เรื่องจริง! ของหญิงสาวสวยที่โดนผู้ชาย 7 คนข่มขืน
"ขอเล่าไว้..ให้เป็นอุทาหรณ์" เรื่องนี้มีที่มาจากคุณ "ตุ๊บปอง เรืองศักดิ์ ปิ่นประทีป" นักเขียนหนังสือสำหรับเด็ก และเป็นกรรมการผู้จัดการมูลนิธิหนังสือเพื่อเด็ก เธอได้แชร์เรื่องราวที่เกิดขึ้นจริง ของหญิงสาวอายุไม่ถึง 20 ปี กับเหตุการณ์ไม่คาดคิด สุดสะเทือนใจที่ต้องเจอ โดย "พี่ปอง" ได้เล่าเรื่องราวผ่านเฟสบุ๊ค "ตุ๊บปอง ตุ๊บปอง" ว่า....
ในชีวิต มีโอกาสได้ดูแลน้องๆ ที่ถูกข่มขืน 3 คน ขอเล่าอีกครั้งหนึ่ง..
ถึงน้องคนนี้..เป็นคนที่รักมาก และสะเทือนใจมาก
น้องคนนี้..เป็นสาวน้อยวัยสิบกลางๆ ค่อนปลาย หน้าตาสะสวย..สะอาดสะอ้าน สงบเสงี่ยม เรียบร้อย เป็นลูกคนมีฐานะและมีชื่อเสียงในสังคมภูธร
ถูกชายหนุ่มวัยคะนอง 7 คนลากไปรุมข่มขืน ขณะที่โดนข่มขืน..น้องเล่าว่า
"การถูกข่มขืนเป็นเรื่องที่เลวร้ายที่สุดของลูกผู้หญิง..แต่การเกิดมาแล้วยังไม่ได้แทนคุณพ่อแม่นั้นเลวร้ายกว่า..ก็เลยตั้งจิตภาวนาว่า ขออย่าให้มันฆ่าจนถึงตายเลย เพราะอยากรอดเพื่อกลับไปทำดีต่อแม่ก่อนตาย"
สุดท้าย..น้องรอดจริงๆ
น้องจัดการตัวเองให้เป็นปกติที่สุด..เจ็บจับขั้วหัวใจ
แต่ก็คิดเพียงว่า..
"โชคดีที่ยังรอดมา..จะได้ทำดีต่อแม่ให้มากกว่าที่ผ่านมา เพราะการผ่านความตายครั้งนั้น ทำให้คิดว่า ชีวิตนั้นไม่แน่นอน จะตายวันตายพรุ่งก็ไม่รู้"
เวลาผ่านไป 3 เดือน..
แม่ถูกครูเรียกไปวิทยาลัย ขอให้ลาลูกสาวออกจากวิทยาลัย เพราะ "ท้อง" แม่โกรธมาก..
ด่าทอ ตบตีลูกสาวของตนจนเหนื่อย พร้อมพร่ำพรรณนาถึงหน้าตาของตัวเองที่เกรงว่าจะเป็นขี้ปากของชาวบ้าน..โดยไม่คิดถึงใจของลูกที่สลายแล้วสลายอีก
น้องเล่าความจริงที่เกิดขึ้นให้แม่ฟัง..แต่แม่กลับด่าทอ ซ้ำร้ายแม่ยังพูดเชือดใจลูกว่า.."มึงจะไปตายที่ไหนก็ไป..อย่าอยู่ประจานกูหน่อยเลย..ไป..ไปตายซะ"
วันนั้น..น้องตัดสินใจกินยาตาย
ตอนเจอกันครั้งแรก พอเล่าถึงตอนนี้ น้องร้องไห้หนักมาก เข้ามากอดพี่ปอง แล้วบอกว่า..
"ในวันที่ความตายใกล้แค่เอื้อม..หนูไม่อยากตายเพราะอยากอยู่เพื่อทำดีต่อแม่ แต่เมื่อแม่บอกให้ไปตายซะ..ทำให้คิดว่า จะอยู่ต่อไปทำไม..ตายตามปากแม่ น่าจะเป็นการแทนคุณที่ดีที่สุด..เลยทำ เพื่อตอบแทนแม่"
แต่คนใช้เก่าแก่ มาพบแล้วช่วยไว้ทัน และรอดจนได้มาพบพี่ปอง
น้องเก็บลูกไว้ด้วยการตัดสินใจของตนเองว่า..
"หนูรู้ว่าความรู้สึกของลูกที่แม่ไม่ต้องการ และชี้เป็นชี้ตายนั้นมันทารุณจิตใจแค่ไหน"
พี่ปองชวนน้องมาอยู่ด้วยที่บ้าน แล้วพาไปฝากให้ทำงานในสถานสงเคราะห์แห่งหนึ่ง..พอเลี้ยงตน และ ดูแลลูกในท้องได้ ระหว่างทำงาน..ท้องโตน้องขอให้พาไปเยี่ยม "ไอ้ 7 คน" ที่ข่มขืนเธอ..ในคุก น้องว่า..
"1 ใน 7 มันเป็นพ่อของลูก..หนูจะไปอโหสิกรรมให้มัน"
พี่ปองพาไปเยี่ยมตามคำขอ..
ไปพบแล้วคุยกับ 4 คนที่ยอมออกมาพบ..ได้พูดคุยกับหนุ่มๆ แล้วบอกถึงความทุกข์อันแสนสาหัสของผู้หญิงคนที่หนึ่งที่ถูกกระทำ 1 ใน 4 ไหว้พี่ปอง แล้วสัญญาว่า..
"ต่อไปนี้ผมจะไม่ทำอย่างนี้อีกแล้ว"
น้องกอดพี่ปองร้องไห้..แล้วบอกว่า "อย่างน้อย..ก็จะมีคนดีเพิ่มขึ้นอีก 1 คน" พี่ปองรักน้ำใจน้องคนนี้จริงๆ
ยังไม่จบแค่นี้..
น้องคลอดลูกเป็นชาย เลี้ยงยังไม่เข้าขวบ ก็มีหนุ่มมาติดพัน กระทั่งขอแต่งงาน ระหว่างนั้น..
มีผู้หวังดี..(ที่พี่ปองเกลี๊ยด..เกลียด)มาบอกชายหนุ่มว่า..ว่าที่เจ้าสาวของเขานั้นเคยถูก 7 ชายข่มขืนมาก่อน
ก่อนแต่งงาน..
ชายหนุ่มพาน้องไปตรวจเลือด..เพราะมีความกลัวบางอย่าง ผลตรวจเลือดออกมา..น้องติดเชื้อเอดส์ ชายหนุ่มรับไม่ได้..หนีหาย ทิ้งไว้แต่ความเสียใจให้น้อง ตอนนี้..น้องสิ้นแล้ว ..ทิ้งลูกไว้ในสถานสงเคราะห์
สุดท้ายปลายบท อยากบอกทุกคนว่า..
"เราเลี้ยงลูกของเรามาดี แต่พ่อแม่คนอื่นเลี้ยงมาไม่ดี..ลูกที่ไม่ดีของเขา อาจจะจะมารังแกลูกที่ดีของเราได้"
ดังนั้น..เลี้ยงลูกเรา ไปพร้อม ๆ กับดูแลลูกเขาด้วยนะ