โรคกระดูกพรุนเรื่องใกล้ตัวที่ผู้หญิงต้องรู้ก่อนจะสาย

เรื่องของโรคกระดูกพรุน เป็นปัญหาอย่างหนึ่งที่ผู้หญิงที่อยู่ในวัยรุ่นหรือวัยที่ยังไม่เข้าใกล้เลขสี่ ยังเห็นว่ามันเป็นเรื่องที่ไกลตัว ปล่อยปละละเลย ไม่พยายามดูแลตัวเองให้ดี เมื่อถึงช่วงวัยของการเข้าสู่วัยทอง และร่างกายเริ่มเกิดการเปลี่ยนแปลงไปในทางเสื่อมสภาพมากขึ้น จึงทำให้เริ่มปรากฏเห็นถึงปัญหาของกระดูกที่เปราะบางลง จนนำมาซึ่งโรคกระดูกพรุนตัวร้ายที่จะสกัดกั้นอิสรภาพในการดำเนินชีวิตของเราให้แคบลง และต้องใช้ชีวิตอย่างระมัดระวังมากขึ้นอีกหลายเท่าตัว

การเริ่มต้นหันมาใส่ใจตัวเองให้มากขึ้นในขณะที่ร่างกายยังอยู่ในช่วงของการเจริญเติบโตและมีการเสริมสร้างมวลกระดูกอยู่ ถือว่าเป็นช่วงที่เหมาะสมต่อการรับเอาแคลเซียมอันเป็นสาระสำคัญที่ใช้ในการสร้างกระดูกของเราให้แข็งแรง ทำให้เรามีมวลกระดูกที่มากขึ้น และลดปัญหากระดูกพรุนที่อาจจะเกิดขึ้นในอนาคตของเราให้น้อยลงด้วย

สาเหตุของการเกิดโรคกระดูกพรุน
โรคกระดูกพรุนมักจะเกิดอยู่ในช่วงวัยของผู้ที่กำลังเข้าสู่ภาวะหมดประจำเดือน หรือที่เราเรียกกันว่าวัยทอง เป็นวัยที่ร่างกายจะหยุดการสร้างฮอร์โมนเอสโตรเจน ทำให้ร่างกายหยุดการสร้างมวลกระดูก และเริ่มเข้าสู่การสูญเสียเนื้อกระดูกมากขึ้น ซึ่งหากมองย้อนกลับไปแล้ว ร่างกายของเราจะมีการสร้างมวลกระดูกอย่างต่อเนื่องตั้งแต่เด็กจนถึงอายุประมาณ 30 ปี ช่วงเวลาเหล่านี้เราจำเป็นที่จะต้องมีการรับเอาแคลเซียมเข้าสู่ร่างกายให้มากขึ้น ไปพร้อมๆ กับการออกกำลังกายเพื่อกระตุ้นให้เกิดการสร้างมวลกระดูกเพิ่มมากขึ้น

เมื่อเข้าสู่ช่วงวัยทองของการสูญเสียมวลกระดูก ในผู้ที่มีมวลกระดูกน้อย เสี่ยงต่อการแตกหักได้ง่าย แม้กระทั่งการนั่ง นอน และเดินเบาๆ ก็อาจจะส่งผลให้กระดูกไม่สามารถรับน้ำหนักได้ไหวจนเกิดการบาดเจ็บขึ้นมาได้ง่ายๆ นอกจากนั้นแล้วผู้ที่ไม่ค่อยชอบการออกกำลังกาย ทำงานนั่งโต๊ะตลอดทั้งวันโดยไม่ค่อยได้ขยับร่างกาย จะส่งผลให้ร่างกายของเราเคยชินและรู้สึกว่ากระดูกไม่ได้รับการใช้งาน จึงเกิดการหยุดสร้างมวลกระดูก ส่งผลให้ความหนาแน่นของกระดูกไม่อยู่ในค่าที่ควรจะเป็น และตัวกระตุ้นอย่างบุหรี่ เครื่องดื่มแอลกอฮอล์ รวมไปถึงตัวยาบางชนิด ยังเสี่ยงทำให้เกิดโรคกระดูกพรุนได้มากขึ้นอีกด้วย

วิธีการป้องกันโรคกระดูกพรุน
สำหรับในวัยที่กระดูกยังคงมีการสร้างตัวอยู่ จำเป็นที่จะต้องได้รับแคลเซียมอย่างเพียงพอต่อวัน โดยการรับเอาจากอาหารทั่วไป โดยเฉพาะ นม เนื้อสัตว์ ไข่ เนย เต้าหู้ และถั่ว เหล่านี้ให้ได้ประมาณวันละ 800 – 1,000 มิลลิกรัม ส่วนสำหรับผู้ที่เข้าสู่วัยทองแล้ว อาจจะต้องรับเพิ่มมากขึ้นประมาณวันละ 1,200 – 1,500 มิลลิกรัม ร่วมกับการออกกำลังกายและหลีกเลี่ยงปัจจัยเสี่ยงต่างๆ ที่จะส่งผลกระทบต่อการสร้างมวลกระดูกของเรา

จะเห็นได้ว่าโรคกระดูกพรุนนั้นไม่ใช่เรื่องที่อยู่ไกลตัวเราเลยคะ เพียงแต่ว่าในช่วงที่เราแข็งแรงอยู่ เราอาจจะยังมองไม่เห็นปัญหาที่จะเกิดขึ้นในอนาคต เพราะฉะนั้นการเริ่มต้นดูแลตัวเองตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ก็จะเป็นรากฐานที่ดีเมื่อเรามีอายุมากขึ้น ช่วยให้เรามีร่างกายที่แข็งแรง และมีความสุขกับช่วงเวลาของชีวิตได้มากขึ้นอีกด้วย