จอมโจรอนามัย
(ต่อจากข้างบน)
วันก่อนนี้ เวลาประมาณ 18 น. ณ ร้านสะดวก
ซื้อแห่งหนึ่ง ย่านงามวงศ์วาน เกิดเหตุ รปภ.
ที่รักษาการหน้าร้าน จับกุมนางสาว ด. (นาม
สมมุติ) หน้าตาเหมือนลิง อายุราว 15 หยกๆ
36 หย่อนๆ บริเวณลานจอดจักรยานหน้าห้าง
พร้อมหลักฐาน เป็นผ้าอนามัยลอรีเอะ ซูเปอร์
สลิม กลางวัน ขนาด 8 ชิ้น (ในภาพ ขวาบน)
ขณะที่จอมโจรอนามัย กำลังจะหลบหนีด้วย
จักรยานทราบสี แต่ไม่ทราบรุ่น สืบทราบภาย
หลังว่า กระทำการโดยไม่มีเจตนา ทางรปภ.
จึงทำการปล่อยตัวไปชำระเงินแต่โดยดี
- - -
ฉันปาหนังสือพิมพ์ไทยโละในมือทิ้งอย่างอารมณ์เสีย ภาพเหตุการณ์ต่างๆ เริ่มปรากฎขึ้นมาในสมองอย่างช้าๆ แต่ชัดเจน..
- - -
เรื่องมันมีอยู่ว่า เมื่อเย็นวันอาทิตย์ที่ผ่านมา ฉันเกิดอาการผู้หญิงกำเริบค่ะ หรือที่ภาษาชาวบ้านเรียกว่าเมนมาน่ะเอง ^^ ทีนี้ ผอนม. (ผ้าอนามัย) ที่มีอยู่ในบ้านก็ไม่น่าจะพอสำหรับพรุ่งนี้เช้า เลยรีบคว้าจักรยานที่ที่บ้านพึ่งถอยมาใหม่ไปร้าน.. เอ่อ ใช้ตัวย่อแล้วกันนะคะ ว่าร้าน ลต. อพ. ร้านจะได้ไม่เสียหายค่ะ (แล้วที่ใส่ในรูปนั่นคนเขาดูกันไม่ออก??)
ใส่เกียร์ถอยหลังกันไปนิดนึงก่อน จักรยานที่บอกว่าพึ่งถอยมาใหม่เนี่ย อันเนื่องมาจากจักรยานคันก่อนหน้านี้ น้องชายของฉันเนี่ย ใช้ขี่ไปร้านหมอฟันแล้วก็ไม่ได้ล็อคอะไร เพราะที่ผ่านมาไม่ล็อค มันก็ยังไม่หายนี่หว่า แต่วันซวยก็ดันบังเกิด เมื่ออยู่ดีๆ ขณะมันโดนหมอทำฟันเสร็จเนี่ย จักรยานผู้เคราะห์ร้ายดันอันตรธานหายไปจากหน้าร้าน! ร้อนถึงผู้เป็นบิดาต้องหาซื้อจักรยานคันใหม่มาให้ใช้กันอีกครั้ง
วกกลับมาต่อ.. ฉันก็ขี่ๆๆๆ ไปเรื่อยๆๆๆ จนไปถึงร้าน ลต. อพ. แย่ล่ะ ฉันก็ไม่ได้เอาที่ล็อคมา คันนี้ก็ยังใหม่มากๆ ขืนหายโดนบิดากริ้วแน่ แถมคราวก่อนก็ร่วมประนามเจ้าน้องชายตัวดีซะยกใหญ่ ถ้าทำหายเสียเองฉันจะรอดมั้ยเนี่ย แต่ไปซื้อของแค่แป๊บเดียวคงไม่หายหรอกน่า ดวงฉันมันคงไม่ซวยขนาดนั้น (หรอ?) ว่าแล้วก็จัดแจงจอดรถมันใกล้ๆ ประตูกระจกของร้าน ฉันจะได้มองออกมาเห็นได้สะดวก
เดินๆๆ เข้าไปเลือกซื้อผ้าอนามัยที่มุมด้านในของร้าน แล้วก็รีบเดินผ่านออกมาทางล็อคกลาง เพื่อที่จะได้แอบมองรถจักรยานก่อนว่ายังอยู่ที่ดีมั้ย ขณะเดินมาได้สักหน่อยสายตาฉันก็พลันเห็นชายวัยรุ่น มาที่รถจักรยานฉัน จับแฮนด์ และทำท่าจะขยับ!
ในเสี้ยววินาทีนั้น ฉันกระโจนออกมาจากร้าน พุ่งกระโจนใส่เจ้าหนุ่มนั่นสุดกำลัง
โอ้....... ไม่ใช่และิ ฉันแค่วิ่งออกมาประจันหน้ากับเจ้าหัวขโมยจักรยานนั่นอย่างไม่หวาดกลัว
ฉันง้างปากขึ้นเพื่อปล่อยประโยคเด็ดใส่โจรจักรยาน ‘เจ้าโจ่..จ..จ………..’
พลันสายตาฉันก็หันไปเห็น มอเตอร์ไซค์คันหนึ่งจอดขวางอยู่ด้านหน้า โจรจักรยานขยับรถจักรยานของฉันเสร็จ ก็เดินไปคร่อมมอเตอร์ไซค์คันนั้น และตวัดเข้ามาจอดตรงข้างจักรยานของฉัน….
‘เจ้าโจ่..จ..จ..กะยานคันนี้มันจอดขวางหรอคะน้อง แห่ะๆ โทษทีนะคะ’
โจรจักรยานมองหน้าฉัน งงๆ คงนึก... 'อะไรของเจ๊แกเนี่ย'
‘ขอโทษนะครับคุณ’ เสียงผู้ชายดังขึ้นข้างหลังฉัน ขณะกำลังเก้อๆ ที่แอบคิดกล่าวหาโจรจักรยาน ใครจะมาขอเบอร์ฉันล่ะเนี่ย กะลังหน้าสิ่วหน้าขวาน ฉันคิดแต่ก็ยังไม่วายเอี้ยวตัวหันมาแบบสโลว์โมชั่น พร้อมเก๊กเสียงสวย ‘คะ..?’
ตาย! อะไรกันนี่ คนมองฉันจากทั้งข้างในและหน้าร้านเต็มเลย แถมยังมีพี่รปภ. มายืนจังก้ามองหน้าฉันอยู่ตรงหน้านี่อีก อะไรกันเนี่ย?!?!
พี่รปภ. เจ้าของเสียงหล่อ ที่ทำเอาฉันแอบเคลิ้มเมื่อสักครู่ ไม่พูดอะไร แต่ชี้มาที่มือข้างขวาของฉัน ที่กำลอรีเอะซูเปอร์สลิมไว้แน่น!
- - -
ภาพต่างๆ ค่อยๆ ผ่านไปเรื่อยๆ อย่างช้าๆ แต่หนักหน่วง… ฉันเหลือบมองไปยังห่อผ้าอนามัยที่ถูกแกะใช้แล้ว พร้อมอมยิ้มบางๆ
***หมายเหตุ เรื่องที่เล่านี่ไม่ค่อยจะได้สาระเท่าไหร่ ถือซะว่าเป็นความบันเทิงสำหรับคุณผู้หญิงแล้วกันนะคะ ขออภัยเป็นการใหญ่ สำหรับผู้ที่ผ่านเข้ามาและไม่ต้องการเสพเรื่องทำนองนี้ด้วยค่ะ