เตือนภัยหญิงสาว...แก๊งรถตู้

 

ผมชั่งใจอยู่นานว่าจะเล่าเรื่องนี้ดีหรือไม่ เนื่องจากไม่อยากพบกับความยุ่งยากที่อาจจะตามมา แต่เมื่อพิจารณาแล้วว่า ความยุ่งยากที่ตามมาอาจจะเทียบไม่ได้กับความสูญเสียที่อาจจะเกิดขึ้นกับคนอื่นๆหากผมไม่แจ้งเตือน

เวลาประมาณ 20.00 น. เพื่อนผู้หญิงของผมคนหนึ่งอายุประมาณยี่สิบสี่ปี หน้าตาดี มีธุระจะต้องไปพบเพื่อนแถวอ่อนนุช จึงได้ขึ้นรถไฟฟ้าไปลงสถานีอ่อนนุช จากนั้นก็เดินลงจากรถไฟฟ้าตรงทางลงฝั่งตรงข้ามโลตัส มุ่งหน้าไปทางบางจาก

ระหว่างที่เดินอยู่ริมถนนสุขุมวิทฝั่งขาออก ก็มีผู้ชายคนหนึ่งเดินเข้ามาหา และสอบถามเส้นทางกับเพื่อนผม ซึ่งเป็นการสอบถามเส้นทางที่ค่อนข้างวกวน จึงใช้เวลาอยู่สักพักระหว่างที่พูดคุยกันนั้นไม่ได้มีการถูกเนื้อต้องตัวกันแต่อย่างใด

แต่เพื่อนผมรู้สึกว่าตัวชา ประสาทตอบสนองช้าลง รู้สึกอึดอัด ขยับตัวไม่ค่อยสะดวก พอรู้สึกผิดสังเกตเช่นนั้นเพื่อนผมจึงล้วงกระเป๋าสะพายหาอุปกรณ์ป้องกันตัว ซึ่งปกติเพื่อนผมคนนี้จะพกคัตเตอร์ติดตัวอยู่ตลอด

เมื่อผู้ชายคนนั้นเห็นเพื่อนผมมีอาการเริ่มผิดปกติ ก็พยายามเข้ามายื้อยุด และอยู่ๆก็มีผู้ชายอีกสองคนโผล่เข้ามา พร้อมกับรถตู้อีกคันหนึ่งที่มาจอดเทียบ และเข้ามาช่วยกันฉุดพร้อมจะอุ้มเพื่อนผมขึ้นรถ ซึ่งเพื่อนผมก็พยายามต่อสู้เอาตัวรอดเท่าที่จะทำได้

และโชคดีเป็นของเพื่อนผม เมื่อมีผู้ชายคนหนึ่งที่ผ่านมาบริเวณนั้นเห็นความผิดปกติจึงเข้ามาช่วย ต่อสู้ชกต่อยกับคนร้ายทั้งสาม เมื่อคนร้ายเห็นท่าไม่ดี จึงขึ้นรถตู้หลบหนีไป พลเมืองดีท่านนั้นได้รับบาดเจ็บเล็กน้อย ขณะเดียวกันเพื่อนผมมีร่องรอยฟกช้ำดำเขียวอยู่หลายจุด และเพื่อนผมก็ต้องนั่งพักอยู่พักใหญ่ อาการดังกล่าวถึงได้หายไป ระหว่างนั้นเพื่อนผมก็โทร.ให้พ่อมารับ

แต่เนื่องจากเธอเองวันนั้นจะต้องเดินทางไปต่างจังหวัด จึงไม่ได้เข้าแจ้งความ แต่ผมเองได้ฟังเรื่องแล้ว รู้สึกว่ามันเป็นเรื่องที่น่ากลัวมาก และมีสิ่งที่น่ากังวลอยู่หลายประการ

เหตุการณ์นี้เกิดตอนสองทุ่มใจกลางกรุง ซึ่งพื้นที่ตรงนั้นเรียกได้ว่าค่อนข้างเปลี่ยว คนร้ายมีสารเคมีบางอย่างที่ทำให้เหยื่อเกิดอาการตัวชา ขยับตัวได้ยาก ซึ่งสารเคมีที่ว่านี้สามารถใช้ได้โดยที่ไม่ต้องโดนตัวเหยื่อด้วยซ้ำ ผมเองก็ไม่ทราบว่าใช้สารเคมีชนิดใด และใช้วิธีการใดในการทำให้สารเคมีชนิดนี้ออกฤทธิ์

คนร้ายมิได้ประสงค์แค่ทรัพย์สินแน่ๆ เพราะตั้งใจจะเอาตัวไปเลย ไม่ทราบว่าจะเชื่อมโยงกับแก๊งค้ามนุษย์หรือเปล่า คนร้ายใช้ความมีน้ำใจของเหยื่อเป็นเครื่องมือ ด้วยการเข้ามาสอบถามเส้นทางเสมือนคนหลงทาง ผมเชื่อว่านั่นน่าจะเป็นแค่การเบนความสนใจ เพื่อให้ทีมงานได้ทำการบางอย่าง เช่น การทำให้สารเคมีแพร่สู่ร่างกายเหยื่อ ซึ่งผมก็ไม่รู้ว่าด้วยวิธีไหน

แต่เมื่อเกิดเรื่องเช่นนี้แล้ว ผมจึงอยากจะแจ้งให้มุกม่านได้ทราบ ให้เตือนเพื่อน เตือนญาติและคนที่คุณรู้จักให้ระมัดระวังตัวมากยิ่งขึ้น เพราะผมไม่แน่ใจว่าจะมีสักกี่คนที่โชคดีเหมือนเพื่อนผม และหากมีท่านใดสามารถส่งข้อมูลเหล่านี้ให้กับเจ้าหน้าที่ตำรวจที่มีหน้าที่รับผิดชอบเพื่อจะได้ตรวจสอบ สอบสวน และจับกุมคนร้ายแก๊งนี้ต่อไปก็จะดีมากๆ

และถ้าหากใครเจอเหตุการณ์คล้ายๆอย่างนี้ผมอยากจะแนะนำให้เดินหนีไปเลย หากมีบุคคลที่ไม่รู้จักพยายามจะเข้ามาพูดคุยด้วย ถึงแม้ว่าเค้าจะเข้ามาขอความช่วยเหลือก็เถอะ ให้เดินเข้าไปอยู่ตรงที่ที่มีคนเยอะๆ หรือเดินเข้าไปหาตำรวจเลย เพราะเราไม่รู้ว่าบุคคลที่เข้ามาคุยกับเรานั้นประสงค์ดีหรือร้าย เราควรจะป้องกันตัวเองให้ปลอดภัยที่สุดก่อน