ฺฺคุณหญิงป้าชวนคิด : "BฺฺิB"

BB ...

ไปพบบทความที่ตรงใจชิ้นนี้ พอดีเลย อีกด้านของเหรียญ “แบล็คเบอร์รี”

เห็นใคร ๆ ขึ้นรถ ลงเรือ ไต่ตึกขึ้นรถไฟฟ้า มุดดินลงมาทางรถไฟใต้ดิน กล่าวคือ ทั่วไปหมดของประชากรไทยในกรุงเทพฯ สื่อสารกันผ่าน BB -blackberry ก้มหน้า ก้มตา กดจึ๊ก ๆ ๆ มีเสียงลอย ๆ ตริ๊ง ๆ ๆ

เทคโนโลยีเพื่อการสื่อสาร เจริญไปไวไม่ใช่เล่นสำหรับคนไทย BB จริง ๆ แล้ว สำหรับ คุณหญิงป้าไม่ใช่ของใหม่ สบตากันมาได้ 5-6 ปีแล้ว แต่ว่าแพร่หลายอยู่ในหมู่คนที่ประกอบธุรกิจ ต้องมีอีเมล์เข้า-ออกตลอดเวลา และต้องฉับไว

แต่ในวันนี้สิ่งที่คุณหญิงป้าเห็นเหมือน BB ได้กลายเป็น ห้อง chat เคลื่อนที่สำหรับผู้คนไปแล้ว ส่วนตัวที่เคยสัมผัสประสบการณ์ประมาณนี้มา คิดว่าทำให้เราสนใจคนรอบตัว ที่เห็น ๆ เป็น ๆ น้อยลงไป (และบางครั้งก็เสียเวลามากเกินไปด้วย)..เพราะเราต้องแบ่งเวลาไปคุยกับคนในโลกเสมือน แถมอาจจะตั้งใจกับคนในนั้นมากกว่าด้วย

บ่อยมากที่เดินเล่นอยู่ที่สยาม มองไปที่ร้านอาหาร คนที่ร่วมโต๊ะอาหารกัน..ก้มหน้าก้มตาส่ง BB! แน่นอน คงไม่ได้ส่งให้ผู้ร่วมโต๊ะแน่ หรือถ้าส่งก็คงต้องเป็นเรื่องที่เป็นความลับสินะ ถึงพูดจากันเลยไม่ได้ต้องส่ง BB 

ทุกวันนี้หลายคน มีทั้ง BB - iPhone ที่พร้อมจะสื่อสารกับผู้คนบนโลกไซเบอร์ ผ่านอุปกรณ์เทคโนโลยีทันสมัย ผ่าน Social network แต่อย่าให้มากเกินไปจนลืมมองสิ่งใกล้ ๆ รอบ ๆ ตัว

โทรหาคนในครอบครัวบ้าง ... ถ้าอยู่ไกลกัน ถามทุกข์สุข กันบ้างอะไรบ้าง หรือไม่ก็ ชวนเขามาใช้ BB แลก PIN กันเสียเลย!

ที่ว่ามาก็ไม่ใช่จะเป็นคนที่ต่อต้านความเจริญ และเทคโนโลยี หรือ ความทันสมัยสมวัย รุ่น หรอกนะคะ แค่อยากจะชวนให้คิดนิดว่า เราหมกมุ่นกับมันมากไปหรือเปล่า เท่านั้นเอง และเราตกเป็นเหยื่อของเทคโนโลยีที่เราบริหารไม่พอดีหรือเปล่า   

ความพอดี ดีที่สุดค่ะ

ก่อนจบ พอดี (อีกแล้ว) ไปพบบทความนี้ แชท-sms มากไป ระวังโรคนิ้วโป้งแบล็คเบอร์รี่

คุณหญิงป้า