สร้างความดีคือความสุขของชีวิต “ปุ๊ อัญชลี จงคดีกิจ”

จากบทเพลงหนึ่งเดียวคนนี้ คิด..ว่ามีสักคนเข้าใจ เชื่อว่าใครหลายๆ จะได้ยินเพลงนี้อีกครั้งบนเวที GREEN CONCERT # 20 POOH PARN POD THE 3 MASTERS บทเพลงดังที่มีเจ้าของเป็นตำนานร็อกเกอร์สาวอย่าง “ปุ๊ อัญชลี จงคดีกิจ” ผู้หญิงมาดเท่ที่มีเอกลักษณ์เป็นของตัวเองและไม่เหมือนใคร ทำให้ชีวิตหลังจากออกเทปชุดแรกโด่งดังเป็นพลุแตกงานหลั่งไหลเข้ามามากมาย

ถึงขนาดได้มีโอกาสกระทบไหล่นักร้องระดับอินเตอร์อย่าง “ทีน่า เทอร์เนอร์” แต่วันนึงชื่อเสียงความดังที่เคยมีกลับทำให้ตัวเองเกิดความกลัว กลัวความไม่แน่นอน กลัวไม่เป็นที่รักของ กลัวจะสูญเสียความนิยมที่เคยมี และค่อย ๆ ห่างหายไปจากวงการอยู่หลายปี จนกระทั่งได้พบคำตอบว่าความสุขที่แท้จริงในการชีวิตตัวเองนั้นคือการสร้างความดี  

 

จากผู้รับสู่ผู้ให้

 “จริงๆ แล้วมันเป็นความบังเอิญมากกว่าที่ได้ไปรู้จักกลุ่มคนที่เขาทำงานอาสามาอยู่ก่อนแล้ว เราก็เลยรู้สึกว่าเราแค่ไปช่วยเขาแค่นั้นเองแต่มันกลับทำให้เรามีความสุขใจ พอเรามีโอกาสได้เข้าไปทำงานจิตอาสาต่างๆ ก็รู้สึกว่าเราโชคดีจริงๆ ที่มีโอกาสทำอะไรดีๆ เพื่อสังคมบ้าง ที่ได้ทำก็จะมีเกี่ยวกับหมาแมว ก็ทำให้รู้ว่าสุนัขเขาก็มีโครงการบริจาคเลือดเหมือนกัน ก็เลยเริ่มไปรู้จักคุณหมอก็เลยรู้ว่ามันขาดแคลนมากๆ หลังจากเข้าไปมีส่วนเรื่อยๆ ก็สามารถไปหาระดมทุนจัดงานบ้าง จนกระทั่งได้รถมาหนึ่งคัน เป็นรถที่จะเคลื่อนที่ไปรับบริจาคเลือดด้านนอกได้ เพราะว่าการที่จะรอคนจูงหมาแมวมากว่าจะได้ซักตัวมันยากมาก เราก็เลยได้เริ่มต้นการเป็นจิตอาสา”

อยู่สังคมเดียวกันต้องรู้จักเอื้อเฟื้อและเกื้อกูล

“ปุ๊คิดว่าสังคมมันมีอะไรที่ต้องการมากมาย อย่างโครงการบริจาคเลือดให้หมาแมวแล้วเราก็มีโอกาสได้เอาตัวเข้าไปช่วยในสิ่งที่เราทำได้ เช่น ช่วยประชาสัมพันธ์ เป็นพรีเซ็นเตอร์ แม้ว่าสิ่งที่เราทำอาจจะเป็นสิ่งเล็กน้อยถ้าเทียบกับจิตอาสาคนอื่นๆ แต่อย่างน้อยเราก็ได้เป็นส่วนหนึ่งที่เรายังได้ช่วยให้คนเห็นว่าเรายังเห็นความสำคัญงานอาสาเลย ถ้ามีเวลาว่างเมื่อไหร่ไปเถอะค่ะ เพราะเราอยู่ร่วมสังคมเดียวกันมันก็ต้องเอื้อเฟื้อเกื้อกูลกัน และยิ่งถ้าคนเก่าๆ ที่เขาทำอยู่แล้วพอมีคนใหม่ๆ เข้ามาอย่างน้อยก็ทำให้พวกเขามีกำลังใจ มันคือความสุขใจที่คุณจะได้แน่นอน ปุ๊เชื่อว่านิสัยคนไทยข้างในลึกๆ มีความอ่อนโยนอยู่แล้วเพียงแต่ว่าเราอาจจะมีการแสดงออกไม่เหมือนกัน และบางคนก็ไม่ค่อยมีโอกาส ซึ่งปุ๊ก็อยากจะบอกว่าไม่ว่าใครก็ตามหรือมูลนิธิเขายังต้องการจิตอาสาอีกมากมาย เราสามารถเอาตัวเข้าไปช่วยเขา ไปทำในสิ่งที่เราถนัด เราเป็นมนุษย์ด้วยกันคนไทยด้วยกันเราต้องเอื้ออาทรต่อกัน”

ชีวิตตั้งมั่นในการทำความดี

“ตัวอย่างที่มีให้เห็นชัดเจนเลยก็คือในหลวงรัชกาลที่๙ ท่านเป็นตัวอย่างที่ดีมากยิ่งได้เห็นท่านอยู่แบบที่สูงแต่ท่านก็เอาตัวลงมาคลุกคลีกับประชาชนของท่าน แต่ดูพวกเรายังทำไม่ได้เลยเห็นแล้วก็ละอายแก่ใจ อย่างน้อยการออกมาทำอะไรเพื่อสังคมอย่างน้อยก็ทำให้เรารู้สึกว่าเรายังได้ทำอะไรเพื่อแผ่นดินเกิดของเรา อยากให้จิตสำนึกเราคิดว่าทำไปเถอะสิ่งดีๆ อย่างน้อยก็ต้องช่วยกัน ปุ๊เชื่อว่าส่วนใหญ่ทุกคนมีจิตสำนึกดีแต่ไม่รู้จะเริ่มต้นอย่างไร บางคนเห็นปุ๊ไปทำงานจิตอาสาบางคนยังบอกว่าอิจฉาอยากมาทำบ้าง อยากมาช่วยอยากให้ชวนมีเยอะมากๆ การทำความดีสิ่งดีๆ ของปุ๊ก็คือการเอาตัวและเอาใจเข้าไปช่วยสังคมและสังคมได้ประโยชน์จากการช่วยเหลือซึ่งกันและกันนั่นคือเป้าหมายของปุ๊”