงุดหงิดงุ่นง่านไปมาอยู่คนเดียว "หิวจังเลย ทำไมไม่มีเด็กไม่ดีมาให้สูบพลังเลยนะ น่าเบื่อจริงๆ" ปีศาจจิ๋วโมโหมากเท่าไหร่ก็ยิ่งหิวมากเท่านั้น ดังนั้นเขาจึงเริ่มออกเดินทางไปแสวงหาเด็กไม่ดีเพื่อดูดพลังชีวิต
ทันใดนั้น ปุ้ง ! ปีศาจจิ๋วก็เจอเข้ากับลูกแพรเด็กหญิงตัวน้อยที่กำลังโกหกแม่ของเธออยู่ "นี่แหละ เป้าหมายของฉัน" ปีศาจจิ๋วรีบเข้าไปหาลูกแพรทันที "สวัสดีลูกแพร เธอชอบโกหกใช่ไหมล่ะเอาอย่างนี้ไหมต่อไปนี้เมื่อเธอโกหก ฉันจะให้ขนมเธอทุกครั้งเลย" ลูกแพรรีบตอบตกลงทันที "เอาสี ฉันชอบขนมอีกอย่างการโกหกมันก็ไม่ยากด้วย" ตั้งแต่นั้นมาเมื่อลูกแพรโกหกเมื่อไหร่ก็จะมีขนมอยู่ในกระเป๋า 1 ชิ้นทุกครั้งทันที ลูกแพรจึงโกหกมากขึ้นเรื่อยๆ โกหกทุกๆวันวันละหลายๆครั้ง แต่เมื่อโกหกไปนานๆเข้าลูกแพรก็ไม่มีความสุข เพราะตอนนี้ไม่มีใครชอบลูกแพรเลย แถมทุกครั้งที่โกหกปีศาจจิ๋วก็ดูดพลังชีวิตของลูกแพรไปเสียอีก ลูกแพรจึงอ่อนแอลงเรื่อยๆ
วันหนึ่งลูกแพรก็ถูกคุณแม่ทำโทษเพราะลูกแพรลืมสมุดการบ้านไว้ที่โรงเรียน แต่คุณแม่ไม่เชื่อลูว่าลูกแพรลืมจริงๆ เพราะลูกแพรโกหกบ่อยจนไม่มีใครเชื่อถืออีกแล้ว เมื่อลูกแพรออกไปเล่นกับเพื่อนๆก็ไม่มีใครยอมเล่นด้วยเพราะลูกแพรโกหกเพื่อนๆไว้มากมายเหลือเกิน ลูกแพรจึงมานั่งร้องไห้อยู่คนเดียวและเมื่อลูกแพรเอามือล้วงไปในกระเป๋า ขนมที่ปีศาจจิ๋วให้ไว้ทุกครั้งที่ลูกแพรโกหกขนมก็หมดลงไปแล้ว หมายความว่าลูกแพรจะต้องไปโกหกอีกแล้วเพื่อให้ได้ขนมมา ถึงแม้ว่าลูกแพรอยากทานขนมแต่ลูกแพรก็ไม่อยากที่จะโกหกใครต่อใครอีกแล้ว เพราะว่าตอนนี้ไม่มีใครชอบลูกแพรเลย ลูกแพรจึงนั่งร้องไห้อีกครั้ง
ทันใดนั้น ปิ๋ง ! นางฟ้าแสนสวยใจดีก็ออกมาทันที "ว่ายังไงจ๊ลูกแพร หนูเป็นอะไรไปจ๊ะร้องไห้ทำไม" ลูกแพรเงยหน้าขึ้นมาเมื่อเห็นนางฟ้าก็รีบขอร้องนางฟ้าทันที "นางฟ้าคะ ลูกแพรไม่อยากเป็นเด็กโกหกอีกแล้วค่ะ ตอนนี้ไม่มีใครชอบลูกแพรเลยค่ะ" นางฟ้ายิ้มให้ลูกแพร "งั้นลูกแพรสัญญาได้ไหมจ๊ะว่าลูกแพรจะเลิกโกหก และต่อไปนี้จะทำตัวเป็นเด็กดี" ลูกแพรพยักหน้าทั้งน้ำตาทันที นางฟ้ารีบเสกเวทมนตร์ให้ทุกๆคนกลับมารักลูกแพรเหมือนเดิม ปีศาจจิ๋วจะเข้ามาขัดขวางแต่ก็ไม่ทันการ ปีศาจจิ๋วจึงต้องสลายตัวเองไปอีกครั้ง
ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมาลูกแพรก็ไม่โกหกใครอีกเลย ลูกแพรเข็ดแล้วกับการที่โกหกจนไม่มีใครชอบ ไม่มีใครเชื่อถือ ลูกแพรจึงพูดแต่ความจริงทุกครั้ง
เด็กดีต้องไม่โกหกนะคะน้องๆ
